30. Pisanie.

Najpierw pisaliśmy chwilę,
chwilę później nie mogliśmy przestać.
Uśmiechałem się jak głupi,
w tym bagnie doświadczałem szczęścia.

Nie chciałaś, żebym odchodził,
chciałaś, żebym pisał bez przerwy.
Robiłem wszystko, co mogłem,
żebyśmy pisali bez przerwy.

Szybko zrozumieliśmy,
że to więcej, niż przyjaźń.
Nie potrafiliśmy przestać,
choć mogliśmy tylko pisać.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top