Επόμενη μέρα
Άρης pov ( από την πλευρά του Άρη)

      Όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο από εχθές. Πέρα από το γεγονός πως τσακωθήκαμε άσχημα με την Έλενα, δεν μπορώ να με δικιολογήσω. Την ώρα που πήγε να φιλήσει τον Απόστολο ζήλεψα, λες και είχα αυτό το δικαίωμα. Περιμένει μωρό και δεν έπρεπε να σκέφτομαι έτσι.

        Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μόλις δέχθηκα ένα περίεργο τηλεφώνημα από έναν άγνωστο. Μου ζήτησε λεφτά, για να είναι ασφαλής η Έλενα. Με απείλησε πως σε αντίθετη περίπτωση, θα κινδυνεύσει.

        Ντάξει τώρα τι έγινε; Μήπως είναι κάποια κακόγουστη φάρσα; Τι  να κάνω; Είμαι τελείως μπερδεμένος  και τρομαγμένος. Να καλέσω την αστυνομία;

       Όχι, όχι άσε καλύτερα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν η αστυνομία δεν είναι προσεκτική, τα πράγματα γίνονται ανεξελεκτα και χειρότερα.  Για αρχή  να ρωτήσω έναν ερευνητή;  Με όλα αυτά δεν νιώθω καλά και δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Είμαι σε πανικό. Δεν μπορώ να σκεφτώ ψύχραιμα. Πρέπει να πάρω την γνώμη κάποιου δικού μου.

      Μετά από ώρινη σκέψη, καλώ τη μαμά μου, την Ζωή .

        - Γεια σου μαμά .

        - Έλα παιδί μου, τι κάνεις; Πώς και με θυμήθηκες;

       -Μάμα, θέλω να σε ρωτήσω κάτι σημαντικό, αλλά μην τρομάξεις. Να θυμάσαι πως είμαι καλά. Όταν εξαφανίζεται κάποιος , τι κάνουμε ;

        -Φανουρόπιτα. Τι ερωτήσεις είναι αυτές; Τι θες να κάνουμε παιδάκι μου; Εγω θα έπαιρνα τηλέφωνο τον θείο σου, τον Τάσο από την αστυνομία. Τι συνέβη, θα μου πεις;

       -Μαμά μου, σε ευχαριστώ πολύ. Τα λέμε αργότερα. Μην ανησυχείς.

       -Εε. Δεν θα κλείσεις τώρα, αφήνοντας με στην αγωνία μου. Θα μου πεις ποιόν ψάχνεις Άρη;

        -Άλλη στιγμή αυτά σε παρακαλώ. Δεν είναι ώρα για εξηγήσεις.

      Μόλις έκλεισα, αμέσως πήρα τον θείο Τάσο. Με συμβούλευσε πήγα στην αστυνομία και συναντηθήκαμε από κοντά. Του εξήγησα αναλυτικά το γεγονός, χωρίς να παραλείψω τίποτα. Όλη την ώρα προσευχόμουν να πάνε όλα καλά. Από τον πανικό μου έχανα τον ειρμό σκέψης μου.

      Μετά από αυτά, φυσικά κάλεσαν και τους γονείς να τους ενημερώσουν. Ωστόσο η μητέρα μου δεν λέει να ηρεμήσει και συνέχεια με παίρνει τηλέφωνο. Δεν θα ησυχάσει, αν δεν μάθει ακριβώς τα γεογότα και ποια ψάχνω.

       Εμένα όμως  άλλο είναι που με ανησυχεί αυτή την στιγμή και με καίει. Δεν έχω έτοιμα τα λεφτά που ζήτησαν και θα πρέπει να ζητήσω από τον μπαμπά, όπως και να δώσω κάποιες εξηγήσεις για όλα αυτά. Δεν θέλω να αιωρούνται θεωρίες, ότι έχω μπλέξει κάπου.

     Πρέπει να έχει μαζεμένα κάποια χρήματα ο πατέρας μου, σωστά; Εκείνος μου έδωσε την εταιρεία πριν 3 χρόνια για να ξεκουραστεί εκείνος, καθώς εργαζόταν από πολύ μικρή ηλικία. Έτσι βρέθηκα από τα 22 με μια μεγάλη εταιρεία και τεράστια κέρδη. Ευτυχώς , υπάρχουν πολλά άτομα και βγάζουν την δουλειά μου, όσο λείπω τώρα.

      Από τις σκέψεις με βγάζει ένα ανήσυχο ζευγάρι, το οποίο μόλις κατέφθασε. Ψάχνουν σαν χαμένοι τριγύρω σαν να έχουν χάσει κάτι. Τα μάτια τους πέφτουν πάνω μου . Ακούω την γυναίκα να με ρωτάει.

         -Για την κόρη μας, την Έλενα είσαι; Πες μας παλικάρι μου τι έγινε και δεν έχουμε πάρει ανάσα από την αγωνία μας.

         - Ναι, για την Έλενα βρίσκομαι εδώ. Θα σας τα εξηγήσω όλα.

     Κάθομαι και τους εξηγώ τι έγινε αναλυτικά, μέχρι να έχει χρόνο η αστυνομία να τους μιλήσει. Είναι παρά πολύ τρομαγμένοι και οι δυο, είναι ολοφάνερο στα πρόσωπα τους. Όσο μιλάμε, το τηλέφωνο μου χτυπάει. Έχω μήνυμα από έναν άγνωστο αριθμό.

