Emanet
Geceye sakladım gözlerinin rengini
Bahtımda gördüm sevdanın çilesini
Gün batısımından çaldım yıldız âhvalini
Umudum gün doğumun emanet
Topraktan derleyip tüm varlığımı
Bahara ısmarladım yarının şarkısını
Bülbüller öğretti hasret şarkısını
Sevdam kırmızı güllere emanet
Bırakıp gölgesi o kutlu yerde
Başımın bulutlar dediği yerde
Yüregimi, avucunda eriten közde
Gözyaşlarım yağmurlara emanet
Ömrüm nihayete erer hazan ilinde
Kâinat uyanır bir seher vaktinde
O vakit anlından dogan güneşin seninde
Avuçlarımda eriyen geceye emanet. ..
Vuslat Tuna
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top