Please follow @beeyotchupdated on twitter for real time tweet if any story got updated. Thank you.

#WTG22 Chapter 22

Mukhang nag-overthink lang ako dahil sa wala. Normal naman sa classroom namin. Mukhang wala namang alam o walang pakielam iyong mga classmate ko sa nangyari nung party nung nakaraang linggo. Kung sabagay... mga working na mga 'to. Ano bang pakielam nila sa mga ganyan e busy siya sa buhay nila?

Arte-arte pa ako dati na gusto ko sa normal na section para mas maka-usap ko iyong mga classmate ko. Dito pala talaga mas maayos.

"Okay ka lang?"

"Bakit naman hindi?" tanong ni Indie. Kakatapos lang ng class namin sa Statcon. Natawag na kasi ako nung midterms period pa. E matagal magtanong si Atty kaya naman hindi pa rin tapos iyong round. Feeling ko e hindi na ulit ako matatawag. Grabe rin naman kasi nung tinawag ako! Halos 45 minutes ata akong naka-tayo at nagrerecite sa kanya!

"Narinig ko lang 'yung sa ano..."

"Ah, hindi, okay lang," simple kong sagot.

Tumango lang si Indie. Hindi na nagtanong pa. Iniisip niya rin kaya na pokpok ako? Kasi 'di ba ganon naman talaga? Iyong chismis na ganito, magugulat ka na biglang sobrang laki na? Hanggang sobrang layo niya na sa katotohanan? Tapos kahit sabihin mo iyong totoo, hindi sila maniniwala. Bakit? E mas entertaining iyong kasinungalingan.

Mga tao nga naman kapag bored.

Sabay kaming naglakad palabas. Nakita ko si Bentley. Nang makita niya ako ay nilapitan niya agad ako.

"Hey..." sabi niya na may maliit na ngiti. "I just want to apologize for what happened in the party. I invited you to have fun tapos napagbintangan ka pa."

Plastic na ngumiti ako kay Bentley.

"Okay lang," sagot ko. "Sige, una na ako."

Akala ko okay 'tong isang 'to.

Kaka-disappoint talaga minsan ang mga tao.

Ano kaya reaksyon niya kapag nalaman niya na totoo namang suma-sayaw ako dati para sa pera? Kagaya rin kaya siya ni Zach na babastusin ako at kakausapin na para bang kayang-kaya niyang bilhin ang pagkatao ko?

Pero 'di ko kailangang malaman.

'Di ako interesado.

Mabuti na lang nandyan si Nikolai... siya talaga ang nagpaniwala sa akin na hindi naman pala basura lahat ng lalaki. Meron pa rin namang mga matino na hindi tumi-tingin sa estado ng buhay mo o kung ano ang ginagawa mo para mabuhay.

Kasi iba-iba naman tayo.

May swerte.

May malas.

Ano'ng karapatan mong manghusga sa ginagawa nung mga malas para maka-survive sila?

"Grabe... Cold nun," kumento ni Indie.

"Nagmamadali kasi ako," sagot ko. "Uy, una na ako, ha? Nagmamadali kasi talaga ako," dugtong ko pa. Ayoko lang kasi marinig kung ano ang comment din ni Indie. Siya na lang friend ko rito sa school. Baka ma-disappoint ako sa comment niya kung sakali.

Agad na dumiretso ako sa Brent. As in diretso lang akong naglakad at hindi ako tumingin sa daan. Bahala na sila kung titignan nila ako o kung ano. Bahala sila. Ayoko na silang isipin. Gusto ko muna maging masaya.

Balak ko sanang gulatin si Nikolai nang mapansin ko na naka-talikod siya mula sa akin. Kasama niya iyong mga friends niya. Grabe! Ang gwapo talaga ni Sancho!

"May sakit ka ba?" rinig kong tanong ni Sancho kay Nikolai.

"Shut up."

"E bakit walang party?"

"Because I want to celebrate my birthday with my girlfriend, you losers."

Agad na nanlaki ang mga mata ko. Girlfriend?! Nakaka-loka! First day namin tapos birthday niya agad?! Wala man lang pasabi!

