Chapter 5
Destine's P.O.V
Umaga ng nakauwi si Lucas sa bahay niya at agad siyang naligo. Kami ni Daphnie kagabi agad din kaming nakauwi pagkatapos ng dinner. Ngayong araw dapat makahanap na ako ng taong utusan ko para maghanap ng writer na kagaya ko ang kalagayan. I know it's impossible but I still should try it.
Nangunot ang noo ko dahil hindi pa lumabas ng bahay si Lucas kahit tapos na itong nag agahan. Imbes maghanda siyang pumasok sa eskwela mas pinili pa nitong matulog. I shook my head. Great, this twerp is occasionally a truant.
"Ah-ha!" Naisatinig ko at bahagyang nagpatalbog sa upuan. Kung hindi ito papasok, may time na akong gawin ang dapat. Napangisi ako.
Tumayo ako at sa huling pagkakataon tinapunan ko ng tingin si Lucas. Sana hindi ito madaling magising. Dali-dali akong tumalikod at naglakad. Nakita ko naman si Daphnie na nakatingin sa akin na may nagtatanong na mukha. I just prompted her that I have to go out for a while. Napatangu-tango naman siya at ngumiti. Nagpa-alam ako kay Head at pagkatapos bumaba ako patungong first floor. Lalabas na sana ako ng building nang may tumawag sa pangalan ko.
"Destine! Sandali" Nilingon ko ang mahinhin na boses na iyun at nakita ko naman si Mrs. Quevas. Agad akong ngumiti at sinalubong siya.
"Ho? Bakit po ma'am?" Magalang kong tanong at ngumiti naman siya ng matamis.
"May gusto akong ipakilala sayo, halika. Tamang-tama ang pagbaba mo" She said and she pulled me to walk.
Nakita ko naman ang asawa niya sa unahan kung saan ang pwesto nila at naagaw ang atensyon ko sa lalaking kausap nito. My god, another greek god. Umawang ng kunti ang bibig ko dahil sa ngiti nitong makalaglag panty. He has a prefect dimples and perfect teeth. His face is absolutely attractive especially his thick eyebrows. Nang nakalapit kaming dalawa ni Mrs. Quevas nalaglag nalang ang panga ko dahil lumingon sa akin ang lalaki. His killer eyes met mine. I felt shudder down to my knees. He has a brown eyes, pointed nose, stubborn jawline, thin lips and messy black hair. God, he's the weakness of every woman. My eyes diverted to his body. Pakiramdam ko parang tutulo na ang laway ko. He has a perfect physique for God sake.
"Destine?" I blinked two times when Mrs. Quevas mentioned my name. Nabalik ako sa reyalidad. I immediately zipped my mouth. Gusto ko namang kutusan ang sarili dahil sa kahihiyan ng nagawa ko.
"A-ahmm I'm sorry" Hinging paumanhin ko sabay kamot sa pisngi.
Stupid Destine, you are such a disgrace. Muli kong tinapunan ng tingin ang lalaki at nakita ko kung paano ito ngumiti ng matamis. Agad akong nag iwas ng tingin dahil baka nganga na naman ako nito.
"By the way Verjel Oaks, this is Destine Danehills the writer of Lucas. And Destine, this is Verjel the writer of Lucas's brother" Nakangiting pakilala ni Mr. Quevas. Napatitig ako Kay Verjel. Nilahad niya ang kamay para makipag shake hands. Nag-alinlangan man pero tinanggap ko parin ito.
"Nice to meet you Destine" He huskily said. Napalunok ako dahil sa mainit niyang palad. Medyo pinisil niya ang kamay ko kaya agad akong bumitaw. Jusko po, pigilan niyo akong kidnapin 'to.
"Ah n-nice to meet you too" I said and almost stutter. I secretly bit my tongue. Ano ba namang buhay 'to. Pahamak.
"Buti napadalaw ka Verjel at tamang-tama ang pagbaba ni Destine. Naku, parang meant to be yata kayo eh. Well. bagay naman kayong dalawa at parehas naman siguro kayong single" Mrs. Quevas said and she chuckled. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko. Grabe din 'tong si ma'am, para lang siyang nagtitinda pero okay na rin.
Napakamot naman sa kilay si Verjel. Isa pa 'to, kahit sa anong anggulo, gwapo pa rin.
"Actually I'm not single. I have a fiance" Verjel said and I could feel his hesitation. Bahagyang napataas ang kilay ko. At bakit naman ito nag-alinlangan?
