Οδυσσέας pov

   Πηγαίνω στα κάστρα. Χαζεύω την θέα και σκέφτομαι.

     Το γεγονός πως βρισκόταν έξω ένα σχιζοφρενής δολοφόνος , άλλαζε τα πράγματα. Ίσως είναι  ευκαιρία να απαλλαγούμε με κάποιον τρόπο από αυτόν τον κίνδυνο. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο , χρειάζεται προσεκτικές κινήσεις και εγώ ήμουν απόσεχτος τελευταία. Δεν πρέπει να αφήσω  να μπουν στη μέση  τα συναισθήματα και η Άννα, για να έχω καθαρό μυαλό.

     Βασικά πρέπει να πιστέψουν οι εχθροί, πως η Άννα στράφηκε εναντίον μου. Έτσι θα την θεωρήσουν σύμμαχο και δεν θα κινδυνεύει.

      Για να γίνει αυτό,  πρέπει να απομακρυνθεί η Άννα και να νευριάσει με 'μένα. Έτσι θα πιστέψουν πως  δεν με ενδιαφέρει εκείνη! Θα με εκβίαζαν συναισθηματικά μαζί της. Αυτό απορρίπτεται, αν την διώξω πρώτα εγώ. Είμαι σίγουρος πως ο Αντώνης θα έχει πει τα πάντα στον πατέρα του για την Άννα. Άσε που γνωρίζει την διευθυνσή μας.

     Αναστενάζω. Θα πρέπει να μείνει αλλού για λίγες μέρες.

      Αν πω την αλήθεια στην Άννα ,  δεν πρόκειται να φύγει από κοντά μου. Δεν θα καταφέρει, να προσποιηθεί πως είμαστε χώρια κιόλας.  Θα θέλει να συναντιόμαστε, καθώς  αισθάνεται ασφαλής κοντά μου. Όμως αυτήν τη φορά δεν θα το ρισκάρω, μιλάμε για έναν δραπέτη δολοφόνο!

       Πηγαίνω σπίτι αμέσως. Δεν θα αφήσω να περάσει καθόλου χρόνος. Όταν φτάνω, δεν έχει γυρίσει ακόμα η Άννα από τους ηθοποιούς, ούτε ο Κώστας ... Καλύτερα. Αυτό θα είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης.

    Να την πείσω να μείνει αλλού. Δεν έχω άλλη επιλογή. Εδώ θα μπορούν να την βρουν πανεύκολα,  ενώ να λείπω εκείνη τη στιγμή. Είναι τόσο εύκολα προβλέψιμοι! Σίγουρα θα περάσουν από εδώ.

        Για κακή μου τύχη σε λίγο μπαίνει η Άννα ... Τώρα ήρθε η ώρα για τα πολυ δύσκολα. Πώς να της εξηγήσω, ότι πρέπει να φύγει για κάποιες μέρες από το σπίτι, χωρίς να φέρει αντίρρηση; Μόλις μπαίνει  μου δίνει το καλύτερο της χαμόγελο και έρχεται στο μέρος μου. 

    Για μένα είναι πόνος στην καρδιά η συμπεριφορά της. Θα την πληγώσω, ενώ εκείνη δεν έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Με ρωτάει γλυκά.

      - Οδυσσέα , τι κάνεις αγάπη μου; Είσαι καλά;

      Αισθάνομαι άσχημα και νιώθω ο αέρας στα πνευμόνια μου να μειώνεται. Μου έρχονται στο μυαλό άσχημα περιστατικά που μπορεί να της συμβούν. Θα την προσέχω μέρα νύχτα, αλλά από μακρυά. Δεν θα κρατήσει πολύ αυτό, έτσι κι αλλιώς.

   Προσπαθώ να φέρω πίσω τον  παλιό, συνηθισμένο μου εαυτό... Την έδιωχνα χωρίς λόγο,  επειδή απλά δεν ήθελα να με ενοχλεί. Τώρα δεν μπορώ να την αφήσω, ενώ πρέπει. Σαν κάποιος να με τιμωρεί. Με άλλαξε ...  Χωρίς να το θέλω ή να το καταλάβω την συνήθισα και ...

      Είπαμε όχι αυτά τώρα. Κλείνω τα μάτια μου και αναστενάζω . Ελπίζω να νευριάσει μαζί μου κατά βάθος, για να το κάνει πιο εύκολο.

      -  Καλά είμαι , εσύ;

     - Έχεις κάτι; Έφυγες βιαστικά.

     Τώα πως της το λέω; Είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα , που έχω κάνει στην ζωή μου. Προσπαθώ να ακούγομαι ψυχρός.

      - Όχι.  Να απλά ήθελα να μιλήσουμε λίγο Άννα... Να σε ρωτήσω κάτι ; Αν δεν έμενες εδώ για κάποιες μέρες , θα είχες να μείνεις κάπου ;

       Με κοιτάζει έκπληκτη, σαν να μην πιστεύει στα αυτιά της. Απαντάει νευρικά.