"Is she really, though? Or maybe you're just hallucinating," sabi ni Vito.

"Just say you're jealous and go," sagot ng mayabang kong boyfriend. At talagang pinagkalat niya na kami na talaga! Ang ganda ko lang sa part na 'yan!

Huminto ako sa isang gilid. Shet. Birthday niya. Wala man lang akong regalo bukod sa kipay ko! Napaka-walang kwentang girlfriend ko naman!

'Here already, ga.'

Nanlaki iyong mga mata ko.

Tangina.

Feel na feel niya talaga iyong gago.

Hindi ako nagreply. Malay niya ba kung nag-extend iyong prof ko? Ano ba ang gusto nitong si Nikolai sa buhay niya? Ang hirap naman kasi isipan ng regalo ng isang 'to kasi alam mo 'yun? Nasa kanya na talaga ang lahat—kasama na ako roon.

"Isang bucket ng chicken joy, isang platter ng spaghetti, isang box ng tuna pie, large fries, saka sundae," order ko roon sa babae. Mabuti na lang at may malapit na Jollibee dito sa school!

'Uy ang sakit ng tyan ko. Naggrab na ako pabalik sa condo dun na lang tayo kita.'

'Why didn't you text me? I could've driven you.'

'Najejebs na talaga ako.'

Pota.

First day na first day, jebs agad sinasabi ko sa kanya! Kapag talaga 'to nag-turn off sa akin nang tuluyan!

Agad akong dumiretso sa unit ko at saka nilatag iyong mga pagkain sa lamesa. Nilabas ko iyong cupcake sa cupboard ko—'di ko nga sure kung pwede pa iyong kainin! Matagal na kasi 'yun. 'Di namna kasi ako mahilig kumain. Napapa-kain lang ako kapag kasama ko si Nikolai kasi ang takaw talaga nung isang 'yun.

"Ang hassle, ah!" sabi ko habang nag-iikot sa condo ko para maghanap ng props man lang. Sakalin ko talaga 'tong lalaking 'to! Kung alam ko e 'di sana nag-ayos ako ng Jollibee children's party para sa kanya! Napaka-epal talaga! Ayoko ng mga ganito na last minute preparation, e!

"Happy birthday!" sigaw ko nang pagbuksan ko ng pinto si Nikolai. Naka-kunot ang noo niya habang naka-tingin sa decor ko.

"Is that... a condom balloon?" nagtataka na tanong niya.

"Balloon pa rin!" pagdedepensa ko. E wala naman akong naka-stock dito na lobo! Ano'ng feeling niya? Party supply 'tong condo ko?

Unti-unti siyang natawa. "You really keep on surprising me."

Umirap ako. "Kaya keep up ka naman d'yan."

Lumakad kami palapit doon sa lamesa. Nandoon iyong mga handa niya. Tunaw na iyong sundae. May maliit na cupcake lang at maliit na kandila.

"Sorry sa handa mo, ah. 'Di ako prepared. Kung mas maaga kong—"

"Thank you," pagputol niya sa sasabihin ko. Napa-tingin ako sa kanya. Naka-tingin siya doon sa handa. May ngiti sa mukha niya. Si Nikolai... madalas ko siyang nakikitang naka-ngiti. Pero iba 'to. Para bang ang saya niya talaga.

"Thank you, Jersey. This is perfect," sabi niya habang naka-tingin sa mga mata ko.

"Bibilhan kita ng totoong cake bukas."

"No, this is already perfect."

"Cupcake lang 'to."

"That cupcake's way better than any cake I've ever received on my birthday," sabi niya. Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit. Iba rin ito kumpara sa mga yakap niya sa akin noon.

Naramdaman ko na parang... nagrelax siya.

Hala siya.

Ano'ng meron sa kanya?

"Thank you," pag-uulit niya.

"You're welcome."

"I really appreciate this."

"Grabe, Jollibee lang naman."

"No one's ever thrown me a birthday party," sabi niya. "I'm always the one throwing parties to celebrate my birthday."

"Kahit family mo?"