"Owh, sorry. I don't know" Mrs. Quevas sincerely said. Sino kaya ang swerteng babaeng 'yun? Sayang nalate ako. Kidding.
"Ahm__mind if I excuse Mr. and Mrs. Quevas. And to you Verjel, I have to go. May importante akong lakad eh" Nag-alinlangan kong sabi. Agad namang tumango si Mrs. Quevas habang nakangiti.
"Can I go with you? Paalis na rin ako" Nakangiting sabi ni Verjel. Ayan na naman ang ngiti niya.
Yes Verjel, pwedeng kang sasama hanggang sa pagtanda ko. I giggled to my mind because of what I mentally said.
"Oo nga naman Destine. Sabay nalang kayo" Nakangiting sabi ni Mr. Quevas. Napakamot ako sa batok.
"Okay__sige" May tonong pag-alinlangan na sabi ko. Pero syempre pakita lang 'yun. Aba, sinong babae ang tatanggi sa Greek God na 'to? And besides, hanggang sama lang naman. Di ko naman ugali ang mang-agaw.
"Sige ho ma'am and sir. Alis na kami" Nakangiti kong dugtong at tumango naman silang dalawa. Sabay kaming naglakad ni Verjel at agad naman kaming nakarating sa labas.
"Destine, mind if you tell me where are you going?" He asked that made me stop.
"Sa AQD. I just need some help" Mahinahon kong sabi at napatangu-tango naman siya. AQD stand for Agent Quest Department kung saan ang mga agent na pwede mong hingan ng tulong sa paghahanap ng mga bagay-bagay at ng isang tao. Para rin itong NBI sa kabilang dimensyon.
"What's your problem? Maybe I can help you" Mahinahon niyang sabi. Nag-alinlangan naman akong ngumiti.
"Ahmm sorry, I can't tell you my problem. It's confidential" Saad ko at napakamot sa tungki ng ilong. Ngumiti naman siya.
'It's okay__anyway, I have to go back to my work. Goodbye for now Destine and I hope I'll see you again" Nakangiti niyang paalam. Agad akong tumangu-tango. He started to walk away and his heading to the North.
I sighed. Nagsimula akong naglakad papuntang timog. Pagdating ko sa AQD agad akong nakatagpo ng isang Agent na handang tumulong sa akin. Afterward, I went back to my work.
Sa mga buwan na lumipas sa pag monitor ko kay Lucas, pinagpatuloy niya parin ang bagong kaugalian na mahilig sa mga babae kaya nakumbinsi na akong totoong salungat siya sa sinulat ko. Iilan na ring babae ang nakatalik niya at pinabayaan ko nalang o nilalayasan ang magic mirror ko. Lahat ng naging babae niya pinapahanap ko ang mga writer nito at niisa sa kanila ay walang kaparehong sitwasyon sa'kin. Nakakawalang pag-asa ngunit di pa rin ako tumigil.
Napabuga ako ng mabigat na hininga. I'm so frustrated right now. Napaigtad nalang ako nang may biglang kumiliti sa pisngi ko. Agad naman ako napabaling sa gilid at nakasalubong ng mukha ko ang pulang rosas. Parang lumuwag ng kaunti ang dibdib ko. Tiningnan ko naman ang nag-abot nito at nakita ko ang mala anghel na lalaking bumaba sa lupa. Agad akong tumayo at hinarap siya ng maayos. Nilagay niya muli ang isang rosas sa iba pang rosas na nabalutan ng kulay pink na wrapper. Ngumiti siya ng matamis at inabot sa akin. Ngumiti naman ako saka ko ito tinanggap.
"Ikaw ah, napadalas yata ang pagbigay mo sa akin ng mga ganito. Nililigawan mo ba ako? Tapos ang sweet mo pa sa akin" Usisa ko kay Verjel. Muli na naman siyang ngumiti.
"Why? I don't find wrong for treating you like this. You're a girl and single" He said in a playful tone of voice. Napaismid ako. Baka paasahin lang ako nito kung nahulog na ang loob ko sa kanya. Gwapo pa naman at syempre maraming babae ang nagkakagusto sa kanya. Gaya ng subject ko. Ang malandi kong subject.
