Ayaklarımı sürüdüm
Ve hiçliğimle yürüdüm

Bugün, bana ne getirdiğimi sorma
Senin ihsanlarını sayıp dökerken
Ağzımdaki tüm ıslaklık kurudu

Şöhret arzusunun dibindeyim
İçim dışım riya çamuru
Sırtımda günah dolu heybe

Ayaklarımı sürüdüm
Ve hiçliğimle yürüdüm

Sen beni doyurdun, ben güldüm
Sen beni giydirmesen çok üşürdüm
Sen beni korudun ki büyüdüm

Öyleyse, al elimden ve yırtıp parçala
Yaldızlı kağıda yazdığım iyilik listemi
Yağmura aç ve muhtaç toprak say beni

Huzurunda üç riyakârı
Yüzüstü düşürdün, gördüm

Her kandırmak, kendini kandırmakmış
Hayal kırıklığı azaptan bir şube değil mi
Yanmak mı korkuya değer sensizlik mi

Bu yüzden bana ne yaptığımı sorma
Hakikatin parlak ışığı vurduğunda
Bütün iddialarım tuzla buz oldu

·

“Kıyâmet günü, aleyhlerinde ilk hükmedilen insanlar şunlardır:

Birincisi; şehîd edilen kimsedir. O, Allâh’ın huzûruna getirilir. Allah ona bahşettiği nîmetleri anlatır. O da, bunları îtirâf eder. Cenâb-ı Hak:

«–Öyleyse bunlara karşı ne yaptın?» diye sorunca adam:

«–Yâ Rabbi! Senʼin uğrunda şehîd edildim.» der.

Allah Teâlâ buyurur ki:

«–Yalan söyledin! Sen, yalnızca korkusuz ve cesur denilsin diye harbettin. Gerçekten öyle de denildi.»

(Sonra) onun hakkında emredilir ve ateşe atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.

İkincisi; ilim öğrenen, başkalarına da öğreten, ayrıca Kur’ân okumakla da meşgul olan adamdır. O huzûra getirilir. Allah kendisine olan nîmetlerini anlatır. O da îtirâf eder. Cenâb-ı Hak:

«–Bunlara karşı ne yaptın?» diye sorunca adam:

«–İlim tahsîl ettim, onu başkalarına da öğrettim. Senʼin uğrunda Kur’ân da okudum.» der.

Allah Teâlâ buyurur ki:

«–Yalan söyledin! Sen ilmi, ancak âlim denilsin diye öğrendin; Kur’ânʼı da, ancak o kārîdir (kırâat ehlidir) denilsin diye okudun. Gerçekten, öyle de denildi.»

Sonra hakkında emrolunur ve ateşe, yani Cehennem’e atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.

Üçüncüsü; Cenâb-ı Hakk’ın kendisini (imkân bakımından) genişlettiği, malın her çeşidinden verdiği adamdır. O getirilir. Allah ona verdiği nîmetlerini anlatır. O da bunları îtirâf eder. Cenâb-ı Hak:

«–Öyleyse bunlara karşı ne yaptın?» diye sorunca adam:

«–Hakkında infâk edilmesini emir buyurduğun hiçbir yol bırakmadım. Malımı ancak Senʼin yolunda harcadım.» der.

Cenâb-ı Hak buyurur:

«–Yalan söyledin! Onları ancak, cömerttir denilesin diye yaptın. Nitekim öyle de denildi.»

Sonra hakkında emredilir ve Cehennem’e atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.” (Müslim, İmâre, 152)