Kilometry nie istniały,
chociaż trochę nas dzieliło.
Często mówiliśmy sobie,
że razem przetrwamy wszystko.

Jedna dusza, a dwa miasta,
właśnie to nas łączyło.
Nie istniało nic prócz tego,
co między nami było.

Smutne twarze już nie były,
naszym codziennym zmartwieniem.
Woleliśmy się uśmiechać,
bo przecież mieliśmy siebie.