"iyi günler ilerde anneanne..."


   biri son ses şarkı dinliyor. aşık olmuştur, diye geçiriyorum içimden. ben aşık değilim diye mi kısık sesle dinliyorum yoksa?.. insan aşık olunca bağırmak istiyor da bağıramıyor, bunun yerine yüksek sesle müzik mi dinliyor ola ki? ne münasebet! rahatsız etmeye hakkımız var mı başkalarını? yok. aşıksan bir kişiye aşıksın, git ona dinlet şarkıyı. bazen çekilmez biri oluyorum altmış yaşında atletiyle balkonda oturup her oynayan çocuğa hakaretle karışık bağıran amcalar gibi. bazen kendime katlanamıyorum o an çarmıha geriveriyorum kendi kendime kendimi. beni en çok ben yargılıyorum başkalarına ne hacet? zaten böyle olması gerekmez mi? bilmiyorum kafam karışık. kafam bizim mahallenin pazarı. üç kilo domates on lira! seçmece yok yalnız! yarısı çürük çünkü. kafamın içindekilerin yarısı çürük. diğer yarısından emin değilim, iki güne çürüyecek gibiler. Allah'ım aklıma mukayyet ol. aklı olmayanın neyi kaldı, diye bağırıyor yüksek sesle.

"... bense 24 saatlik günlerdeyim anneanne."

-hüseyin atlansoy

*medya lostsongofdia'nın YouTube kanalından.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top