Belki de çıkacağım kısa bir süre sonra hayatından.
Çekileceğim yolundan...
Bir daha göremeyeceksin beni hiçbir yerde.
Ve ben de göremeyeceğim seni, hayalim ve rüyalarım dışında...
Duyamayacağım mesela sesini, gülüşünü... Gözlerinden, mahrum kalacağım gönlünün zenginliğinden...
Senden geriye birkaç yazı, birkaç şiir ve buruk bir kalp kalacak...
Buruk bir özlem...
Ve bir sızı kalacak tam göğsümün ortasında ara ara beni yoklayan...

Dediğime bakma sen aslında
Girebilmişim gibi hayatına birde çıkacağım diyorum düşünmeden.
Ne haddime di mi?
Benimki de laf işte!
Ben sadece gidiyorum, sadece gidiyorum hiç ulaşamadığım bir yerden.
Yürüyüp yürüyüp aynı yerde saydığım iki adım bile ilerleyemediğim bi' yoldan vazgeçiyorum.
Şimdi ne bir izim kalacak sende ne de bir ismim.
Hiç var olmamış gibi yok olacağım.
Gözyaşlarım hatırlayacak bir tek içimdeki sevgiyi..
Boynu bükük kalemim bilecek seni ve yorgun mürekkebim...
Vedaları sevmem hiç ama
Elveda yüreğimin derin yarası,
Elveda yüreğimin ince sızısı,
Elveda.

31 Aralık 3:38