SHAN
  
SINALUBONG ko si Zeev nang may pag-aalala nang bumaba siya mula sa bus na kanina ko pa inaabangan.
                            
Agaran niya akong niyakap at ginawaran ng halik sa aking kanang pisngi. "I missed you, love," aniya sa akin saka ako pinakawalan at pinagsalikop ang mga kamay namin.            

"Na-miss din kita. Akala ko kung ano nang nangyari sa 'yo dahil sa pananalita mo sa tawag," nakangusong wika ko sa kaniya ngunit nginitian lamang niya ako.
             
Ang mga ngiti niya ay ang mga ngiti na hindi ka magsasawang titigan kahit buong maghapon mo pa iyong pagmasdan. Mahal na mahal ko siya. He's the only guy I want to spend the rest of my life with.

"Saan nga pala ako tutuloy? Hindi ko nakuha 'yong susi ng vacation house kay Mommy Belle dahil gagabihin ako kapag hinintay ko pa sila," aniya at tila naman ako natuliro. Hindi ko siya maaaring dalhin sa bahay. Bukod sa napakaliit lamang ng bahay namin, istrikto si Tatay at hindi niya alam na may nobyo ako.

"May mga paupahang kwarto naman sa bayan. Puwede kitang samahan na maghanap," nakangiti kong sagot sa kaniya. Mabuti na lamang at mabilis ang utak ko sa mga ganitong sitwasyon, dahil kung hindi ay baka magtalo pa kami.    
                
"Hindi ka ba nagugutom?" pukaw niya sa atensyon ko nang madaanan namin ang isang fastfood chain.
                     
"Ayos lang ako, Zeev. Mas magandang makahanap na tayo ng tutulugan mo dahil kapag gumabi mas hihirapin tayo," wika ko sa kaniya na ikinatango niya.
                      
"Fine. Magpa-deliver na lang tayo kapag naayos na ang tutulugan ko," pagsang-ayon niya sa akin.
   
Madali naman kaming nakahanap ng kuwartong tutulugan niya, dahil kahit pa mahal ang renta, wala siyang pakialam sa pera.
                      
Tinutulungan ko siya ngayon sa pag-aayos ng kamang hihigaan niya maging ang pagsasalansan ng mga damit niya sa maliit na kabinet na narito.         

"How's your school these days?" tanong niya habang prente siyang nakaupo sa maliit na sofa at ako ay nagtitiklop ng ibang nagusot niyang damit.                     

"Ayos naman. Medyo nahihirapan lang ako sa ibang subject pero okay lang naman—"
       
"Ginugulo ka pa rin ba ni Calvin?" putol niya sa akin kaya't napalingon ako sa kaniya. Naroon na naman ang madilim na titig niya sa akin kaya't binigyan ko siya ng isang maalwang ngiti.

Si Calvin ay anak ni kapitan na minsan niyang nahuli na nagpipilit na ihatid ako sa bahay.                         

"Kumalma ka po. Mula po noong sinabi kong nobyo na kita, tumigil na siya sa pangungulit sa akin. Isa pa, alam mo naman na ikaw lang ang mahal ko. Huwag na pong magselos," wika ko saka ko binitawan ang damit niya at naglakad patungo sa gawi niya para gawaran siya ng mabilis na halik sa labi. Hindi ko alam paano ko naalis ang kahihiyan ko sa kaniya, basta bigla na lang ramdam kong sobrang kumportable ko na sa kaniya para gawin at sabihin ang mga bagay.

Humiwalay ako sa kaniya at tinitigan siyang muli sa mga mata. Doon ko nakita ang kakaibang emosyon na ngayon ko lamang nakita.      

"I love you, Shan Kassidy Alvarez. I love you so damn much," aniya at hinapit ako sa bewang saka niya ako iniupo sa hita niya.
                                     
"I love you too, Zeev Alejandro Arcanghel," sagot ko saka ako yumakap ng mahigpit sa kaniya. "Zeev, may sasabihin ka ba sa akin?" tanong ko sa kaniya dahil kanina ko pa nararamdaman na napakabalisa niya.

Sa halip na sumagot agad ay niyakap niya pa ako nang mas mahigpit pa. "I fucked up. I failed the project, love. Pakiramdam ko ang tanga at ang bobo ko," aniya at ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya.

Kahit minsan, hindi ako nagtanong ukol sa trabaho niya o kung anong posisyon meron siya o kung ano pa man ang ginagawa niya. Tiwala ako sa kaniya at sa kakayahan niya. Hindi rin naman siya nagsasabi kaya't hindi ako nanghihimasok.

