Άρης pov

  Δεν μπορώ να πιστέψω στα ίδια μου τα μάτια . Εγω ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω όλα για χάρη της , ακόμα και την εταιρεία τη στιγμή που εκείνη...  Έφυγα άρον άρον από τη δουλειά . Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ . Μόλις μου είπε η Ζωή να την απολύσω , σκέφτηκα να πάμε να ζήσουμε σε άλλο μέρος . Να ξεκινούσα κάτι από την αρχή δίπλα της .

  Όλα αυτά βέβαια πριν δω τη φωτογραφία . Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά . Μόλις εχθές έμαθε πως είμαι ο πατέρας του παιδιού της , αντί να χαρεί ανταλλάσει φιλιά με άλλον . Δεν μου αρέσουν καθόλου τα ψέματα και τέτοιες συμπεριφορές . Νόμιζα πως διέφερε . Φαινόταν ειλικρινής .

Αυτό ήταν πρέπει να χωρίσουμε . Ξέρω πως θα είναι πάρα πολυ δύσκολο για μένα , όμως αρκετά με έχει πληγώσει . Μια την βλέπω να φιλάει τον Νίκο , την άλλη με διώχνει από το νοσοκομείο και τώρα αυτό . Ίσως τελικά είναι μαζί μου μόνο γιατί την στηρίζω .. Έχω δείξει πολλές φορές τα αισθήματα μου για να αξίζω τέτοια συμπεριφορά .

Πάω σε ένα μπαρ να πιώ λίγο . Πρέπει να βρω τη δύναμη να την διώξω . Πόση ώρα να έχει περάσει άραγε ; Σε καμια ώρα έχω αρχίσει και ζαλίζομαι . Είναι ώρα να πάω σπίτι .

Έλενα :  Άρη που ήσουν ; Τρελάθηκα από την αγωνία μου .

Άρης : Τι σου χω κάνει , πες τι σου χω κάμει . Πες μου ποιό λάθος πληρώνω τώρα εγώ .

Έλενα : Καλά μπουζούκια είχες πάει και δεν με πήρες μαζί σου ;

Με πλησιάζει .

Έλενα : Άρη καλέ πόσο έχεις πιει ;

Άρης : Εσύ που ήσουν ; Η μάλλον με ποιόν ;

Έλενα : Αφού σου είχα πει . Πήγα με τη Κική .

Άρης : Ψέματα  . Μου είπες πώς με θες ψέματα ... Ψέματα ήτανε όλα .

Αρχίζει να γελάει και με εκνευρίζει . Ξαφνικά όλα είναι σκοτεινά .

  Ξυπνάω το πρωί με πονοκέφαλο . Χριστέ μου τι έκανα . Πόσο ήπια χθές ; Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι η Έλενα να γελάει . Μου αρέσει που χθες θα την έδιωχνα . Τέλος τώρα πρέπει . Πάω στην κουζίνα που ακούω και θόρυβο .

Έλενα : Άρη μου καλημέρα . Εχθές τι είχες καλέ ; Άσε που είπες όλο το ρεπερτόριο Ρέμος , Οικονομόπουλος και Αργυρό . Καλά που είχες πάει σε μπουζούκια ;

Οχι δεν πρέπει να την αφήσω να το κάνει δύσκολο .

Άρη : Έλενα θέλω να μιλήσουμε .

Έλενα : Νόμιζα πως από χθες μόνο τραγουδούσες .

Άρης : Δεν είναι ώρα για αστεία . Θέλω να χωρίσουμε .

Με κοιτάει κατευθείαν μες τα μάτια . Γυρίζω από την άλλη . Ακούω να μιλάει μέσα από τα δόντια της .

Έλενα : Άρη τι είπες ; Όχι πλάκα κάνεις ;;

Αναστενάζω . Γνωρίζω πως με αυτό τον τρόπο θα χάσω το μοναδικό παιδί που αγάπησα . Όπως και την γυναίκα που πρώτη φορά ένιωσα έτσι . Εκείνη με έκανε να θέλω το μωρό . Όχι μην με πιάνουν οι συναισθηματισμοί τώρα .

Άρης :  Αυτό που άκουσες . Σε παρακαλώ φύγε από τη ζωή μου . Άσε με ήσυχο .

Είπα ίσως πιο έντονα . Γυρίζω να τη δω λίγο και παρατηρώ από τα μάτια της να κυλάνε δάκρυα . Η καρδιά μου σπάει σε δυο κομμάτια . Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι , θα καταρρεύσω και εγω ο ίδιος . Ξεκινάω να φύγω όταν με σταματάει .

Έλενα : Σε μισώ για αυτό που μου κάνεις . Δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου .

Όλα αυτά τα λέει με αναφιλητά . Χριστέ μου δώσε μου δύναμη . Γιατί το κάνει τώρα αυτό ; Έτσι και αλλιώς εχθές με άλλον δεν ήταν ; Αισθάνομαι ράκος και τη σπρώχνω . Μου κόβεται η ανάσα πρέπει να φύγω το συντομότερο . Ξέρω πως αν την δω ακόμα σπίτι όταν επιστρέψω δεν θα αντέξω μακρυά της .

Άρης :  Σε παρακαλώ να φύγεις πριν γυρίσω .

Λέω χωρίς να την βλέπω γιατί στο τέλος θα καταλήξω να τη φιλήσω και να τα ξεχάσω όλα . Βγαίνω από το σπίτι και καταλήγω να κάθομαι κάτω από το πρώτο δέντρο που βρίσκω .

Νίκος pov

Είμαι μια χαρά σήμερα . Τελείωσε και η εγχείρηση . Έρχεται η μαμά μου .

Ζωή : Τι κάνεις παιδί μου ;

Νίκος : Μια χαρά .

Ζωή : Ήθελα να σου μιλήσω λίγο .  Μίλησα με τον ξαδελφό σου όμως δεν είμαι σίγουρη . Σκέφτεσαι πως θα νιώθει ανάμεσα στην εταιρεία ή στην Έλενα ;

Νίκος : Δεν με νοίαζει καν αυτό . Γιατί εκείνος θα σκεφτόταν εμένα .

Ζωή : Νίκο τώρα γίνεσαι άδικος . Μόλις του είπα αμέσως έδωσε αίμα για μετάγγιση . Σε εκείνον το οφείλεις ότι όλα πήγαν μια χαρά .

Τι είπε τώρα ;

Νίκος : Γιααα τί; Θεες να πείς πως έδωσε αίμα για μένα ; Δεν μου το είχεε πει .

Ζωή : Δεν στο είπα γιατί θα πείσμωνες και δεν θα ήθελες .