Ang Mukhang Di Makita ng Mata

Tumaas ang iyong kilay, nanindig iyong balahibo

Napatingin ka ng masakit sa iyong kaibigan

Sa pagpapakilala n'ya sa'yo ng estranghero

Pagmumukhang ayaw mong matitigan


Mukha n'ya'y may kaitiman

Kutis ay puno ng peklat

Kamay n'ya'y may katigasan

At ang dami n'yang bagong sugat


Kaya sa pagkasiping sa kanyang kamay

Agad kang umalis upang daliri ay mahugas

"Pag minamalas nga naman" binulong mo't sinabay

Sa sabon at alkohol na sa problema mo'y lumutas


Pagkatapus mo'y pinagsabihan itong kaibigan

Na s'yang naging tulay, na siyang naging dahilan

"Di bat ang sabi ko sa'yo'y ipakilala mo ako sa  babagay sa'king kagandahan"

"Bakit sa palakang bato mo inihambing ang aking kariktan?"


Napatulala ang iyong kaibigan at natikom ang bibig

Sa mga narinig niyang iyong iwinika

Kailan ma'y di n'ya hangad ang saktan ang iyong dibdib

Mga sinambit mo'y kailanma'y di n'ya inaakala


Sa mabilis na kwento dumaan ang ilang araw

Pilit mong nilimot ang mukhang nakilala

Sino ba ang gustong umalala sa isang bakulaw

Kaya habang ika'y naglalakad nangangarap ka sa tala


Lalaking may malinis na kutis

Malambot ang kamay

Ginoong prinsipe ang kawangis

Sa kanyang balikat kay sarap mahimlay


Ngunit sa di inaasahang pagkakataon

Bus na parating ay huli mo na nang mapansin

Sigaw mo'y natumbusan pagputok yaring kanyon

Buti na lang may taong mabilis pa sa alas kuwatro't dumating


Sinagip ang iyong buhay at siya ang nagtamo ng galos

Kilala mo siya, siya yong ipinakilala sa'yong kinatakutan mong Abel

Napaiyak ka't tila sa puso mo'y may humaplos

Napatitig ka sa kanyang mukha't nakakita ka nang anghel....



written: July 15, 2015 @7:25

Mysterious Aries







Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: