Έλενας pov

  Ξαφνικά βλέπω να με πιάνει ένα χέρι . Είναι ο Πάνος .

Πάνος : Έλα θα φύγουμε μετά μαζί . Μην πας . Έλα να μείνεις σπίτι μου . Δεν έμειναν πολλές φορές .

Χωρίς να το καταλάβω με βάζει στο αυτοκίνητο . Φτάνουμε . Δεν με χωράει ο τόπος όμως . Κάθομαι πόση ώρα χωρίς να κάνω τίποτα . Μετά από κάποια ώρα συνειδητοποιώ πως έχω ακόμα τα κλειδιά για το σπίτι του Άρη . Θα πάω να τα αφήσω κάπου έξω στην αυλή ή θα το πετάξω κάτω από την πόρτα  . Θα λείπει στη δουλειά τώρα .

Άρης pov

Πήρα τηλέφωνο τον Νίκο αλλά δεν έχει ιδέα που μπορεί να πήγε .  Δεν θα πάω στη δουλειά γιατί αν πάω θα απολύσω όλο το κόσμο στη κατάσταση που είμαι . Δεν μου φταίνε έτσι και αλλιώς οι εργάτες . Είμαι πόση ώρα εδώ . Ήρθε η στιγμή να γυρίσω σπίτι .

Γυρίζω και όλα είναι άδεια .  Ξαφνικά ακούω θόρυβο απέξω στην αυλή και βλέπω την Έλενα . Θεέ μου σε ευχαριστώ .

Άρης : Έλενα , αγάπη μου .

Με κοιτάζει για λίγο στα μάτια τρομαγμένη χωρίς να πει τίποτα στην αρχή . 

Έλενα : Άρη τι κάνεις εδώ ; Δεν είσαι δουλειά ;

Άρη : Όχι βέβαια σε έψαχνα μωρό μου . Συγνώμη αγάπη μου , αλλά όταν είδα τη φωτογραφία τα έχασα . Σε αγαπάω κάθε μέρα όλο και πιο πολυ ... Φοβήθηκα πώς αν έμενα μαζί σου πιο πολυ ενώ δεν ήσουν εντάξει , δεν θα άντεχα . Όμως έκανα λάθος .Ήδη δεν μπορώ χωρίς εσένα και το μωράκι μας . Έλενα με παρακολουθείς ;

Έλενα :  Όχι . Άσε με δεν θέλω να ακούσω τίποτα έτσι και αλλιώς δεν με ενδιαφέρει . Προσπαθώ να θυμηθώ τι έχω αφήσει σπίτι πολύ σημαντικό .

Άρης : Το μυαλό σου αγάπη μου . Όπου και να πας θα παραμένει εδώ , όπως το δικό μου . Πάμε μέσα .

Έλενα:  Όχι κάτι άλλο. Μην με αποπροσανατολίζεις . Θα έρθω μόνο και μόνο μήπως θυμηθώ .

Αναστενάζω . Μπαίνουμε μέσα .

Άρης : Να μιλήσω στο παιδί μας ;

Έλενα : Ναι τι να σου πω . Θα τα καταλάβει όλα όσα πεις .  Θα σου απαντήσει και ένα παράτα μας .

Κάνω πως δεν άκουσα την ειρωνεία της .

Άρη : Γλυκό μου παιδί . Εύχομαι να πάρεις την καλοσύνη σου , αγάπη που έχεις , την αθωόοτητα σου ,  τα υπέροχα μάτια σου ..

Πάω να τη φιλήσω αλλά απομακρύνεται .

Έλενα :  Γιατί λες για όλα αυτά και δεν λες για το μυαλό μου ;

Άρης : Ε ας πάρει κάτι και από μένα ..  Δεν το έκανες μόνη σου ..

Έλενα : Να πάρει από την εμφάνιση σου και τα λεφτά σου .

Μένω άναυδος .

Άρης : Δηλαδή μόνο για αυτά αξίζω ; Και μάλιστα το ένα δεν είναι καν θέμα κληρονομικότητας .

Έλενα : Είναι θέμα κληρονομιάς όμως . Κοίτα επειδή το παιδί μου θέλω να έχει άστρο καλό είναι να μοιάζει στο χαρακτήρα σε μένα .  Επίσης τι να πω ; Να σου μοιάσει στο μυαλό για να πληγώνει τους άλλους χωρίς λόγο ; Άσε να μου λείπει . Εύχομαι μην γίνει καθόλου τέτοιος άνθρωπος .

Αυτό πιστεύει για μένα ; Λυπάμαι που το ακούω πραγματικά . Ξέρω πως έκανα λάθος αλλά με τίποτα δεν είχα σκοπό να την πληγώσω . Είναι ότι  καλύτερο μου έχει τύχει .

Άρης : Είσαι άδικη τώρα . Σε άγαπάω και δεν φαντάζεσαι πόσο . Όταν σε είδα να κλαίς αισθάνθηκα τέρας . Μίσησα τον εαυτό μου . Για μια στιγμή ένιωσα πως έκανα το ίδιο κακό που κάναν στην αδελφή μου και κάθε μέρα έκλαιγε με λυγμούς . Αυτό που είδες ήταν άμυνα . Φέρθηκα σκληρά γιατί αλλιώς ... Δεν θα άντεχα και δεν ήθελα να με δεις να καταρρέω μπροστά σου . Σε λάτρεψα σε μικρό χρονικό διάστημα . Στη σκέψη πώς ίσως δεν νιώθεις το ίδιο , καθώς φιλήθηκες με άλλον , τρελάθηκα .  Από τη στιγμή που στάλθηκε το email  πάγωσε ο χρόνος . Δεν ήξερα πως να αντιδράσω . Μην ξεχνάς είσαι η μόνη γυναίκα που με έκανε να αγαπήσω τα παιδιά ,χωρίς να γνωρίζω πως πρόκειται να γίνω πατέρας . Συγχώρεσε με .

Έλενα : Άρη έχω πάρει την απόφαση μου . Θα μετακομίσω .

Άρης : Έχει πολλά δωμάτια το σπίτι να αλλάξεις . Αν θες παίρνουμε μεγαλύτερο να πηγαίνεις σε άλλο κάθε μέρα . Αρκεί να μείνεις μαζί μου . Στην αρχή με είχες εσυ ανάγκη και τώρα κατέληξες να μου γίνεις απαραίτητη...  Σε χρειάζομαι . Μείνε εδώ και θα έχεις ό,τι θες . Μοναδικός στόχος μου θα είναι, να είσαι εσύ και αυτό το πλασματάκι, ευτυχισμένοι .

Επειδή σε λίγο θα τελειώσει το βιβλίο , θέλω να μου πείτε αν θέλετε να υπάρξει δεύτερο μέρος .Όσοι θέλετε γράψτε σχόλιο.