Zaprzyjaźniła się z samym diabłem
w postaci ostrza,

Nie umiała posłuchać swoich zmartwień,
Ból ją zjadał od środka,

Nikt nie zauważył tych przerażających blizn,
ran na jej sercu,pokruszonej duszy,

Nie umiała na siebie spojrzeć,a kiedy patrzyła
to z obrzydzeniem,

Została sama z przerastającymi ją problemami,
Nie chciała jeść,nie umiała spać,

Zapytała się kiedyś,czy istnieje sens życia,czy
ludzie,którzy cierpią muszą istnieć,czy to jest warte
tego bólu,

Mówili,że wszystko będzię dobrze,że wiedzą,że jest
ciężko,ale czy oni przez to przeszli?

Czy wiedzą o czym mówią?