95. Powoli Zaczynałem Wątpić.

Po raz kolejny zacząłem myśleć,
co mam jeszcze zrobić.
Żeby mnie zauważyła,
żeby zrozumiała o co chodzi.

Myślałem całymi dniami,
myślałem też nocami.
W głowie miałem tylko pustkę,
uśmiech zaczął znikać z twarzy.

Mogłem o nas tylko marzyć,
tworzyć fałszywe scenariusze.
Powoli zaczynałem wątpić,
w to, że kiedykolwiek zrozumie.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top