Προσπαθώ αρκετή ώρα να τον αποφύγω , μετά την τρέλα που έκανα. Σε λίγο όμως θα πρέπει να επιστρέψω και σπίτι μου. Βλέπω στο κινητό μου την ώρα . Κοντεύει βράδυ και δεν έχω φάει τίποτα.

Ωχ , τρεις κλήσεις από την Κική και δυο από τον Νίκο. Έχει το θράσος να ασχολείται ακόμα μαζί μου αυτός; Αν νοιαζόταν , δεν θα έβαζε τέτοιο στοίχημα. Πώς την πάτησα έτσι και με κορόιδεψε; Δεν θέλω να τον ξαναδώ.

Ακούω βήματα, θα έρχεται ο Άρης. Η αλήθεια είναι πρέπει να του πω για την εγκυμοσύνη... Μου πρόσφερε δουλειά, χωρίς να με ξέρει καθόλου . Δεν αισθάνομαι καλά να του το κρύψω. Να εκμεταλλευτώ την καλοσύνη του.

Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο, όσο σκεφτόμουν αυτά. Άλλο ένα σημάδι πως πρέπει να μιλήσω.

- Θα κρύβεσαι για πολύ ακόμα;

- Όχι, έτσι και αλλιώς πρέπει να φύγω. Να πάω σπίτι μου. Βέβαια, κάποια στιγμή θα ήθελα μια συζήτηση μαζί σου.

- Αν θες κάτσε και σήμερα εδώ. Δεν είναι ανάγκη να φύγεις. Θα έχουμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε και να γνωριστούμε. Τι λες να πάμε κάπου έξω για φηγητό τώρα το βράδυ;

Αυτό η αλήθεια είναι, δεν θα το ήθελα με τίποτα , γιατί δεν κάνει να πίνω στην κατάσταση μου. Αν βγούμε, θα πρέπει να πιω έστω λίγο αλκοόλ. Θέλω όμως να βρω το θάρρος, να του αναφέρω για την εγκυμοσύνη. Ξέρω, θα απογοητευτεί, αλλά πρέπει να γνωρίζει.

- Εντάξει. Γιατί όχι;

Ετοιμαζόμαστε και σύντομα ξεκινάμε με το αυτοκίνητο του. Πάμε και σταματάει σε ένα ακριβό εστιατόριο. Ποτέ δεν έχω μπει σε μαγαζί με τόση πολυτέλεια. Δεν θα έχω να πληρώσω ούτε το ψωμί. Δεν αισθάνομαι πολύ καλά με όλα αυτά.

- Ούτε να το σκέφτεσαι, δεν κάθομαι εδώ. Πάμε κάπου αλλού.

- Δεν σε ρώτησα. Πάμε τώρα σε ένα τραπέζι, έτσι και αλλιώς εγώ πληρώνω. Μην αγχώνεσαι.

Ουπς . Είναι σαν να διάβασε τις σκέψεις μου πριν. Αναγκαστικά κάθομαι εκεί που με πάει. Παραγγέλνω ένα ποτήρι κόκκινο κρασί προσπαθώντας να ηρεμήσω. Για λίγο ξεχνάω την εγκυμοσύνη και πίνω λίγο παραπάνω, αλλά όχι τόσο ώστε να προκαλέσει κακό.

Όλη αυτήν την ώρα λέγαμε διάφορα πράγματα. Μαθαίναμε διάφορα ο ένας για τον άλλον. Θα έχω καλό αφεντικό πάντως. Μέχρι να φύγουμε, νιώθω ότι ζαλίζομαι. Με πείραξε το κρασί φαίνεται, καθώς δεν είμαι πολύ συνηθισμένη. Όταν ανοίγει την πόρτα του σπιτιού, αποφασίζω ότι ήρθε η ώρα να του αποκαλύψω για το παιδί.

- Θέλω να σου πω κάτι.

- Ακούω.

- Είμαι... εεε.

Κολλάω, χωρίς να μπορώ να ξεστομίσω την λέξη έγκυος.

- Τι είσαι; Τι έγινε ; Τι θες να πεις;

Το κρασί, αν και λίγο, τελικά με αποσυντόνισε. Έχω χάσει πλέον τον ειρμό σκέψης.

- Είμαι έε, χαζή.

- Συγνώμη τόση ώρα έκανες να πεις αυτό; Και το θυμήθηκες τώρα; Σίγουρα αυτό ήταν;

Του λέω κάτι άσχετο που έχει μια δόση αλήθειας.

- Εντάξει . Θέλω να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι , γιατί εχθές είδα εφιάλτη.

Ουπς αυτό το είπα χωρίς καν να το σκεφτώ καλά. Το συνειδητοποιώ , μόλις παρατηρώ το ύφος του. Χριστέ μου χειρότερα τα κάνω όσο μιλάω. Βέβαια , η αλήθεια είναι έχω ανάγκη κάποιον δίπλα μου το βράδυ . Δεν είμαι στα καλύτερα μου .

- Εντάξει. Είσαι καλά όμως;

- Ναι.

Παρόλαυτα, παραπατάω και με κρατάει μην πέσω . Φτάνουμε σε ένα δωμάτιο, στο οποίο λογικά θα κοιμηθούμε. Κάποια στιγμή τελικά πέσαμε και οι δυο, στην προσπάθεια του να με σταθεροποιήσει. Ξαφνικά βρίσκομαι πάνω του στο πάτωμα.

-Είσαι καλά;

Ρωτώντας δείχνει πολύ τρυφερότητα. Ξαφνικά τον βλέπω σαν να προσπαθεί να με πλησιάσει πολύ κοντά. Πρέπει να τον έχει πειράξει και αυτόν το ποτό. Δεν πρέπει να τον αφήσω να κάνει τέτοιο λάθος. Πριν που τον φίλησα, ζήτησε να μην ξανασυμβεί. Αποκλείεται να θέλει, αλλάζοντας γνώμη τόσο εύκολα.

- Ναι, μια χαρά. Λίγο στα πατώματα, αλλά διορθώνεται.

Απαντάω, ενώ απομακρύνομαι από εκείνον . Μετά από αυτό ξαπλώνουμε. Είναι γυρισμένος στο πλάι και βλέπω την πλάτη του. Σκέφτομαι με ποιον τρόπο να του πω για το παιδί... Είμαι μόλις 18 χρονών και σίγουρα δεν θα του περνάει από το μυαλό. Δεν αντέχω και εκεί που ακούγεται ησυχία μιλάω .

- Άρη είμαι έγκυος .

Όλα αυτά τα λέω μέσα σε κλάματα και περιμένω την αντίδραση του.

Θέλετε συνέχεια; Πείτε μου εντυπώσεις επειδή είναι το πρώτο μου βιβλίο. Αλήθεια ποιά λέτε θα είναι η αντίδραση του Άρη όταν το μάθει ;