The dagger went passed Karl and pierced someone hiding in the shadows. Karl didn't flinch even if the dagger was close to him, cutting some of his hair as it flew from the air. He stood there, unmoving, his eyes fixed on Inang Rosas, a strange calm settling over him. He knew this was just the beginning.

"You... Traitor..." Nauutal na wika ng lalaking natamaan ng punyal na nasa likuran ni Karl. His voice was weak, a rasping whisper that barely broke the silence of the room. He clutched at his chest, his eyes wide with disbelief and betrayal.

Lumapit si Inang Rosas sa lalaking nakahilata sa sahig na may nakatusok na punyal sa puso nya at naghihingalo. Dahan dahang yumukod si IR sa tabi ng lalaki at nginitian ito. Her smile was cold, devoid of any warmth or remorse. It was the smile of a predator who had finally caught its prey.

"Hindi ako traydor. Binalaan na kita at ilang beses ko nang sinabi sayo, hindi ako nanakit ng kakampi pero matigas ang ulo mo at tinraydor mo ako kaya umabot tayo sa ganito," wika ni Inang Rosas at nakangiting hinugot ang nakabaon na punyal sa puso ng lalaki. She twisted it slowly, savoring the look of agony on the man's face.

"You should have listened," she said, her voice a chilling whisper. "Now, you will learn the consequences of your betrayal." She wiped the blade clean on the man's clothes, a chillingly casual gesture that underscored the cold-bloodedness of her act.

She tossed the dagger aside, its blade glinting in the dim light. "Take his body, sunugin nyo, ilibing nyo, ihulog nyo sa dagat wala akong pake alam basta idispatya nyo sya." Utos ni Inang Rosas na syang sinunod naman agad agad ng mga tauhan nya. Then, she turned her attention back to Karl, her eyes gleaming with a cold, calculating intensity. "And now," she said, her voice a seductive purr, "let's continue our game."

Nang makalabas na ang mga lalaking kumuha ng katawan at naglinis ng sahig na kanina ay nakulayan ng dugo ay unting unting lumapit si Karl sa kinatatayuan ni Inang Rosas. "You think you're clever, Inang Rosas?" Karl said, his voice dripping with sarcasm. "But you're just a pawn in my game."

He stepped forward, his eyes cold and calculating. "And now, it's my turn to play." Wika ni Karl at madahang hinapit palapit si Inang Rosas.

"May girlfriend ka, baka magalit yun" mahina at matamis na bulong ni Inang Rosas habang nakatitig sa mga mata ni Karl.

"Paano sya magagalit kung kaharap ko sya ngayon?" pabirong saad ni Karl na syang ikinangiti ni Inang Rosas. Unti unting lumapit ang mukha ni Karl sakanya hanggang sa unti unting lumapat ang labi nya sa malambot na labi ng babae. Inang Rosas didn't budge, her lips parting slightly under his touch. The kiss was slow and deliberate, a silent exchange of power and desire.

Karl's hand, strong and sure, slowly reached up to the mask that concealed Inang Rosas' face. He felt the smooth, cool surface of the mask as his fingers traced its contours. With a gentle tug, he began to pull it off, revealing the face beneath. Inang Rosas didn't resist, her eyes closed as she surrendered to the kiss.

As the mask slipped off, Karl's breath hitched. Beneath the mask, he saw the face he had been expecting - the face of Red, his lover, his confidante. A smile bloomed on his face, a mixture of relief and triumph. He deepened the kiss, his heart pounding in his chest.

Red's eyes fluttered open, meeting his with a mixture of surprise and delight. She returned his kiss, her hands reaching up to cup his face. The kiss was a whirlwind of emotions, a testament to their love and their shared history.

As they broke apart, Karl looked into Red's eyes, his gaze intense. "I knew it was you," he whispered, his voice husky with emotion. "I always knew."

Red smiled, her eyes sparkling with mischief. "You're not so bad at playing your own game, Karl," she said, her voice a soft purr. "But I think I'm going to enjoy watching you play even more."