Madalas dumalaw si Verjel dito sa pinagtrabahuan ko para magkape, lunch at dinner pero kasama namin si Daphnie. Iyun pa, crush kaya ng babaeng 'yun ang lalaking 'to. Nabalitaan kong naghiwalay sila ng fiance niya dahil nakita niya sa akto na may katalik ito ng ibang lalaki. Ilang araw nga siyang lutang kaya todo rescue rin kaming dalawa ni Daphnie dahil napalapit na rin siya sa amin. Masakit kaya 'yun, yung sa tagal ng pagsasama niyo at akala mong kayo na hindi pa pala.
"Well, wala din namang masama ang ginawa mo so thank you for these roses" Nakangiti kong sabi.
"Let's go for lunch?" Yaya niya at napaisip naman ako. Nasa klase naman si Lucas at di na rin bago sa akin ang mga pinaggagawa niya kaya okay lang sigurong iwan siya muna.
"Sure" Sagot ko at nilagay sa desk ang bulaklak na binigay niya. Nagsimula kaming naglakad at dinaanan naman namin si Daphnie kaya ito kami ngayon sa restaurant kumakain.
"By the way, any update to your problem Destine?" Usisa ni Verjel habang naghihiwa sa lutong karne na nasa plato niya. Bigla nalang akong nakaramdam ng lungkot.
"Wala pa, wala pang nahanap ang Agent ko" I weakly said. Alam na ni Verjel ang problema ko dahil hindi na rin siya iba sa akin. Naramdaman ko naman ang paghimas ni Daphnie sa likod ko.
"Wag ka ng malungkot beshy, mahahanap mo rin ang kaylangan mo kaya wag kang mawalan ng pag-asa" Mahinahong wika ni Destine. Bumuntong hininga ako at tumango. Wala naman akong mapagpipilian kundi ang umasa at kumapit.
"Verjel? Oh my God baby!" We simultaneously turned our attention to the entrance of this restaurant when someone shrieked.
My forehead puckered. I saw the gorgeous woman and I could sense her flirty behavior the way she walk. Papunta siya sa gawi namin at nagulat nalang kami ni Daphnie nang agad niyang dinakma ng yakap si Verjel.
"Baby I miss you so much" Mangiyak-ngiyak niyang sabi habang si Verjel naman umasim ang mukha at pilit tinanggal ang yakap ng babae sa kanya.
"Let me go Nicole" Nagpipigil sabi ni Verjel. Nagtinginan kami ni Daphnie at muli namin silang tinangnan. So, this is Nicole. His ex-fiance.
"No baby, please come back to me. I miss you so much" Pamimilit ni Nicole. Napataas nalang ang kilay ko. Ito naman ang may kasalanan ng paghihiwalay nila tapos ito pa ang may ganang makipagbalikan? Hindi ba siya nahihiya? O sadyang makapal lang ang mukha niya?
"That's not gonna happen" Malamig sabi ni Verjel at malakas niyang tinulak si Nicole. Nakita ko kung paano dumaan ang sakit sa mga mata ng babae habang nakatayo.
"Hindi mo na ba ako mahal Verjel? Hindi ako papayag na basta basta mo nalang putulin ang relasyon natin! Ikakasal na tayo" Desperadang sabi nito at lahat ng taong narito ay nasa amin na ang atensyon. Dumilim ang ekspresyon ni Verjel.
"It was all your fault Nicole. Ikakasal? Huh! That's bullshit. Naisip mo rin ba 'yan noong nakipaglaro ka ng apoy sa ibang lalaki? Do you even think first that we're getting married?" Tiim bagang saad ni Verjel. Natigilan naman si Nicole.
"I'm sorry baby, pinilit lang niya ako. Please baby, let's fix this" Pagmamakaawa nito nang nakabawi at akmang lalapit kay Verjel ngunit agad din siya nitong inatrasan.
"Really? You were at your condo and how come that he forced you?" Nanggagalaiti sabi ni Verjel. Nagdilim ang mukha ng ex-fiance niya.
"Okay! He didn't force me. You're always busy at wala ka ng oras para sa akin. Si Jayson ang laging nasa tabi ko sa tuwing nag-iisa ako kaya hindi lang ako ang may kasalanan dito kundi ikaw rin!" Galit singhal ni Nicole. Nakita ko naman ang pagyukom ng kamao ni Verjel.
