.

Tak strasznie jest spojrzeć w oczy,
które nie wyrażają nic oprócz pustki,

Patrzą się na Ciebie obojętnie,
nie znacząco,

Nie zauważyłeś ukrywających się łez
w błękicie moich tęczówek już tak zaciemnionych,
jak noc,

Pokonałam dzielącą nas przeszkodę,którą
był sztorm w moich oczach,

Cierpię,ale ty nic nie wiesz,

Wkrótce poznasz prawdę,kiedy ja będę
leżeć w szpitalnym łóźku witając się z starym
przyjacielem,stęsknionym za mną,

Nie ratuj mojej cierpiącej duszy,nie składaj jej kawałków
porozrzucanych po świecie,

Spójrz na moje zamkniętę powieki i zadaj sobie jedno pytanie,
Chcesz żeby jeszcze się otworzyły?

Jeśli poznasz odpowiedź potrzymaj moją dłoń i pozwól bym
była szczęśliwa.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top