bir gün bir duyguya esir düşüp tüm dünyayı ardında sürüklenerek gezmek istemiyorum. kendim kalmak istiyorum her an, her saniye, her rabia. bir gün biri için kendimi satmak istemiyorum birkaç kuruşa. başkası için yaşanılan bir ömürde kendi payımı aramak istemiyorum. çünkü görüyorum yerdeki ruhunu tekmeleyerek başkası ardında koşanları. insanın kendine yalvarışını görüyorum beni bırakma, diye. işin en kötü yanıysa çekip alamaz yerden bir başkası onu. fark etmesi lazım onun duygusuyla karşısındakinin duygusu denk değil, birininki hep daha fazla. birininki hep daha az. ve o fark kapatıyor gözleri, göstermiyor gerçekte olanı. biri kendini yerde tekmelerken diğeri ardına bile bakmadan yürüyor. peşinden gelmesini bekliyor ya da umrunda değil. bir gün bir duyguya esir düşüp kendimi yere atmayacağımı söylüyorum kan revan içinde kalmış olanı izlerken. yerde öylece uzanırken çekip gidiyor ve diğerine yetişiyor.

(gece uçuşu)