Bahagyang natawa si Karl at lumapit ulit para halikan ng mapusok si Red, na siyang tinugon rin naman nito. Hanggang sa umabot na ang halik niya sa leeg ng babae at naglakbay ang kamay niya sa balikat nito, unti-unting tinatanggal ang suot nito. Bahagyang tumingala si Red para bigyan ng espasyo si Karl sa paghahalik sa leeg niya, pero nagulat na lamang siya nang biglang ito'y tumigil at humarap sa kanya.

"Wala namang CCTV o hidden camera dito, di ba?" saad ni Karl na nakapagpatawa kay Red. "Seryoso ako, meron ba? Baka mamaya may leak na scandal natin, di ba?" dagdag pa ni Karl habang seryosong nakatitig sa asul na mga mata ni Red.

"Sobra naman ang overthink. Walang camera sa paligid, okay?" paninigurado ni Red, ganun nalang din ang gulat nya nang bigla syang buhatin ni Karl, salo salo ang puwetan nya. "Wag kang gumalaw baka mahulog ka" dagdag pa ni Karl at pinagpatuloy ang paghalik nito sa leeg nya. Habang hindi napapansin tumingin si Red sa isang mataas na kabinet kung saan nakatago ang CCTV at tinitigan ito ng masama.

Ang mga tao naman na nasa likod ng CCTV camera ay nagulat sa tingin na ginawa ni Red sakanila, tingin na para bang tagos hanggang sa susunod na buhay nila kaya agad agad naman nilang pinatay ang CCTV sa kwarto kung saan naglalaro ang dalawa.

Karl carried Red to the nearby bed, his touch both gentle and possessive. He laid her down, his hands tracing the curves of her body, his gaze lingering on her lips. "You're beautiful," he whispered, his voice husky with desire. He leaned down, his lips meeting hers in a kiss that was both tender and fierce.

Red responded with a moan, her hands reaching up to tangle in his hair. She tasted of passion and danger, a intoxicating mix that sent shivers down his spine. He felt her body beneath him, soft and yielding, and he knew that he was going to lose himself in her.

He pulled away, his eyes locked on hers. "I've been waiting for this," he said, his voice a low growl. "For so long."

Red smiled, her eyes sparkling with mischief. "Alam ko," she whispered, her voice a breathy sigh. "Pareho lang tayo."

He began to undress her, his hands moving with a practiced ease. He reveled in the feel of her skin against his, the soft curves of her body, the warmth of her breath against his cheek. He felt a surge of desire, a primal need that he couldn't ignore.

Red met his touch with equal fervor, her hands tracing the lines of his chest, her lips finding his neck, his jaw, his ear. She was a fire, burning with a passion that matched his own.

He moved over her, his body aligning with hers, his breath hot against her skin. He felt the heat of her body, the pulsating rhythm of her heart, and he knew that this was more than just a physical act. This was a connection, a bond that transcended words and reason.

He entered her, his body filling her, his heart beating in sync with hers. The world around them faded away, leaving only the two of them, lost in a world of pleasure and desire. They moved together, their bodies entwined, their breaths mingling, their moans echoing in the silence of the room.

They were two souls, united in passion, lost in a moment of pure, unadulterated ecstasy.

-----------------------------------

"Blue, tawagan mo nga yung kapatid mo ang sabi nya saakin sasamahan nya akong mag grocery pagkatapos nilang mag simba ni Karl pero ala una y medya na wala pa sya," utos ni Ella sa panganay nya.

"Baka may pinuntahan po," wika ni Blue habang may hawak na kalahating saging at sinusubukang tawagan si Red. "Nag riring lang po eh," saad pa ni Blue nang hindi ito sagutin ni Red. Napabuntong hininga naman si Ella at inilapag muna sa upuan ang dala nyang wallet at eco bag saka hiniram ang cellphone kay Blue.

"May cellphone nga pero hindi naman sumasagot pag tinawagan, mga bata nga naman ngayon," bulalas pa ni Ella habang sinusubukang tawagan ulit ang bunso nya gamit ang cellphone ni Blue.

"Ikaw nga rin po eh... May cellphone ka pero pang candy crush lang," pabirong wika ni Blue pero napatahimik sya nang tingnan sya ng matalim ni Ella habang nagpipigil naman ng tawa si Micheal at Isyddro kaya nadamay sila sa matalim na titig ni Ella.

