7 Θάρρος ή αλήθεια ;
Βλέπω τον Άρη να αλλάζει χίλια χρώματα και εκφράσεις. Στεναχώρια, απελπισία και πάνω από όλα τρόμο. Τι περίμενα; Έτσι θα είναι η ζωή μου, αν κρατήσω αυτό το παιδί. Όλοι οι άντρες θα απομακρύνονται και θα φοβούνται. Τι θα κάνω;
- Πάω πάνω να ετοιμαστώ για την δουλειά.
-Όχι. Περίμενε λίγο να μιλήσουμε. Πώς έγινε αυτό; Το έχεις πει στους δικού σου; Στον πατέρα του παιδιού;
Οι ερωτήσεις του αναμενόμενες, αν και με φέρνουν σε δύσκολη θέση.
- Προς το παρόν η κολλητή μου το γνωρίζει. Τώρα για τους άλλους δεν ξέρω, θα δω πότε θα τους ενημερώσω. Δεν θέλω να τα σκέφτομαι αυτή την στιγμή. Και ούτε να μιλήσω για αυτό τώρα. Τέλος, την επόμενη φορά μια μια οι ερωτήσεις .
Ετοιμαζόμαστε και πάμε στην δουλειά με την αμηχανία ανάσα μας. Καταλαβαίνω πως έχει αλλάξει η συμπεριφορά του και είναι λογικό. Είναι πιο απόμακρος, ενώ αισθάνομαι ότι με αποφεύγει όλη μέρα.
Εγώ όμως στεναχωριέμαι, θέλω πίσω τον Άρη που γνώρισα. Τον άνθρωπο που με προστάτευε και ήθελε την παρέα μου. Με στεναχωρεί όλη αυτή η αλλαγή, οπότε προσπαθώ να τον αγνοώ.
Στην δουλειά όλοι οι συνεργάτες μου είναι καλοί και ευγενικοί μαζί μου πάντως. Αυτό με κάνει να νιώθω κάπως καλύτερα και οικεία ατον χώρο. Αν και φοβάμαι, όταν μάθουν ότι είμαι έγκυος, θα αλλάξει η συμπεριφορά τους. Αναστενάζω και πάλι άθελα μου.
Πάω στην γυναικολόγο, όταν φεύγω από την εταιρεία. Μου επιβεβαιώνει την εγκυμοσύνη και ότι όλα πάνε καλά. Μετά παίρνω τηλέφωνο την Κική να βρεθούμε σπίτι μου. Της αναφέρω όλα όσα έγιναν μς λεπτομέρειες και τώρα περιμένω την αντίδραση της.
- Απίστευτο φιλενάδα. Πότε έγιναν όλα αυτά; Πω. Καλά για τον Νίκο δεν σχολιάζω καν, δεν αξίζει ούτε να τον βρίσω. Με την σχολή τι θα κάνεις;
- Δεν ξέρω Κική. Αναλόγως τι θα κάνω με το παιδί. Προς το παρόν οφείλω να έχω κάποια χρήματα.
-Τι εννοείς, αναλόγως τι θα κάνεις; Σκέφτεσαι κάτι άλλο από το γεννήσεις και να το μεγαλώσεις;
-Δεν ξέρω. Από την ώρα που είδα και την αντίδραση του Άρη, τρόμαξα. Φαντάζεσαι οι δικοί μου πως θα το πάρουν, όπως και όλοι δηλαδή; Δεν αντέχω να με κοιτάζουν με οίκτο, φόβο ή οτιδήποτε άλλο εξαιτίας του παιδιού. Ενός μωρού που προέκυψε από ένα στοίχημα...
-Όπα, Έλενα δεν μας τα λες καλά. Σύνελθε. Τόσο σημασία έχει για σένα η αντίδραση του Άρη; Μήπως αρχίζει να σου αρέσει; Κοίτα, μην αποφασίσεις με βάση τα θέλω του. Θα κάνεις ό,τι θες εσύ. Δεν ξέρεις καν αν είστε ποτέ μαζί. Αν γίνει κάτι μεταξύ σας, πιθανόν να μην καταλήξει καλά όλο αυτό. Μην ξεχνάς το παιδί δεν είναι δικό του.
-Δεν λέω ότι θα αποφασίσω με βάση τον Άρη και ούτε είναι αυτός ο σκοπός μου. Αυτό το παιδί για πόσα χρόνια θα έχει ανάγκη την προσοχή μου. Είναι πολλά αυτά που σκέφτομαι.
