SHAN

NASA kabilang dulo siya ng simbahan pero kitang-kita ko ang mga mata niyang lumuluha habang may ngiti sa mga labi niya. Alam ko naman na masaya pero. . . kasabay ng pakiramdam na iyon ay nasasaktan din siya.

Nagsimula akong maglakad sa gitna ng nakalatag na pulang tela nang dahan-dahan. Ninanamnam ko ang bawat paghakbang ko patungo sa lalaking mahal ko.

Nagsimulang tumugtog ang kantang siya mismo ang namili. Sinabi niya sa akin na ito ang nais niyang kanta para sa kasal namin dahil ito raw ang kanta na halos nagrerepresenta kung anong nangyari sa pagmamahalan namin.

Maybe This Time
by: Michael Martin Murphey

Two old friends meet again
Wearin' older faces
And talk about the places they've been

Tumutulo ang mga luha ko pero pinipilit kong pigilan dahil gusto kong humarap sa harap ng Diyos na masaya ako. . . gusto kong humarap kaming dalawa ni Zeev sa Kaniya na alam maipaparamdam namin sa Kaniya na nagpapasalamat kaming muli niyan kaming pinagtagpo. . . kahit pa ganito ang sitwasyon.

Two old sweethearts who fell apart
Somewhere long ago
How are they to know
Someday they'd meet again
And have a need for more than reminiscin'

Napangiti ako nang makita ko ang anak namin na nasa gilid niya habang hawak siya nito sa kamay at tila kinakalma.

Maybe this time
It'll be lovin' they'll find
Maybe now they can be more than just friends
She's back in his life
And it feels so right
Maybe this time, love won't end

Hangga't nabubuhay akong magpapasalamat na ibinigay Niya sa akin si Keev. Habangbuhay kong ipagpapasalamat na ipinaranas niya sa akin ang pagmamahal ng isang anak kahit pa naging sobrang sakit ng mga pinagdaanan ko. Habangbuhay. . . Habangbuhay kong ipagpapasalamat na sa dami ng sakit na naranasan ko, binigyan pa rin ako Diyos ng pagkakataon na makapaglakad patungo sa nag-iisang lalaking minahal ko nang higit pa sa kaya king ibigay.

It's the same old feeling back again
It's the one that they had way back when
They were too young to know when love is real

But somehow, some things never change
And even time hasn't cooled the flame
It's burnin' even brighter than it did before
It got another chance, and if they take it...

Nakita ko ang dalawang kaibigan ko. . . ang dalawang taong kahit kailan ay hindi ako nagawang iwan at pabayaan. Ang mga taong laging ang kapakanan ko ang inuuna. Ang mga taong kahit na kailan ay hindi ako nagawang sumbatan sa lahat ng tulong at sakripisyo nila.

Maybe this time
It'll be lovin' they'll find
Maybe now they can be more than just friends
She's back in his life
And it feels so right
Maybe this time, love won't end

Nagpapasalamat ako na kahit mawawala ako sa mundong ito. . . may mga taong alam kong hinding-hindi pababayaan ang anak ko.

Nadaanan ko sina Mikmik at Dash. Bumulong ako ng salitang 'thank you' at nakita ko kung paano nila ako biglang nilapitan at niyakap ng mahigpit.

She's smilin' like she used to smile way back then
She's feelin' like she used to feel way back when
They tried, but somethin' kept them
Waiting for this magic moment

"Please be happy, Shan. I–Ito lang ang hihingin kong kabayaran para sa lahat ng nagawa ko para sa 'yo. . . maging masaya ka lang at mabuhay pa. . . wala akong hihilingin pa," ani Dash habang patuloy sa paghikbi. "Mahal na mahal kita, Shan Kassidy."

"C–Cyst. . . puwede bang itakbo ka na lang namin palayo? Puwede bang ipagdamot ka na lang namin para mas makasama ka namin ng matagal? Hindi, ano? Kasi may sarili kang kaligayahan. . . at alam mo naman na lagi ka naming susuportahan. Mahal ka namin. Mahal na mahal, cyst."

Kumawala ako sa kanila at binigyan sila ng isang totoong ngiti bago ako nagpatuloy sa paglalakad ko papalapit sa lalaking handang isuko sa akin ang lahat.

Maybe this time
It'll be lovin' they'll find
Maybe now they can be more than just friends
She's back in his life
And it feels so right
Maybe this time...
Maybe this time
Maybe this time love won't end. . .

Nakita kong binuhat niya si Keev at hinalikan naman ako ng anak ko saka niyakap.

"I love you, Mama!" sigaw niya sa akin at lumitaw ang ngiti sa mga labi niya.

Biglang gumihit ang napakasakit na kung ano sa tiyan ko ngunit hindi ko iyon ipinakita sa kahit na sino. Ngumiti lamang ako.

"I love you too, Keev. Mahal na mahal ka ni Mama, anak. Mahal na mahal na mahal," anas ko at ginawaran ko rin siya ng halik sa noo.

Kinuha ni Zeev si Keev at inabot niya ito kay Sharry na ngayon ay umiiyak na rin.

Inabot naman ni Zeev ang kamay ko at inakay ako patungo sa harapan ng altar. . . sa harapan ng Diyos.