     - Τι θες να πεις Οδυσσέα;

    Τώρα τα μάτια της σκοτεινιάζουν από θλίψη. Με ρωτάει για επιβεβαίωση. Κατάλαβε πως κάτι δεν πάει καλά. Λυγίζω και είμαι έτοιμος να την φιλήσω και να ξεχάσω το σχέδιο μου. Αυτό έχω ανάγκη. Όχι , είπαμε πρέπει να φερθείς σωστά. Να την προστατεύσεις .

       - Θέλω να σκεφτώ λίγο κάποια πράγματα. Μόνος μου, χωρίς την παρουσία σου. Γι'αυτό σε ρώτησα .

     Βρίσκω μια φθηνή δικιολογία , προσπαθώντας μην είναι αρκετά σκληρή. Ελπίζω να με συγχωρέσει, όταν μάθει την αλήθεια.

         Οχ , όχι.  Ένα δάκρυ κυλάει από τα μάτια της, το οποίο λειτουργεί σαν σφαίρα στην καρδιά μου. Πονάω πολύ, όπως τότε στην απώλεια του μπαμπά.

    Πανάθεμα την,  θα με κάνει να δακρύσω και να πάει όλος ο κόπος χαμένος. Κάνω γροθιά τα χέρια μου. Μπορώ να το κάνω , απλά μην την κοιτάς.  Είναι για το καλό της και ας την πονέσει. Μην λυγίσεις! Χρειάζεται την προστασία σου.

    Εκείνη με ρωτάει.

     - Αυτό ήταν; Με παρατάς και με διώχνεις από το σπίτι ; Γιατί Οδυσσέα , γιατί μου λες ;
   
    Την απάντηση την αναφέρω μόνο στον εαυτό μου.

     Γιατί με έμαθες να αισθάνομαι πράγματα, που δεν ήξερα καν και δεν θέλω να σκεφτώ, πως θα σε αφήσω να πάθεις κακό. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια νοιάστηκα έτσι για άνθρωπο, πέρασα τόσες ώρες μαζί του και.... Ερωτεύτηκα.  Τρόμαξα σε αυτή τη συνειδητοποίηση. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο ...

      Ίσως αυτό είναι έρωτας , μια δύναμη που είναι ικανή να σε βρει, ακόμα και να έχεις μάθει να ζεις μακρυά από ανθρώπους. Εκεί που νομίζεις πως τα έχεις προγραμματίσει όλα και δεν έχεις αισθήματα, σε αιφνιδιάζει.

     Αγάπησα την συγκάτοικο μου, όσο και να μην το πίστευα. Η συνειδητοποιήση αυτή  κάνει πιο δύσκολα τα πράγματα. Πως θα την αποχωριστώ έστω για λίγες μέρες;

    Εκείνη προσπαθεί να με πείσει.

     - Οδυσσέα , συγνώμη για όλα. Μην με αφήνεις . Ξέρεις, θέλω να κάνω ότι θες . Μπορώ να σε ακολουθήσω , αν αυτό θες . Εννοώ είτε να μην μιλάω είτε όχι ... Να πηγαίνουμε εκεί που αρέσει σε σένα . Όλα μα..

       Επίσης για πρώτη φορά στη ζωή μου,  νιώθω πως αυτό που έχω να κάνω, είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Παρατηρώ να πληγώνεται , αλλά και να είναι έτοιμη να κάνει τόσες παραχωρήσεις για μένα.

     Να φανταστείς πως στην αρχή, δεν την άφηνα καν να μου μιλήσει. Παρόλα αυτά με ερωτεύτηκε , όπως και εγώ εκείνη. Ήταν μάλλον της μοίρας μας γραφτό. Ποιος θα μου το έλεγε; Εγώ που δεν πιστεύω στις μοίρες, να σκέφτομαι έτσι.

      Εκείνη παίρνει την σιωπή μου αρνητικά! Δεν έχω την δύναμη να βγάλω λέξη, οπότε... Βγάζει λάθος συμπεράσματα.

       - Εντάξει Οδυσσέα. Φεύγω λοιπόν! Αυτό ήταν. Δεν αντέχω άλλο. Σε μισή ωρα θα έχω έτοιμασει όσα χρειάζομαι και τα υπόλοιπα μετά. Σου εύχομαι να είσαι χαρούμενος, που θα είσαι μόνος σου. Κατάφερες αυτό που ήθελες από την αρχή, να με διώξεις και να μείνεις με την ησυχία σου. Εγώ φταίω για όλα.

     Αλήθεια τα πιστεύει όλα αυτά για μένα; Τώρα που έμαθα να ζω δίπλα της και την αγάπησα; Τόσο λίγη εμπιστοσύνη μου έχει; Μα της ζήτησα εχθές, να μείνει δίπλα μου. Κρατιέμαι, μην βουρκώσω και μου ξεφύγει δάκρυ μπροστά της.

