137. Cztery Minuty.

Patrzyliśmy sobie w oczy,
najdłużej, jak się dało.
W twoich widziałem siebie,
to wiele zmieniało.

Mówili, że wystarczą,
tylko cztery minuty,
żeby serca nie mogły,
wytrzymać bez siebie minuty.

Patrzyliśmy o wiele więcej,
z każdą sekundę szczęście było większe.
Czułem się, jakbym był w filmie,
z najpiękniejszym zakończeniem.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top