"That's more of a business party than my birthday party..."

Niyakap ko rin siya.

Akalain mo 'yun? Magiging masaya na siya sa ganito... Ang sarap naman niyang isurprise kung kahit ganito lang ay grabe na siya mag-appreciate...

"Gusto mo ba kantahan kita ng happy birthday?" seryosong tanong ko sa kanya.

"Do you have a nice voice?"

"Aba, mapili ka pa."

Tumawa siya. "Okay."

"Paano ako kakanta?" tanong ko kasi kumalas ako sa yakap para sana kumanta tapos pumalakpak kasi ganoon 'yun, 'di ba? E ang epal, mas lalo lang hinigpitan ang hawak sa akin.

"Just sing while we're like this."

"Ang clingy."

"Don't care."

"Di ko expected na ganito ka, ha."

"Me, too."

Napa-irap na lang ako. Dapat pala baby na lang tawag ko rito kasi ang baby, e.

Kinantahan ko si Nikolai ng happy birthday. Dahil naka-yakap siya sa akin ay ginawa ko na lang acoustic iyong version ko ng kanta. Basta siya, naka-yakap pa rin sa akin.

"Wish ka na," sabi ko.

"I already have everything I need."

"Isa pang ka-kornihan, sinasabi ko sa 'yo."

Tumawa siya. Humiwalay na siya sa yakap. Hinawakan niya iyong magkabila kong pisngi tapos ay hinalikan ako sa noo. Tapos ay niyakap ulit ako.

"Thank you for this. Really."

Niyakap ko siya pabalik. "You're welcome nga ulit."

Natawa siya tapos ay kumain na kami. Binigyan ko siya ng plato tapos ay nagsalin siya ng pagkain tapos ay nandoon kami sa salas. Naka-upo lang kami sa carpet habang mayroong palabas sa TV.

"How did you know that it's my birthday?" tanong niya.

"Secret."

"Stalker."

"Di mo kasi sinabi!"

"It's our first day—I don't want you to feel pressured. Besides, I consider the LU trip as my birthday trip."

"Kahit na."

"Can we argue later? I'm trying to enjoy my food here," sabi niya habang namimili kung ano ang uunahin niya.

"Ah, so, ganoon? Mas mahalaga ang pagkain?"

"Well, according to Maslow's—"

"Pagkatapos kong magpa-IUD para sa 'yo!"

"What?" mukhang naguluhan niya na tanong. 'Tong mga lalaki, sex nang sex, ni hindi man lang mag-effort alamin kung ano pinagdadaanan ng babae para sa kanila. Ang stressful kaya! Nagpipills ako dati kaya lang feel ko nagbabago talaga mood ko sa ganoon. Parang ang lungkot ko lagi.

"What IUD?" tanong niya.

"Intra-uterine device."

"Again, what?"

Umirap ako. "Para wala ng condom kapag sex."

Kitang-kita ko iyong paglaglag nung box ng tuna pie na hawak niya. Iyon kasi ang una niyang gustong kainin bago ang lahat. May attachment ata sa tuna pie talaga 'tong taong 'to. Bahagyang nanlaki ang mga mata niya. Napa-irap ako.

"You mean to say—"

"Pero dahil mas mahalaga ang food—"

"Oh, fuck Jollibee!" sabi niya at saka ipinatong sa coffee table iyong plato niya at mabilis na sinugod ako ng halik. Napa-higa agad ako sa sofa habang naka-patong sa akin si Nikolai. Grabe naman! Kaka-shock!

"Are you serious about the no condom?" tanong niya nang lumipat sa leeg ko iyong halik. Napa-sabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ko iyong dila niya doon. Grabe. Favorite niya talagang gawin!

"Oo, 'di ako mabubuntis, promise," sabi ko kasi baka iyon ang inaalala niya. Syempre, ayaw niya magka-anak sa akin. Bago pa lang naman kami. Saka mayaman siya.

"That's not why I asked but... do you wanna get pregnant?" tanong niya.

"Nag-aaral pa ako."