"Magiging okay rin ang lahat, Zeev. Siguro kaya ka hindi nag-succeed ngayon kasi mas may better opportunity pa para sa 'yo. I believe in you. Naniniwala ako sa 'yo," pagpapakalma ko sa kaniya.

Marahan niya akong inilayo sa kaniya at tinitigan sa mga mata. "I am really so lucky to have you, love. Sobrang mahal na mahal po kita."

Ngumiti ako sa narinig kong iyon mula sa kaniya. "At mahal na mahal din po kita. Kapag kasama kita, pakiramdam ko masaya at kumpleto ako."

"You are indeed my happiness in this fucked up world, Shan. I love you. . . I really do," aniya at muli akong niyakap nang mahigpit.

[WARNING! R-18]
                  
Naramdaman ko bigla ang halik niya sa leeg ko at ang mga kamay niyang nagsisimulang gumala sa katawan ko. Nabigla ako sa ginawa niya ngunit hindi ko siya magawang pigilan. Nakakadarang pala ang ganito, tila ako nakakalimot sa mundo.
                   
Naroon ang pakiramdam na tila ako napapaso sa haplos niya kahit pa may suot akong damit.              

"Shan," he called my name using his sexy voice and I couldn't say a word. Hindi. . . hindi ko lang alam paano pakitunguhan ang ganitong pakiramdam.
                     
Nailislis na pala niya ang isang manggas ng suot kong damit nang hindi ko napapansin. Humiwalay siya sandali sa akin saka niya ako tinitigan sa mga mata.
          
"Z–Zeev. . ." kabadong pagtawag ko sa kaniya na sinuklian niya ng isang nakakaakit na ngiti. Those perfect set of teeth, nakakahulog lalo.
                        
"Don't be afraid, love. I'm here. I will always be here. . . I love you," aniya at binuhat ako upang marahang ihiga sa kama saka muling tinitigan sa mga mata. Nakapangko ang mga braso niya sa magkabilang gilid ng ulo ko.               
"M–Mahal din kita. Mahal na mahal kita," wika ko saka ako na ang kusang umabot ng mga labi niya at ginawaran iyon ng halik.
                  
Hindi ko inakalang aabot kami sa bagay na ito. Hindi ko inakalang dadating sa punto na magpapaubaya ako.          

Malamyos at magaan ang halik na iginagawad niya sa akin hanggang sa unti-unti na itong naging mapusok, kasabay ng mga kamay niya na gumagalugad na sa katawan ko at inaalis ang mga saplot na suot ko.                  

"You're too beautiful, love," aniya sa akin nang nahantad sa kaniya ang kabuoan ko. Sinubukan kong takpan ang sarili ko dahil sa hiya ngunit pinigilan niya ako at umiling siya sa akin saka ngumiti.                           

"N–Natatakot ako," utal na wika ko ngunit imbes na magsalita ay hinaplos niya ang buhok ko.             

"You don't have to. I love you," aniya saka ako hinalikan sa noo. "I love you," saka sunod na hinalikan ang tungki ng ilong ko. Ang mga halik niya ay tila nagpapahiwatag ng kasiguraduhan kaya't unti-unting napapanatag ang loob ko. "I love you, Shan," at ginawaran niya ng halik ang mga labi ko bago siya tumayo at hinubad lahat ng saplot na mayroon siya.

My eyes widened as I saw his little soldier saluting at me. I didn't expect that hugeness.           

"Don't look at him that way, love. It turns him on," aniya saka siya pumaibabaw sa akin.                        

"Zeev—" He kissed me to keep me from talking.       

Naramdaman ko ang pagkatok ng mumunting dila niya sa bukana ng labi ko. Tila naman ako namahika at inawang ito upang magawa niya ang nais niya.            

He started fondling my breast and I was lost. For the first time in my life, I felt this unidentified pleasure. Para niya aking dinadala sa alapaap sa paraan ng paghaplos niya sa mga dibdib ko.            

He played with my bosoms while his tongue was still inside my mouth. . . haunting for treasure.                     

Zeev suddenly left my lips and I found his lips at my crowns. He started sucking them, and all I could do was arch my body in too much pleasure.        

Hindi ko magawang magpatalo. Sinimulan kong igalaw ang mga kamay ko sa katawan niya. I want to gratify him in exchange of what he is doing to me.
        
I could hear his moans when my right hand went down his buttocks. He liked it.         

Gusto ko pa sanang galugarin ang katawan niya ngunit nagulat na lamang ako nang iposisyon na niya ang sarili niya sa pagitan ng mga hita ko.
                            
"I love you, Shan Kassidy," aniya at unti-unti niyang ipinasok ang kaniya sa pagkababae ko.   

