5.Bölüm "Çalılık"

David kolumdan tutup beni hemen kendisine çekti. Ne olduğumu anlamadım. Çok hızlı bir şeyler konuşuyorladı. Onları takip etmek imkansızdı ama aslında onları duymak da imkansızdı. Eddie sürekli hırlıyor David'de çok sinirlendiği zaman çok korkunç sesler çıkarıyordu. O kadar yanımdaydı ki o sesi çıkardığı zaman korkuyla kollarında büzüldüm. Korktuğum anladığı zaman hemen sustu. Ve bana özür diler gibi baktı. Daha 5 dakika öncesine kadar bana böyle bakması hoşuma gidebilirdi ama şimdi ondan dehşet bir şekilde korkuyordum. Annem ve babam beni çok dindar yetiştirmemelerine karşın şu an içimden bütün duaları ediyor evime gitmek istiyordum. Annemin yanına...

Sonra Victor ve Lillie Johnson geldiler. Victor kumral uzun ve orta yaşlı olmasına rağmen çok yakışıklı biriydi. Lillie orta boylu kızıl saçları olan sade ama çarpıcı bir güzelliğe sahip birisiydi. İkisini başka bir ortamda bulsam çok göz kamaştırıcı bir çift diyebilir ve onlardan gözümü alamazdım ama şu an korkuyla onlardan nefret ediyor ve kanımı emecek kişilerin sayısının arttığı için kendimi berbat hissediyordum.Victor ve Lillie 'de konuşmalara katılmıştı ama ben onları duymuyordum bile o kadar korkmuştum ki zaten onları anlayabilmemde imkansızdı.Hala sessizce ağlıyor ve başıma ne geleceğini merak ederek David'in kollarında kaderimi bekliyordum. David kendini konuşmaya o kadar kaptırmıştı ki bazen sinirlendiği zaman kolumu sıkıyor ve benim orda olduğumu unutuyordu. Sessiz ve izinsiz gözyaşlarım devamlı akarken biri David'in kolumu sıkan eline damladı. Damladığını gördüğüm an korkuyla sindim kesinlikle şimdi ölecektim. David tamda düşündüğüm gibi elini kaldırıp yüzüme doğru yaklaştırdı. Ahh hayır ölmek istemiyorum hayır hayır hayır

David kaldırdığı elleriyle gözlerimdeki yaşları tek bir hareketle sildi. Gözleri tekrar açmak istemiyordum ama yüzün bana doğru yaklaştırdığını hissedebiliyor ve sadece daha fazla korkuyordum.

-Ağlama seni öldürmelerini istemiyorum elimden geleni yapacağım ama ağlaman şu an için hiç bir şeyi değiştirmez onlar insan değil senin göz yaşına kanmazlar.

Sanki kendi vampir değil gibi konuşuyordu. Ama bunun imkanı yoktu onunda lensleri çıktığı zaman kırmızı gözleri ve taş gibi pürüzsüz bir teni vardı.Oda bir vampirdi ve biraz önce oda insan öldürüyordu. Bulunduğumuz alana bir anda Sasha geldi.

-Tanrı aşkına David çıldırdın mı sen daha tam ölmemişti bir anda çekip gittin delirdin mi sen o haliyle kaçmaya çalıştı eğer bende görmesem ailemiz genişlemiş ve başımızda bir yeni vampir olmuş olacaktı.

Sasha'nın söyledikleri ilede tamamen anlamıştım oda bir vampirdi.Ve şu an tek bir hareketiyle beni öldürebilirdi.Korkuyordum hem de çok korkuyordum gözyaşlarım artık bana sormadan akıyorlardı onları durdurmaya ve David'i kızdırmamaya çalışıyordum ama elimde değildi.

-Onu öldürdün mü tamam mı ?

-Evet

-O zaman ne diye konuşuyorsun. Şu an başka bir meseleyi konuşmalıyız ben bu kızın ölmesine izin vermiyorum.