Μιλάμε για αρκετή ώρα περί ανέμων και υδάτων, αλλάζοντας θέμα. Φεύγει η Κική, ενώ σε πέντε λεπτά ακούγεται το κουδούνι. Ανοίγω και βλέπω τον Νίκο. Είναι απίστευτο και τραγικό.
-Εξαφανίσου Νίκο, όπως ήρθες .
- Όχι, άσε με να μιλήσω Έλενα.
-Εγώ φεύγω τώρα, δεν μπορείς να μείνεις.
Βάζω το μπουφάν και αρπάζω τα κλειδιά. Με προλαβαίνει και πιάνει το δεξί χέρι μου και με ρίχνει με δύναμη στο καναπέ. Τρομάζω μήπως έπαθε κάτι το μωρό και ασυναίσθητα πιάνω την κοιλιά μου.
-Σου είπα να μιλήσουμε και δεν δέχεσαι. Δεν θα το ξεχάσω αυτό. Θα το μετανιώσεις.
Αφού απομακρύνεται από το σπίτι μου ο Νίκος , φεύγω και εγώ . Δεν άντεξα μετά από όλα αυτά να μείνω μόνη μου. Χωρίς να καταλάβω πώς , παίρνω το μετρό και πάω σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Φυσικά κατευθύνομαι στον Άρη. Χτυπάω το κουδούνι και ανοίγει.
- Άρη δεν μπορώ. Είσαι ο μόνος που μπορώ να μιλήσω και αυτός που μπορεί να με βοηθήσει. Καταλαβαίνω ότι έχεις αλλάξει από την στιγμή που έμαθες για την εγκυμοσύνη, αλλά δεν θέλω να είμαστε όπως σήμερα. Σε παρακαλώ. Φοβάμαι με όλα αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο καιρό. Είσαι ο μοναδικός που με έχει στηρίξει τόσο και σε έχω ανάγκη.
Τον αγκαλιάζω με δύναμη. Ανακουφίζομαι λίγο, λες και αυτή η αγκαλιά μου δείχνει πως όλα θα πάνε καλά. Αισθάνομαι ασφάλεια.
-Ηρέμησε, εδώ είμαι. Έγινε κάτι; Μην ανησυχείς, θα έχεις ότι βοήθεια θέλεις από μένα, απλά θέλω να ξέρεις κάτι. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα στη ζωή μου, είναι ένα παιδί με οποιοδήποτε τρόπο. Συγνώμη, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ίσως θα έπρεπε να βρεις ένα πιο κατάλληλο πρόσωπο να σε βοηθήσει στο συγκεκριμένο θέμα. Αν βρίσκομαι στην ζωή σου, θα είναι μέχρι την γέννα.
Τα λέει όλα αυτά στεναχωρημένος πραγματικά. Είναι άδικο μάλλον αυτό που κάνω. Του φορτώνομαι στην κατάσταση μου.
- Άρη, καταλαβαίνω, απλά μια ερώτηση. Τι πρόβλημα έχεις με τα παιδιά; Ήρθα εδώ να ξεχαστώ λίγο και από ότι φαίνεται μάλλον έγινα χειρότερα.
- Δεν είναι ώρα να απαντήσω σε αυτό. Μπορείς να κάτσεις, αλλά ήθελα να σε ενημερώσω. Έλα τώρα να ξεχαστείς, όπως είπες. Τι θες να κάνουμε ;
Σκέφτομαι τι να κάνω. Μετά από όσα είπε, δεν έχω όρεξη να μείνω, αλλά κάτι με κρατάει. Αλλά τι θα με έκανε να νιώσω καλύτερα αυτή τη στιγμή; Ναι, αυτό είναι! Το βρήκα! Μονοπολυ, το αγαπημένο μου επιτραπέζιο, το οποίο έπαιζα συχνά από μικρή.
Έτσι βρισκόμαστε στη μέση του παιχνιδιού, να κερδίζω. Εκείνος χάνει και τον τσακώνω, να πάει να κλέψει χρήματα από την μονόπολυ δήθεν. Λοιπόν, δεν θα τα αφήσω έτσι. Του πετάω το πρώτο πράγμα που βρίσκω μπροστά μου, ένα μαξιλάρι .
-Δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό, Έλενα.
Λέει γελώντας, ενώ έρχεται και με γαργαλάει. Πάω να φύγω, αλλά με πιάνει γερά στη μέση μην φύγω. Εκείνη την στιγμή παρατηρώ την ώρα, ενώ με πιάνει μια τάση φυγής.
-Έχω πρωινό ξύπνημα αύριο. Επειδή δεν θέλω να αργήσω και να έχω προβλήματα με το αφεντικό μου, πρέπει να φύγω .
