Camide koşan çocuklar kadar neşem,
Kitabına sarılan çocuklar kadar umudum var.
İşleyen eller kadar güçlü,
Okuyan gözler kadar aydınlığım.
Ben bir kadınım kalbimde tohumlar var,
Tohumlar filizlendiğinde anne olacağım.

Bir çöp kadar zayıftı karanlığın eli,
En çok okuyan kadınlardan koptu ödü.
Saldırdı, bağırdı, yasakladı... Ne var ki
Kömür kadar kördü karanlığın gözü.
Bir çıra bin kömürü yakmaya yeterdi.
Bir çıra bin odayı aydınlatmaya yeterdi.