Halo-halo ang nararamdaman ko. Init, sakit, at hindi maipaliwanag na emosyon. Hinatak ko siya saka ko siya niyakap dahil tila nahahati ang buo kong pagkatao.
                        
"Zeev. . ."
                  
"Love. . ." aniya at doon ko napagtanto na nakatitig na pala siya sa akin habang may tumutulong luha sa mga mata ko. Hinalikan niya ang noo ko maging ang mga luhang tumulo mula sa akin. "I love you," aniya at nagsimula na siyang gumalaw sa ibabaw ko.
                       
Ang kaninang sakit ay unti-unting napalitan ng hindi maipaliwanag na gaan at sarap sa pakiramdam. He then started pushing and pulling freely inside of me.                 

"Zeev. . . naiihi ako—"
               
"It's your orgasm, love. Let it go," putol niya sa akin at tila go signal iyon dahil naramdaman ko ang pagragasa ng isang alon mula sa puson ko.              

"I'm cumming too," aniya sa akin at naging mas mabilis pa ang bawat paggalaw niya.
            
Ilang pag-ulos pa at nangibabaw ang ungol niya. Naramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko kasabay ng mainit na likido na pumuno sa pagkababae ko.
   
"I love you, Shan Kassidy. . . my love. . . my savior."

"I love you, Zeev Alejandro. . . my paradise. . . my escape."

NAGISING ako dahil pakiramdam ko ay may nakatitig sa akin. Pagmulat ko ng mga mata ko ay bumungad sa akin ang guwapong mukha ni Zeev. Nakaramdam agad ako ng hiya nang bigla na lamang rumagasa sa utak ko ang naganap kagabi.

"Hindi ka ba hahanapin sa inyo?" tanong niya sa akin nang may pag-aalala.

"Alam nilang night shift ako sa trabaho," sagot ko.

"I'm leaving before lunch, love. Tumawag ang secretary ng company at may client meeting kami ng two pm," aniya sa akin at ayaw ko man ay nakaramdam ako ng lungkot. "Masakit pa ba?" tanong niya na bahagyang nakapagpapula ng mga pisngi ko.

"M–Medyo," utal na sagot ko. Ang totoo ay masakit pa dahil pakiramdan ko ay may pinunit na balat sa ibaba ko.

"I guess, I can't have my round two before I leave kung masakit pa," aniya at ngumisi sa akin nang nakakaloko kaya't lalong uminit ang mga pisngi ko. May pagkapilyo talaga siya kung minsan.

Yumakap ako sa kaniya at ibinaon ko ang ulo ko sa dibdib niya. Kapwa pa rin pala kami walang mga saplot. "Puwede bang huwag ka na munang umalis?" pakiusap ko sa kaniya.

Naramdaman kong hinagod niya ang likuran ko at hinalikan niya ang buhok ko. "As much as I wanted to stay, love, may mga trabahador na nakasalalay sa mga kamay ko. They can lose their jobs once I fail again, at ayaw kong mangyari iyon," aniya sa akin at bahagya akong napatango. Naiintindihan ko. Alam kong kailangan niya ngayon ang pang-intindi ko.

Lumayo ako sa kaniya at tumingala ako upang magtagpo ang mga mata namin. "I understand and I will wait for you, Zeev. Don't you ever lose you self-confidence again. Basta kung kailangan mo lang ng taong magpapaalala sa 'yo na ang guwapo-guwapo mo at ang galing-galing mo, kausapin mo lang po ako. Ipapaalala ko na ikaw ang nag-iisang Zeev Alejandro ng isang Shan Kassidy," nakangiti kong turan sa kaniya at bigla na lamang niya akong siniil ng isang matamis na halik.

"I will, love."

Yayakapin ko sana siyang muli nang bigla na lamang tumunog ang telepono niya kaya't nabaling doon ang atensyon niya.

Nakita ko ang pagbabago ng masayang awra niya nang makita niya kung sino ang nasa tawag.

Sinagot niya iyon saka tumayo at tumungo sa banyo. Hindi ko ugaling makialam sa mga usap na ganito ngunit hindi ko napigilan ang sarili ko na makibalita kung ano ba iyon dahil sa nakita kong reaksyon niya.

"I will attend the meeting. Don't worry. . . Yeah, I already said I am fucking coming so save your nagging. I don't want to hear any of it right now!" Bahagya akong kinabahan sa pagtaan ng boses niya. Ramdam agad na mayroong mali at may hindi magandang nangyayari.

Kakatok na sana ako nang marinig ko ang huling sinabi niya na halos ikapagot ng hininga ko.

"F–Fuck! I'm sorry, babe. Don't. . . Don't cry. I'm coming for you now. I'm sorry."
  

--

M A Y O R A
I C E _ F R E E Z E