Styczeń tego roku, był miesiącem przepełnionym z mojej strony głupotą i naiwnością.

Styczeń tego roku podszedł do mnie z szyderstwem wymalowanym na twarzy.

Styczeń tego roku, szeptał mi słodkie kłamstwa, układając słowa tak, by utkały one niemożliwe piękną wizję, czegoś co było niemożliwe.

Styczeń tego roku, stwierdził, że najlepiej będzie zdmuchnąć nadzieję, marzenia i uczucia.

Zrobił we mnie małą dziurę, którą wypełnił wspomnieniami. Może myślał, że tak będzie lepiej? 

Ha! Nawet nie ma pojęcia jak się mylił! 

Te wspomnienia są niczym pasożyt, zżerają mnie, gdy już myślę, że nie mają czym się żywić, przypominają mi w jak wielkim błędzie żyję.

Styczeń tego roku, ach ten przeklęty styczeń.