Güller dudaklarına düştüğü zaman Gönlüme cenneten baharlar gelirdi
Ay aydınlıgını yüzüne döndüğü zaman
Tüm tek tek yıldızlar yere düşerdi

Hayalin hasrete yenildiği zaman
Sanki özlemler bir bir tükenirdi
Ayrılık kadere mahkum edildiği zaman
Bir katre düşüne vuslatlar verilirdi

Efkarım yalnızlığı giyindiği zaman
Ömrüm uykusuz gecelerde tükenirdi
Ruhum alev alıp tutuştugu zaman
Öyle ki;  yüregim avuçlarında erirdi

Seni şiirlere sorduğum zaman
Kalemler kırılır mürekkepler tükenirdi
Şarkılara düşüp dillendiğin zaman
Dalda şu bülbüller figanla inlerdi

Vuslat Tuna