"How could you say that? Nagtatarabaho ako para sa mga plano natin. I was working hard just to give you a luxurious life with me. Nagtatrabaho ako para mabigay ang gusto mong engrande na kasal!" Tumaas ang boses ni Verjel nang hindi na ito nakapagpigil pa. Natameme naman si Nicole at biglang lumambot ang ekspresyon nito.
"I'm so sorry baby. Please come back to me and I promise that I won't do anything to ruin our relationship" Pag makaawa muli nito.
"Mapapatawad kita pero hindi na ako babalik sayo. All you have do to is to move on and I'll do the same" Disididong sabi ni Verjel. Nakita ko kung paano tumulo ang luha ni Nicole ngunit agad ding pinahid iyun at marahas bumaling sa amin ni Daphnie. Bigla nalang sumama ang titig nito. Aba, problema nito?
"Kaya ba ayaw mo ng makipagbalikan dahil nakahanap ka na ng kapalit? Sino sa kanilang dalawa Verjel?!" Galit niyang sabi at muling tiningnan si Verjel na ngayon nakakunot ang noo.
"What the fuck are you talking about Nicole? Stop making a scene here" Diing sabi ni Verjel. Para namang umusok ang ilong ni Nicole at muli kaming tinignan ng masama.
"Ikaw ba?! Ikaw ba ang bago niyang girlfriend ngayon?! Di mo siya maaagaw sa akin!" Galit niyang turo sa akin na kinalaki ng mga mata ko at mas lalong kinagulat ko pa nang sinugod niya ako. Napangiwi ako sa pagsabunot niya sa aking buhok. Just what the fvck? This woman is desperately insane.
"Fuck" Napamura ako dahil halos humiwalay ang lahat ng buhok ko sa ulo.
"Oh my God beshy! You bitch! Let go the flirty hands of yours!" Narinig kong galit sigaw ni Daphnie at tinulungan niya akong alisin ang mga kamay ni Nicole sa aking buhok. Narinig ko naman ang pagkagulo ng lahat ng taong nasa paligid.
"Shit Nicole! Stop this bullshit of yours!" Diin at galit sigaw ni Verjel at malakas niyang tinabig si Nicole dahilan ng pagbagsak nito sa sahig.
Napaayos ako sa pagkakaupo at inayos ang sarili. Muli na naman akong napangiwi dahil parang namanhid ang ulo ko at uminit din.
"Okay ka na ba beshy?" Nag-alalang tanong ni Daphnie at tumango lang ako. Inayos niya ang buhok ko at napatingin ako kay Nicole. Naglibot siya ng tingin. Nakita ko sa mukha niya ang hiya at sakit. Agad siyang tumayo at muli akong sinamaan ng tingin.
Akmang lalapit na naman ito sa akin ngunit agad humarang si Vergel.
"Don't. Touch her and you'll regret it" He warned. Napaatras si Nicole at nasilip ko ang takot sa kanyang mga mata.
"Remember this Verjel. I'll do everything just for you to come back and I will break the barriers whatever it is" Desperada niyang sabi. Mabigat ang mga hakbang niya palayo sa amin at sa huling pagkakataon tinapunan niya ako ng masamang tingin saka lumabas ng tuluyan.
Napabuga ako ng mabigat na hininga. Agad humarap si Vergel sa akin. Hinawakan niya ang balikat ko.
"You okay? I'm so sorry Destine" Hinging paumanhin niya. Tumango ako saka ngumiti.
"It's okay, wala kang kasalanan" Mahinahon kong sabi.
"Grabe din pala 'yang ex-fiance mo Verjel. Pag 'yan sasaktan na naman ang beshy ko, makakalbo ko talaga siya" Nanggagalaiti sabi ni Daphnie at inabutan ako ng tubig. Ininom ko naman ito. Pabagsak napaupo si Verjel sa upuan niya.
"I'm really sorry guys, I never expect of what she just did. She's really desperate" Tiim bagang sabi niya. Napabuntong hininga nalang kami ni Daphnie. Yeah, she's really desperate. Good thing, I managed to control myself.
Binayaran nalang namin ang aming mga pinagkainan saka kami bumalik sa kanya-kanyang trabaho.