Eddie hemen karıştı.

-Senden izin istediğimizi hatırlamıyorum David o bizi gördü ve -

-Evet sizi gördü çünkü siz iki gerizekalı kendinizi o kadar kaptırmıştınız ki bir insanın geldiğini bile göremeyecek durumdaydınız.

-Bu hiç bir şeyi değiştirmez o kız bizi gördü ve ö-le-cek.

-Buna sen karar veremezsin hem -

Victor'un otoriter sesi duyuldu.

-YETER !

Herkes sesini bir anda kesti ama David'e o kadar yakındım ki içinden hırıldadığını duyuyordum ve her hırlayışında benim kollarında büzülüşümüde hissediyor olacakki

-Özür dilerim bu seni korkutuyor öyle değil mi ?

Benimle konuşmaya ve beni sakinleştirmeye çalışır gibi bir hali vardı ama ne gözlerimi açtım nede tek kelime bir şey söyledim.Victor konuşmaya devam etti :

-David Eddie haklı bu kız bizim ne olduğumuzu gördü.

-Ama Victor gördüğü için illaki ölmesimi gerek bura onun yeri insanlar için yapılmış ve bu kız tüm hayatını burada geçirmiş ve fırsat buldukça bu ormanı gezen bir kız şimdi bunun için onu suçlayıp öldüremeyiz eğer suçlu varsa oda arkanda durun iki aptal bir insanın bile geleceğini duyamayacak kadar kendini kaptırıyorlar.

-Ne yani sen şimdi bizi öldürmekten mi bahsediyorsun biz mi ölelim

Aaron'un sesiydi bu

-Neden olmasın hem yaptığınızın sonucunuda ödemiş olursunuz  ama şu an kollarımda titreyen bu kız ölmesi gereken son kişi

-Ne o şimdide bir insana mı aşık oldun? Seçimlerin her seferinde başımıza bela açıyor David!

-Eddie sesini kesmen gerçekten iyi olacak yoksa şu an elimdekini bırakıp senin kafanı elime alabilirim.

-Size susmanızı söylemiştim.David ne yapacağımı bilmiyorum ama bu kızı yaşatmak doğru değil gibi geliyor.

-Nedenini bir türlü anlamıyorum. Sasha'nın yaşamasına izin vermiştik ama Melanie'de neden buna izin vermiyoruz neden ?

Sasha konunun kendisine dönmesinden hiç memnun olmadığı yüzünden belliydi. Aaron hemen konuşmaya başladı.

-Ama Sasha bir vampir oldu. Oda şimdi bizden biri

David bağırmaya başladı.

-Bunu kendisi istedi.Biz hiçbir zaman onu zorlamadık bıraktık ve o kendisi geri gelerek vampir olmak istedi şimdi Sasha'ya yaptığımızı Melanie'de yapıp onu bırakmalıyız.Victor sen adaletli bir insansın aynı şeyi Melanie'e de yapmalıyız.

İlk defa Lillie'nin sesini duymuştum.

-Evet Victor ne kadar mantıklı olduğuna baksana olması gereken bu Melanie'yi serbest bırakmalıyız.

Hala David'in kollarındaydım. Ama beni serbest bırakacaklarını anladığım zaman gerçekten mutlu olmuştum ama hala tam olarak inanmıyordum.