    Αύριο στις 20 : 00 φέρε τα λεφτά για αντάλλαγμα την Έλενα. Αν δεν είσαι στην εταιρεία σου, δεν σου εγγυούμαι τίποτα ...

      Το γεγονός ότι διατάζουν και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, με τρελαίνει. Ενημερώνω αμέσως τους αστυνομικούς, οι οποίοι είναι αντίθετοι με την υποταγή μου. Και τι άλλο μπορώ να κάνω; Να ρισκάρω μια ζωή; Δεν αναφέρω τα σχεδιά μου και φεύγω από εκεί μέσα.

    Γυρίζω σπίτι μου και βλέπω έξω να με περιμένουν οι γονείς μου. Τέλεια. Αρχίζει η δεύτερη ανάκριση της ημέρας... Τους αναφέρω περιληπτικά τι έχει γίνει και τους ζητάω να μου δώσουν προσωρινά τα λεφτά, ως δάνειο. Ο πατέρας μου είναι επιφυλακτικός.

      - Συγνώμη να σε ρωτήσω κάτι. Γιατί ζητάνε αυτό το ποσό από σένα; Άπλα γνωρίζεστε, έτσι δεν είπες;

      Δεν μπορώ να τους εξηγήσω πόσο μπερδεμένη είναι η κατάσταση! Ένα παιδί που υπάρχει, πως δεν την γνωρίζω καλά και την πήρα στην εταιρεία ως γραμματέα...

       - Με μένα μίλησαν, εμένα μου τα ζήτησαν. Δεν είναι αυτό το θέμα και δεν έχω ιδέα γιατί απευθύνθηκαν σε μένα.

       Απαντάω με όσα λιγότερα γίνεται, ώστε να ηρεμήσουν.

      - Παιδί μου μήπως κρύβεις κάτι; Και μαζί να είστε με την κοπέλα, δεν είναι κακό να το πεις. Η μαμά σου είμαι.

      - Οχι μαμά. Δεν κρύβω κάτι, αν είναι δυνατόν. Χάθηκε μια κοπέλα!

    Επιτέλους σταμάτησε προς το παρόν, αλλά συνέχισε ο πατέρας μου.

    - Και είναι τόσο σημαντικό να δώσεις αυτά τα λεφτά;

     Τον αγριοκοιτάζω. Τι θέλει να πει ; Εννοείται,  αν είναι να σωθούν έτσι δυο ζωές, πως είναι πολύ σημαντικό. Για πρώτη φορά  στην ζωή μου, σκέφτομαι το παιδί ως αθώο και ανυπεράσπιστο πλασματάκι. Συνήθως το είχα ως έναν περιορισμό και τώρα ως εμπόδιο στην σχέση μου με την Έλενα. Χριστέ μου τι έπαθα;

    Έλενας pov

    Επόμενη μέρα στις 19 : 30

      Δεν ξέρω και εγώ πόσες ώρες ή μέρες είμαι κλεισμένη σε αυτό το δωμάτιο. Έχει σκοτάδι και φοβάμαι πολύ για την ζωή μου και το μωράκι μου. Που και που  αφήνουν λίγο φαγητό και νερό στην πόρτα, αλλά με κουκούλες για να μην δω πρόσωπο.

     Δεν θα αντέξω για πολύ σε αυτές τις συνθήκες. Θέλω να γυρίσω το συντομότερο σπίτι μου. Ανοίγει πάλι η πόρτα και μπαίνει μέσα ένας άγνωστος άντρας με μαύρα ρούχα. Τον παρακαλάω με λυγμούς να με λύσει. Τραντάζεται όλο το σώμα μου, καθώς υποφέρω. Στο τέλος υποκύπτει και δέχεται.

       -Θα σε λύσω,  αλλά πρόσεξε να μην κάνεις καμία τρέλα. Κρατάω όπλο, οπότε μην ψάχνεις για μπελάδες.

      Η ματιά μου αυτή την φορά καταλήγει στο όπλο. Η καρδιά μου πάει να σταματήσει. Χριστέ μου. Πρέπει να το σκάσω από εδώ πέρα, όσο έχω την ευκαιρία. Κινδυνεύω σε αυτό το μέρος. Παίρνω μεγάλη αναπνοή και αποφασίζω. Θα ρισκάρω να το σκάσω. Δεν θα δώσω σημασία στις απειλές.

      Μόλις με λύνει,  αρχίζω να τρέχω και εκείνος με ακολουθεί. Πάω να ξεφύγω , όταν ξαφνικά ακούω πυροβολισμό και αισθάνομαι έναν οξύ και βαθύ πόνο. Το μυαλό μου μηδενίζει, δεν μπορώ να το ελέγχω. Τα έχω χάσει . Τρομάζω, όταν νιώθω κάτι υγρό στο σώμα μου να κυλάει.

    Κοιτάζω το σώμα μου και βλέπω να τρέχει αίμα, αλλά δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Ακούω τον απαγωγέα να τρέχει, να ξεφύγει, όταν νιώθω τις αισθήσεις μου να με εγκαταλείπουν...

  Λοιπόν θέλω την γνώμη σας . Τι πιστευέτε ότι θα γίνει και κυρίως ποιός κρύβεται πίσω απο την περιπέτεια της Έλενας ; Παρακαλώ πείτε γνώμες να δούμε ποιός θα το βρει.😊