95. Powoli Zaczynałem Wątpić.
Po raz kolejny zacząłem myśleć,
co mam jeszcze zrobić.
Żeby mnie zauważyła,
żeby zrozumiała o co chodzi.
Myślałem całymi dniami,
myślałem też nocami.
W głowie miałem tylko pustkę,
uśmiech zaczął znikać z twarzy.
Mogłem o nas tylko marzyć,
tworzyć fałszywe scenariusze.
Powoli zaczynałem wątpić,
w to, że kiedykolwiek zrozumie.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top