Saka hindi ako magdadala ng bata sa mundo na 'to unless sure na sure na sure ako saka kaya ko ng magpa-kain. Ayokong mandamay ng bata na wala namang muwang sa mundo.

"Okay," sagot niya.

"Ikaw, gusto mo ba?"

"Soon, not now. And only if you wanna."

Ibinalik ni Nikolai iyong halik niya sa labi ko. Ang bilis talaga ng kamay ng lecheng 'to! Nasa boobs ko iyong isa habang busy naman iyong kabila para tanggalan ako ng damit. Mga isang minuto lang ay nagulat ako at naka-hubad na ako.

"Wag sa carpet ko," sabi ko sa kanya kasi ang hirap maglinis ng carpet kaya! Baboy pa naman 'tong isang 'to, kung saan-saan pinu-putok!

Napa-tili ako nang buhatin ako bigla ni Nikolai na para ba akong sako. Tapos ay pinalo iyong pwet ko.

"Hoy!" reklamo ko habang naka-lambitin.

"Your ass is my favorite body part of yours."

"Di man lang romantic kagaya ng eyes!"

"Nah, your ass is way better," sabi niya tapos ay hiniga ako sa kama. Magrereklamo pa sana ako nang agad akong napa-sabunot sa buhok niya ng maramdaman ko iyong dila niya doon. Tangina talaga nito! Hindi naman ako iyong dinner!

Halos sakalin ko na si Nikolai gamit iyong mga binti ko na naka-palibot sa ulo niya. Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko. Kinuha ko iyong unan at saka tinakip sa mukha ko dahil napapa-sigaw talaga ako.

Kung pwet ko ang favorite niya—favorite ko iyong dila niya.

At... ayan na naman siya sa pagpapahid ng labi niya nang matapos siya. Hingal na hingal ako. Feeling ko ay lupaypay na ang katawan ko dahil sa pinaramdam niya sa akin...

Pero kahit na ganoon ay pina-natili kong naka-dilat ang mga mata ko habang naghuhubad ng damit si Nikolai.

"Dadapa na ba ako?" tanong ko kasi usually iyon talaga kami kasi favorite niya talaga 'yun. Tapos hahatakin niya iyong buhok ko. Never talaga ako magpapa-gupit ng maigsi kasi feel na feel ko rin kapag sina-sabunutan niya ako.

"Nah, let's try something else tonight," sabi niya matapos hubarin nang tuluyan iyong pantalon niya. Shet. Akin siya. Akin 'yan. Sa kipay lang ni Jersey papasok 'yan.

Pinagparte ni Nikolai iyong mga binti ko at pumwesto sa gitna. Agad na kumunot ang noo ko.

"Ito?" nagtataka na tanong ko.

"Yeah," sagot niya habang tinu-tutok. Napa-awang ang labi ko. Ito na. Jusko. Matatapos na ang tagtuyot!

"Gago, 'wag kasi," sabi ko nung para siyang tanga na tinu-tukso ako kasi kinikiskis niya sa pekpek ko. Parang gago talaga!

Ngumisi siya. "I know you like it hard and rough, but let's try slow tonight, okay?" tanong niya.

"Pero next round... mabilis ulit?"

Tumawa siya. "Fine," sabi niya na para bang ginagawan ko pa siya ng pabor. Kapal talaga ng apog nito!

"Pero sure ba? Boring kaya nito."

"I wanna look at your face."

"E 'di cowgirl na lang—"

"Missionary, okay?" sabi niya. 'Di ako nakapagreklamo pa kasi pinasok niya iyong ulo. "Our first position will be missionary," dugtong pa niya habang dahan-dahang pina-pasok. Kinapit niya iyong kanan kong binti sa bewang niya. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko kasi naka-tingin lang siya sa mga mata ko habang nangyayari ang lahat.

Grabe...

Bakit parang nakaka-overwhelm?

"Jersey," pagtawag niya sa pangalan ko.

"Hmm?"

"I change my mind. I don't only like you—I'm pretty sure I already love you," sabi niya bago tuluyan akong baliwin. 

***
This story is chapters ahead on Patreon (patreon.com/beeyotch)