Sadece sen değilsin
gönlümün gideni
Güneş bile ardını dönüp gitmiş
Yüzü solmuş ay ın
yıldızların ışığı bitmiş
Mevsimler yas ile boyun bükmüş
Yıllar tarumar olup
mateme bürünmüş
Artık buralarda çiçek ler bile  yapraksız açar
Buz kesmiş meltemlerin nefesini bile
Kardelen topraktan boynu bükük çıkar

Anlamı yok! Bayram günlerinin
Mutluluk buralara seyrek uğrar
Barınmaz sevinçte hiç kimse
Can; bile yük olmuş bedenime, dar
Hasret var elimde ayagımda
Bahtımda bin yıllık esaret var

Nedir bu öksüzlük, yetimlik?
Ben yoksun ve acınası
Belleki yokluğunda
Ölümler kâr etmemiş
Yönümü nereye dönsem
Yoklugunun ayak izi var

Vuslat Tuna