.
Tak strasznie jest spojrzeć w oczy,
które nie wyrażają nic oprócz pustki,
Patrzą się na Ciebie obojętnie,
nie znacząco,
Nie zauważyłeś ukrywających się łez
w błękicie moich tęczówek już tak zaciemnionych,
jak noc,
Pokonałam dzielącą nas przeszkodę,którą
był sztorm w moich oczach,
Cierpię,ale ty nic nie wiesz,
Wkrótce poznasz prawdę,kiedy ja będę
leżeć w szpitalnym łóźku witając się z starym
przyjacielem,stęsknionym za mną,
Nie ratuj mojej cierpiącej duszy,nie składaj jej kawałków
porozrzucanych po świecie,
Spójrz na moje zamkniętę powieki i zadaj sobie jedno pytanie,
Chcesz żeby jeszcze się otworzyły?
Jeśli poznasz odpowiedź potrzymaj moją dłoń i pozwól bym
była szczęśliwa.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top