- Τι; Δεν έχεις καλό αφεντικό, θες να πεις;
- Ναι, άστα. Είναι περίεργος.
- Μην το σχολιάσω καλύτερα αυτό. Αύριο έχουμε και τα γενέθλια της Ασπασίας που μας κάλεσε, της άλλης γραμματέας μου. Αλήθεια, γιατί δεν μένεις εδώ, αφού είναι ήδη αργά;
Κλείνω τα μάτια και αναστενάζω. Να μια καλή ερώτηση . Ίσως φταίνε όσα είπες πριν, θέλω να πω. Τελευταία στιγμή κρατιέμαι μην το πω δυνατά. Όσα μου αποκάλυψε πριν για την γνώμη του με τα παιδιά, με έκαναν να σκεφτώ καλύτερα κάποια πράγματα. Δεν είναι σωστό να περνάω πολλές ώρες μαζί του.
- Καληνύχτα Άρη. Τα λέμε αύριο.
Η επόμενη μέρα πέρασε γρήγορα στην δουλειά. Με απασχολεί και έτσι ξεχνάω τα προβλήματα μου. Το απόγευμα πηγαίνω στο σπίτι της Ασπασίας, καθώς μας κάλεσε όλους.
Ήταν εκεί ο Άρης, η Ασπασία, ο Μενέλαος, ο Απόστολος και η Αγγελική. Όλοι εργαζόμαστε στην εταιρεία και γνωριζόμαστε. Αφού μιλήσαμε αρκετή ώρα για διάφορα θέματα, η Αγγελική είχε την ιδέα να παίξουμε όλοι μαζί θάρρος ή αλήθεια για ενήλικους. Συμφωνήσαν όλοι, οπότε κατεβάσαμε την εφαρμογή από το κινητό και αρχίσαμε να παίζουμε. Ήρθε γρήγορα η σειρά μου για την " δύσκολη" ερώτηση.
- Θάρρος ή αλήθεια Έλενα;
Ακούω να με ρωτάει η Αγγελική.
- Θάρρος .
- Φίλησε στο στόμα το πρώτο άτομο, αντίθετου φύλου, που κάθεται δεξιά σου.
Δεξιά μου κάθεται ο Απόστολος. Συμπαθητικός, αν και δεν έχουμε μιλήσει πολύ. Πάω να σηκωθώ, όταν βλέπω το χέρι του Άρη, ο οποίος καθόταν δίπλα στον Απόστολο, να ρίχνει κόκκινο κρασί και να πηγαίνει κατευθείαν πάνω στον Απόστολο. Μένω άφωνη, όπως και όλοι. Αν είναι δυνατόν τι κάνει; Δεν το πιστεύω . Τώρα αυτό επίτηδες το έκανε ; Ή του χύθηκε ;
-Συγνώμη Απόστολε. Δεν το ήθελα, καταλάθος έγινε .
Απολογείται ο Άρης διστακτικά.
-Εεεντάξει... Δεν πειράζει.
Δεν αντέχω τα νεύρα μου. Φεύγω και πάω στη κουζίνα για να ηρεμήσω. Βλέπω μετά από λίγο τον Άρη, ο οποίος προφανώς με ακολούθησε.
- Φύγε να μην σε βλέπω. Τι πήγες και έκανες Άρη;
- Καταλάθος. Εσύ γιατί νευρίασες τόσο; Σου διέκοψα το φιλί και στο χάλασα;
- Ωραία, να σε λούσω τότε και εγώ " καταλάθος ". Μπορείς να μου πεις, γιατί το έκανες αυτό; Τέλος, ακούς τι λες;
Τον βλέπω να με πλησιάζει σιγά σιγά και νιώθω να ανεβαίνουν οι παλμοί μου. Τι θέλει επιτέλους από μένα; Με πιάνει με τα δυο του χέρια και μου δίνει ένα παθιασμένο φιλί. Στην αρχή χωρίς να σκεφτώ, ανταποδίδω με ιδιαίτερη χαρά.
Όταν συνειδητοποιώ τα γεγονότα, τα χάνω λίγο. Όχι, τι κάνει; Χθες μου το τόνισε, μετά την γέννα θα εξαφανιστεί και τώρα αυτό; Είμαι σίγουρη πως θα το μετανιώσει αμέσως. Είναι απλά μια παρόρμηση του. Απομακρύνομαι από εκείνον, ενώ χωρίς δεύτερη σκέψη τον χαστουκίζω δυνατά.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top