         Πρέπει όμως να είναι ολοκληρωμένο το σχέδιο. Οφείλω να βρω τη δύναμη , να  της πω και κάτι ακόμα.

       - Άννα , θέλω μια τελευταία χάρη. Πες στο Αντώνη πως είσαι θυμωμένη μαζί μου και πως θες να με εκδικηθείς ..

     Έτσι θα είναι ασφαλής. Θα την κατευθύνω σ' αυτούς σαν εχθρό μου.

        - Ο Αντώνης τι σχέση έχει με όλο αυτό ;

        - Τίποτα .. Απλά κάνε αυτό .

    Σε λίγα λεπτά είναι έτοιμη να φύγει στην πόρτα με βουρκωμένα τα μάτια. Γιατί να είναι τόσο δύσκολη η αγάπη και να πονάει; Της ψιθυρίζω.

       - Άννα..

     Είμαι έτοιμος να της πω να κάνει υπομονή , πως και εγώ είμαι ερωτευμένος μαζί της ... Θα χαιρόταν πολύ , θα έκανε σαν μικρό παιδί, αλλά  τίποτα δεν θα είχε νόημα μετά. Θα ακύρωνα την προστασία μου για εκείνην.

Μόλις αντιμετωπίσω το καθίκι , τότε θα είναι ώρα για αυτά. Θα της πω πως είμαι τρελός για εκείνην. Προς το παρόν αναφέρω δυο λέξεις.

       -Να προσέχεις ..

     Θα σε προσέχω κι εγώ Αννούλα, κι ας μην το ξέρεις ...

    Ο Αντώνης έχει αφεθεί ελεύθερος μετά το περιστατικό στο πανεπιστήμιο και θα είναι μαζί με τον πατέρα του. Θα μπορέσει να τον βρει κι η Άννα εύκολα. Δεν πήγε μακρυά.

      Την στίγμη που κλείνει η πόρτα,  σπάω όλα τα πράγματα και αισθάνομαι δάκρυα στα μάτια για δεύτερη φορά στην ζωή μου. Αυτή τη φορά από στεναχώρια όμως .  Αν είχα μπροστά μου τον δραπέτη αυτή τη στιγμή , θα δρούσα εκτός ελέγχου .

......

......

      Οι ώρες περνάνε με μεγάλη δυσκολία. Κάθομαι απλά Μου είναι δύσκολο να πιστέψω πως έδιωξα την Άννα. Είχα κλήσεις από την μαμά και τον αδελφό μου, αλλά δεν είχα την δύναμη να απαντήσω. Ουφ , εντάξει , αρκετά ως εδώ . Δεν γίνεται να σκέφτομαι άλλες ανοησίες . Είμαι μια χαρά . Απλά θα ξεχάσω το γεγονός ... Θα το ξεπεράσω εύκολα.

     Μα ποιον κοροϊδεύω τέλος πάντων; Δεν είναι εύκολο να το ξεπεράσω.

     Εκείνη την στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο πάλι από άγνωστο νούμερο. Ο δραπέτης πάλι.

        -Ναι;

        -  Να ο Οδυσσέας που παρατάει αθώες κοπελίτσες. Σκεφτόμουν να κάνω κακό στην Άννα για εκδίκηση, αλλά πήρε τηλέφωνο τον γιό μου... Όντως δεν σε νοιάζει για εκείνη;

       Τα νεύρα μου μ' αυτόν. Αμέσως πήρε να μου πει για τον χωρισμό μου; Του την λέω.

       - Εσύ δεν μου λες ... Για κουτσομπολιό πήρες ; Αν βαριέσαι τόσο πολύ την ζωή σου, βρες άλλο τρόπο να το ξεπεράσεις ...

     Εκείνος επιμένει.

       - Δεν απάντησες όμως ειλικρινά. Σε νοιάζει ;

     Παραδέχομαι την μισή αλήθεια.

       - Όχι , αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή, είναι να πληρώσεις εσύ .

       - Λοιπόν τι θα έλεγες να συζητούσαμε από κοντά ;

       Θέλει να βρεθούμε ; Οκ , πάει γυρεύοντας ο τύπος . Θα γίνει το χατίρι του, αλλά όχι αμέσως. Θα γίνει με τους δικούς μου όρους. Ωστόσο τον ειρωνεύομαι.

      - Γιατί να μιλήσουμε; Για να κουτσομπολεύσεις, πόσο αθώα ήταν η συγκάτοικος μου ; Έχω σημαντικότερα πράγματα να κάνω. Μπορώ μόνο σε δύο μέρες να βρεθούμε.

     Δυσανασχετεί, αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Όποτε συμφωνούμε να συνταντηθούμε ... Σε 2 μέρες... Έχω 48 ώρες προθεσμία, για να τον ξαναβάλω φυλακή και να γίνουν όλα όπως πρέπει.