Sabırsız ve umarsız ilerken kendi yolumda,
Ruhumdan koptu bir parça.
Ne olduğunu anlayamadan 
Savruldum bir uçtan bir uca,
Farkında olmadan düştüğüm
Dipsiz kuyuda.

Bedenimde iki ruh.
İkiside birbirinden habersiz, 
İkiside birbirine olabildiğine zıt .
Hergün savaş verirler kendi iç dünyalarında,  
Kazanabilmek umuduyla.
Oysaki yaptıkları sadece
Oluşturur kocaman bir öfke, 
Kalbimin merkezinde.

Kaynarken içimdeki öfke,  
Yenik düşmemek için direndim
Benliğimdeki saf kötülüğe. 

Zihnimde serbestçe dolaşan anılar, 
Anıların oluşturduğu buruk duygular, 
Duyguların var ettiği acı çırpınışlar,
Aslında gerçek beni oluşturdu bütün bu olaylar.