After three months, Lucas is finally graduated. Ang akala ko masunod ang gusto kong kunin niya ang kursong medisina but what the hell! Instead he take an entrance exam in Harvard University for medicine, he took aeronautics course. Just what the fuck dude? He wanted to be a pilot not a doctor for pete's sake. This is unbelievable. So, this is another opposition? Damn, kahit anong pilit ko sa kanyang sarili hindi pa rin siya sumusunod. Nagpatulong na ako sa mag-asawang Quevas na ipakumbinsi ng mga subject nila ang subject kong kunin ang kursong medisina pero wala pa ring nangyari. I'm so dissapointed right now. Subject ko pa ba si Lucas? But that's impossible. Malinaw ang naging kasunduan ko sa mag-asawang Quevas. God, mababaliw na yata ako. Ano na naman bang kalokohan ito Lucas? Bakit ganyan ka? Stress na stress na talaga ako ngayon sa bwiset na lalaking 'to.
"Ano ba naman 'to!" Mangiyak-ngiyak kong wika at napasubsob sa desk. Di ko napigilan ang humikbi. Ang malas ko talaga. Bakit 'to nangyayari? Ilang araw nalang pasukan na naman. Tapos na rin ang interview niya at nakapasa siya.
"Beshy? Anong nangyari? Bakit ka umiyak dyan?" Narinig kong takang tanong ni Daphnie sa likuran ko. Umayos ako sa pagkakaupo at pinahid ang mga luha.
"Si Lucas kasi, imbes magdodoctor siya kinuha niya aeronautics, gusto niya maging pilot. Doctor ang sinulat ko hindi pilot" Madamdamin kong salaysay na parang pinagsakluban ng langit at lupa. Nanlaki naman ang mga mata niya.
"Ano?! Paano? Bakit?" Sunod-sunod niyang tanong. Napailing-iling ako.
"Iwan, hindi ko alam" Napakagat ako ng labi para hindi na naman maiyak. God, naging iyakin ako dahil sa kanya.
"My God, ano na ang gagawin mo?" Nag-alalang tanong niya. Anong gagawin ko? Wala na akong magagawa pa dahil tapos na at wala ng saysay ang mga ginawa ko.
"Wala. Wala na akong magagawa" Mahinang sabi ko. Mabigat ang loob ko ngayon. Narinig ko naman ang pag buntong hininga niya.
"God, I can't believe this" Problemado niyang bulalas at niyakap ako kaya napasubsob ako sa tyan niya.
Sa mga araw na lumipas, dinamdam ko parin ang mga nangyari. At sa araw na ito, ang unang pasukan ng Harvard University. Ang dorm niya malapit lang din sa paaralan. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod nalang sa agos. Madaling lumipas ang mga araw, linggo at buwan. Maganda ang performance ni Lucas sa bawat subject at sumali din siya sa football game kaya naging sikat na naman siya sa paaralan. Siguro tumino na ng kaunti ang isipan nito. However, he didn't stop joining drag racing and hanging out with his friends. I'm not against on that because it's part of his life. Besides, I wrote it.
Nangunot nalang ang noo ko nang may babaeng pasalubong sa kanya sa hallway habang nakatutok naman ako sa kanilang dalawa. Base sa hitsura ng babae, may lahi itong filipino. Napatitig dito si Lucas at di naman siya nito tinapunan ng tingin dahil nakatingin lang naman ito sa baba. Mukhang mahinhin ito at mahiyain. Sinadyang binangga ito ni Lucas kaya nag-angat ito ng tingin ng wala sa oras. Parang may nakita akong sparks sa kanilang dalawa kaya nanlaki ang mga mata ko. God, maaaring ito na ang babaeng inantay ko.
Sampung segundo silang nagkatitigan na parang sila lang dalawa ang tao sa paligid. Napangiti ako. Unang nag iwas ng tingin ang babae at dali-dali itong naglakad palayo habang si Lucas naman sinundan pa niya ito ng tingin saka tumaas ang sulok ng labi niya. Muli siyang naglakad habang pinagtitinginan naman siya ng mga babae.
Pagkatapos ng araw na 'yun nalaman agad ni Lucas ang panagalan ng babae dahil kinukulit niya ito. Agad kong pinahanap sa Agent ko ang writer nito. Days had passed of searching he still couldn't find the Mickey's writer and I'm so dissapointed because of it. Yes, my agent is a guy.
"Beshy, wag kang mawalan ng pag-asa dahil baka ito na ang babaeng inantay mo" Daphnie always told me that so I didn't give up. Patuloy parin ang paghahanap ng agent ko habang nililigawan na ni Lucas si Mickey. Mickey Wendel is perfect for him. She's beautiful and angelic. She's the only decent woman for my subject.
@Missloorh
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top