-Onu serbest falan bırakmıyoruz

Sonra Eddie "Aaron" diye bağırmaya başladı. Aaron karasızdı ama dediğini yaptı ve David'i arkamızdaki ağaca attı. Her şey o kadar hızlı oluyordu ki Eddie bir anda karşımdaydı. Boğazımı yırtan bir çığlık attım. David Aaron'u atıp Eddie ve benim yanıma geldiğinde Eddie bir anda ayak bileğimden tutup beni tepetaklak karşıya attı bir meşe ağacına çarpmıştım. Ahhhh her yerim çok ağrıyordu. Bacağım bacağım tanrım en çok bacağım ağrıyordu. Bacağıma ağacın tahtası girmişti. Ve kanlar boşalıyordu. Hıçkırıklarımı tutamayıp deli gibi ağlıyordum. Sonra Aaron'u karşımda buldum. Çok kararsız bir ifadede suratıma 2 saniye kadar baktı Victor dur dediyse bile o beni saçlarımdan ve kolumdan tutarak yukarıya kaldırdı canım çok yanıyordu o yüzden ne yapacaksa yapsın artık bu acıyı durdursun istiyordum.Sürekli David'in bağıran ,hırlayan seslerini duyuyor ve Lillie'nin dur David Eddie'i öldürme diyen sesini duydum. Sonra Victor Aaron'a kulakları sağır eden bir sesle çarptı ve onu başka tarafa aşağıya doğru attı. Bu arada bende süreklenmiş ve yüzümü kayaya çarpmıştım. Acımayan tek yerim olan yüzümde yanmaya başlamıştı ağzıma paslı ve sıcak bir tat geldiğinde bunu benim kanım olduğunu anladım. Bir an öldüğümü sandım ama Lillie karşımda dikilip benim kalp atışlarıma bakıyordu ama bir yandanda kendini zor tuttuğu her halinden belliydi. David gelip beni yerden kaldırdı. Kucağına aldı ve nefesini tutup göğsüne bastırdı. Gözüm hiç bir şeyi görmüyordu. Sadece bağırış ve hırıltı duyuyordum. Eddie dişlerinin arasından tısladı :

-Şimdide mi şimdide mi yaşayacak şu halini gören herkes ona bir şeyin saldırdığını anlar onu öldürelim. 

David hemen savunmaya geçti. Beni yaşatmak için sürekli konuşuyordu Victor'a dönüp

-Hayır  ona bakabiliriz yaraları iyileşene kadar bekler ve sonra hayatına devam eder. Hadi Victor ne olursa olsun Sasha'ya yaptığın şeyi Melanie'den saklayamazsın.

dedi

-Bilmiyorum David peki ya söylerse her şey olabilir haline baksana

-Yapma Victor iyileşebilir bende yardım ederim. Yaralarını falan sararız David'le ona bakarız.

-Tamam ama bize söz vermeli iyileştiği zaman tek kelime etmeyecek konuştuğu an onun son sözleri olur

-Tamam

David bana döndü canım hala yanıyordu ve gözlerimi zor açıyordum.

-Melanie yaşamak için bir süre bizimle durman gerek ama merak etme sadece yaralarını iyileştireceğiz sonra ailenin yanına dönebilirsin ama bizi gördüğünü unutman gerekiyor bunun için bize söz veriyor musun ?

Eddie hemen söze karıştı :

-Eğer konuşursan zaten kimse sana inanmaz ve yemin ediyorum seni öldürürüm.

David yalvaran gözlerle bana bakıyordu. Kulağıma eğilip konuştu :

-Lütfen Melanie yaşamanı istiyorum ve sana söz veriyorum elimden geleni yapacağım ama senin şimdi söz vermen gerek.

Gözlerimi kapadım ve şu an nerede ne yaptığımı düşündüm.Şu an David Johnson'un kollarında kanlar içinde yatıyordum. Ve yaşamak için bu vampirlerin arasına girmem gerekiyordu. Kurtarıcım benim için her şeyi yapacağını söylüyor benden söz istiyordu. Ondan ve hepsinden deli gibi korkmama rağmen yaşamak istiyordum.Sessizce fısıldadım :

-Tamam kimseye hiç bir şey söylemeyeceğim .

David beni daha sıkı sardı ve yürümeye başladı. Bende şu an gözkapaklarımı serbest bırakıp kapanmalarına izin verdim.Nereye gittiğimi bilmiyordum bana ne olacağınıda bilmiyordum ama uyku o kadar baskındı ki bunlar için endişe bile edemiyordum.

Yazar : Buse YARALI