"Her şey karışık... bu aralar hayatımdaki her şey o kadar karışık ki ..."

Okuduğum  kitap da dikkatimi tamamen çeken kelimeler belkide kitapta hiç kimsenin dikkat bile etmediği, okuyup geçtiği bu satırlar benim için o kadar farklı anlamlar belkide bilmediğim için anlayamadığım anlamlar içeriyor ki. Çünkü hayatım hiç bir zaman karışık olmadı "farklı,çılgınca,adrenalin ,tutku" gibi kelimelerin benim hayatımda işi yok hatta bu kelimeleri o kadar az kullanıyorum ki bazen anlamaları için sözlüğe bakmam gerekiyor. Okuduğum kitaplar ve izlediğim film replikleride olmasa dağarcığımdan çıkaracağım basit benim için çokda anlamı olmayan kelime yığını .

Annem, babam ve ben New York'un doğusundaki kırsal bölgede olan Lake Placid'de  yaşıyoruz . Burası  klasik bir ana caddesi olan ,çam ağaçlı tepeleri ve küçük göllerden oluşan ufak bir kasaba. Burada doğdum burada büyüdüm ve 17 yaşındayım görünüşe göre burada çürüyeceğim. KARMAŞIK kelimesinin gerçek anlamını yaşayarak öğrenmeyi çok isterdim hayatın karmaşık olan nesi var ki acaba ? 

Benim için hayat gayet monoton, sabah kalkarım annemin her gün aynı ,-sabrımı dener gibi- hazırladığı kahvaltıyı ederim okula giderim ve gelirim. İşte bu bir çok kişi bende anlatsam benimde hayatım böle diyebilir ama ciddi anlamda benim hayatım bundan ibaret küçük de olsa kasabamızın biricik sinemasına gidemem baharda yapılan şenliklere katılamam Amerikanların vazgeçemediği ve vazgeçemeyeceği beyzbolu en ince ayrıntısına kadar bilmeme rağmen oynayamam evet bu anlatımdan yürüme engeli olan birisi sanılabilirim ama sadece  saplantılı zorlanımlı temizlik  hastası ve kızına aşırı düşkün  olan bir annem var bütün bu kargaşanın açıklaması bu... aslında annem böyle birisi değilmiş ama benden önce olan kardeşim Amanda'ı  beyzbol oynarken sopanın kafasına gelmesi ve beyin tıravması geçirmesiyle kaybetmişler.Kızını kendine göre sorumsuzluk yaptığı için kaybettiğini düşünen annem o günden sonra kendine gelmemiş 5 yıl sonra ben dünyaya gelince dünyayı bana bir pencerenin arkasında göstermeye başladı.Benden önce annemin yaşadıklarını babamdan en ince ayrıntısına kadar öğrendiğim için hiçbir zaman tam bir ergen olup anneme ve bana yaptırdıklarına veya yaptırmadıklarına itiraz edemedim.Ama bu duruma alıştım artık benim böyle bir hayatım var ve hep böyle devam edecek. Bu kasabadan birisiyle evleneceğim ve annem yine biricik kabusum olarak yanıbaşımda olacak sadece farklılık olsun diye ev değişikliği yapacağız gibi bir şey .

Peki ama Melanie her şey aynı olmak zorunda değil  evleneceğin kişiye hiç mi aşık olmayacaksın sorusunu kendime hep sordum ama nedense aşık olmak kendini birisine tutkuyla bağlamak bunlar bana göre değil. Bence aşık olmak sevmek bir yetenek işi ve bu yetenek nedense  bende yok zaten annem yüzünden yavaş yavaş bendede oluştuğunu hissettiğim titizlik her şeyi önceden düşünme başladı bile ,ahh ne harika anneciğimin bana biricik hediyesi.

Okulda her zaman iyi bir öğrenci olmuşumdur takdir belgelerimde şimdiden  Melanie 'den 4 yıl daha fazla yaşamama rağmen,  onunkileri geçememiş olsalarda kendimi hep iyi görmüşümdür. Küçük kasabamızda her şey hep yolunda gider.

Babam kasabanın en iyi diş hekimidir her ne kadar polinkinliği kasabanın dışında olsada kasabadaki herkes ona güvenir ve bu zamana kadar güvenlerini boşa çıkardığını kötü bir iş yaptığını görmedim.Babam anneme rağmen bu kasabadan dışarı çıkabileceğimi söyler durur tabiî ki Amerika'nın iyi bir üniversitesinde diş hekimi fakültesini okumak için.Yani anlaşılacağı gibi dişçi olmaktan başka mesleği düşünmem imkansız.Ne harika öyle değil mi ailem benim için hayatın karmaşık olmaması için meslek seçiminide kendileri yapıyorlar sırf daha fazla karışmaması ve içinden çıkamayacağım bir hal almasın  diye zaten  o kadaaaar içinden çıkılmaz bir halde ki .

 Tek çocuk olmak kardeşlerimin olmaması yeterince zor değilmiş gibi hayatı bana sözde kolaylaştırmalarına rağmen iyice sıradanlaştırdıklarının farkında bile değiller.Okuldaki insanların nerdeyse hepsini tanırım beraber büyüdüğümüz (dikkatinizi çekerim oyun oynadığımız demiyorum çünkü hiçbir zaman evin bahçesinde kendimi kapıp koyverdiğim dercede oyun oynayamadım) insanlar içlerinde çok iyi kızlar var belki şimdi bulunduğum arkadaş topluluğundan çok daha iyi bir şekilde bu ufak kasabada eğlenmeyi bilen arkadaşlar olabilir ama ben hiçbir zaman onların grubunun içinde olmadım istenmediğimden değil nedense sessiz sakin kendi halinde ve kardeşi OLMAYAN insanlar bana hep cazip gelmiştir. Peki ya bu kadar basit,monoton,boş,pencere kuşu olarak yaşayan  bir kızın başına neler gelebilirde hayatı film sahnelerinden kopmuş gibi heyecan,tutku,aşk,adrenalin gibi kelimelerle dolup taşar ? ...

Yazar : Buse YARALI