"All stand, including our couple and witnesses," anang pari. "Dearly beloved, you have come together into the house of the Church so that in the presence of the Church's minister and the community your intention to enter into Marriage may be strengthened by the Lord with a sacred seal. Christ abundantly blesses the love that binds you. Through a special Sacrament, he enriches and strengthens those he has already consecrated by Holy Baptism, that they may; be faithful to each other for ever and assume all the responsibilities of married life."

"Zeev Alejandro Arcanghel and Shan Kassidy Alvarez, have you come here to enter into marriage without coercion, freely and wholeheartedly?"

"I have."

"I have," sabay naming sagot ni Zeev sa pari at ngumiti naman ito sa amin.

"Are you prepared, as you follow the path of Marriage, tolove and honor each other for as long as you both shall live?"

"I am."

"I am."

"Since it is your intention to enter the covenant of Holy Matrimony, join your right hands, and declare your consent before God and his Church," anang pari saka niya pinag-isa ang kamay namin ni Zeev.

"S–Shan. . ." damang-dama ang garalgal na tinig niya. "God knows how much I want to spend the rest of my life with you. Mahal na mahal kita. Sobra. . . na kahit ang kamatayan, hindi iyon magagawang baguhin. You changed me. . . your love did. Remember those times when I begged you to leave me? You smiled, love. You smiled and gave me what I want despite of your own pain. Ang dami kong dapat ihingi ng tawad sa 'yo. Ang dami kong kailangan ibawi sa 'yo. . . ang dami-dami kong gustong gawin para sa 'yo, and this marriage is a part of it. This is all I could do for you. Ito na lang. . . hanggang dito na lang. I love you. I love you so much, Shan. I will love you for the rest of my life," aniya saka siya nagpunas ng luha.

"Zeev—"

"I want to ask the Lord now, why does it has to be you? Bakit ikaw pa ang kukunin niya? Bakit ikaw pa? You sacrificed your whole life for other people. . . binigay mo lahat kahit nauubos ka na, inintindi mo lahat. . . kahit na wala ka nang itinira sa sarili mo. . . kaya gusto kong malaman kung bakit ikaw? Why are you leaving me now, love? Can't you stay? Can't we just go on and be happy? Ang kaso. . . hindi kasi talaga puwede, ano? All I can do for now is to make you happy on your remaining days. All I can for you is to give everything I have while you are still here with me. I want to love you forever, Shan. . . but why does our forever have to be now? C–Can't we. . . Can't we extend it?"

Lumuluha man ay inabot niya ang singsing at unti-unti itong isinuot sa akin.

"Zeev Alejandro Arcanghel, do you take Shan Kassidy Alvarez to be your lawfully wedded-wife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do you part?"

"I–I do, Father," sagot niya.

Itinaas ko ang belo ko kahit na hindi naman dapat saka ko siya tinitigan sa lumuluha niyang mga mata.

Inangat ko ang kamat ko at pinahid ang mga luha niya.

"S–Sabi ko noon, kahit na wala ka. . . masaya na kami ng anak natin, pero mali ako. Ikaw pala ang kukumpleto sa kung anong nawawala sa akin—sa amin. Patawarin mo 'ko na kung hindi pa ako nagkaroon ng sakit. . . hindi ko pa maiisip ang magpatawad," nakangiti kong wika sa kaniya. "Zeev. . . puwede bang huwag na huwag mong pababayaan ang anak natin? Puwede mo ba siyang mahalin nang higit pa sa pagmamahal mo sa 'kin? Wala akong ibang hihilingin sa 'yo. . . kung hindi mahalin at alagaan mo ang bunga ng pagmamahal ko sa 'yo."

"I will. . . I will, love."

"I'm sorry. . . I'm sorry I have to leave you. . . ayaw ko, e. Ayaw kong iwan ka. . . kayo, pero ano namang laban ko? Hindi kasi kayang talunin ng pagmamahal ko ang kamatayan. . . hindi rin iyan kayang talunin ng mga sakripisyo ko. I'm sorry, Zeev. I'm sorry if I have to leave you when you all ever want is to spend the rest of your life with me. P–Patawarin mo 'ko. S–Sana. . . Sana balang-araw. . . makahanap ka ng babaeng mamahalin at aalagaan ka, higit pa sa kaya ko. Make her happy, Zeev. Make the woman next to me. . . the most happiest woman. I–I'm sorry. . . hanggang dito lang tayo. Patawarin mo 'ko. . . kung hanggang dito lang ang happily ever after na kaya kong i-offer sa 'yo. . . I love you, Zeev. I love you more than everything that had happened between us. I love you. . . I–I love you. . ."

"SHAN!!!!!!!!!"

"MAMA!!!!!!"

"SHAAAAAAN!!!!!!"

"ATEEEEEEEEE!!!"

"Shan. . . please wake up, love."

Naulinagan ko ang tinig na iyon at pinilit kong imulat ang mga mata ko. Nasa bisig niya ako, nasa bisig ako ng lalaking mahal na mahal ko.

"Zeev. . . I–I'm leaving now. I'm sorry."

"No! No! No, please. God, no!"

"S–Shan, punyemas ka! Tumayo ka r'yan! Hindi pa tapos ang kasal mo!"

I want to. . . I badly want to. . . but the pain. . . It was asking me to rest now. . . Gusto ko nang magpahinga.

"L–Let me rest now. . . Zeev. T–This is where our forever stops. . . I love you."

"NO. . . ! SHAAAAAAAAN!"

I. . . love you. I will never regret. . . that I once gratified the sinner.

--

M A Y O R A
I C E _ F R E E Z E