...

Bigla nalang lumiwanag at tumunog ang cellphone ni Red kaya napalingon si Karl sa side table kung saan nakalagay ang cellphone at tiningnan kung sino ang tumatawag. Mahimbing namang natutulog si Red sa tabi niya habang nakayakap sa bewang niya at ang ulo niya ay nakapatong sa dibdib ni Karl.

"Love," marahang gising ni Karl sa nobya habang hinahaplos ang buhok niya.

"Hmm," pagod na sagot ni Red at hindi pa rin ito gumigising ng tuluyan kaya hindi siya tinigilan ni Karl.

"Love... Love, gising."

"Ano..." Naiinis nang sagot ni Red sakanya.

"Si Blue tumatawag," saad ni Karl kaya mas lalong nainis si Red at tinanggap ang tawag.

"Anong kailangan mo, natutulog yung tao tawag ng tawag," inaantok at naiinis na pagsagot ni Red sa tawag.

"Nasaan ka," tanong ni Ella sakanya mula sa kabilang linya kaya pati kaluluwa ni Red ay nagising din.

"Nay..." Sagot ni Red sa tawag at umupo sa kama.

"Alam mo ba kung anong oras na ngayon?" Tanong muli ni Ella kaya napahanap ng orasan si Red.

"Hindi..." Inilayo niya muna ang cellphone sa tenga at bumulong kay Karl kung anong oras na kaya pinakita nito sakanya ang cellphone. "Uhm... 1:40 pm po," sagot pa ni Red pero tumahimik lang si Ella ng ilang segundo at mas lalong kinabahan si Red dahil dun.

"Magpapahatid nalang ako sa grocery, doon nalang kita hihintayin," tanging saad ni Ella at pinatay na ang tawag.

"Bakit hindi mo ako ginising?" Tanong ni Red kay Karl habang nagmamadali sa pag-aayos.

"Malay ko bang aalis ka," sagot Karl at umupo sa kama pinapanood si Red na mataranta habang naghahanap ng damit niya. "Kanina ka pa pabalik balik dyan ano ba hinahanap mo?" Dagdag pa ni Karl kaya hinarap siya ni Red, hinihingal at pagod.

"Yung undergarments ko malamang. Alangan namang mag pantalon akong walang panty edi bumakat yun. Okay pa sana kung wala akong bra naka suit naman ako eh," saad ni Red at nagpatuloy ulit sa paghahanap mula sa ilalim ng kama hanggang sa ilalim ng mattress ay hinanapan niya rin natigil lang siya ulit nang makita niya ang hinahanap niya sa kamay ni Karl.

"Ibubulsa ko na sana kaso gagamitin mo pala ulit," pasimpleng wika ni Karl habang pinapanood si Red magsuot ng panty.

"Ibubulsa? Ano to gagawin mong panyo 'tong panty ko?" Natatawang tanong ni Red habang inaayos ang coat niya.

"Oo tapos mag co-cosplay ako as Tarzan, yung bra mo yung props ko," natatawang sagot ni Karl kaya natawa rin si Red itinapon sakanya ang unan na nalaglag sa sahig. "Loko loko!" Sigaw ni Red.

"Alis na nga ako at baka kung ano pa ang maisip mo," dagdag pa ni Red at kinuha ang bag saka pumulot ng kung ano sa mga nakakalat na gamit sa sahig. Hindi na niya tinitigan kung ano ang mga napulot niya at basta basta niya nalang ito ipinasok sa sling bag niya.

"Teka..." Wika ni Karl pero pinutol naman ito kaagad ni Red.

"Dito ka lang, wala namang gagalaw sayo dito sasabihan ko si Spades na samahan ka palabas ng casa kung gusto mo nang umuwi. Alis na ako nag hihintay na si Nanay," mabilis na saad ni Red kaya hindi na nakasingit pa ng sasabihin si Karl at pinanood nalang na umalis ang nobya.

"Wallet ko yun eh," tanging saad ni Karl nang iwanan siya mag-isa ni Red sa kwarto habang nakatitig sa pulang wallet na nasa tabi niya lang.

-----------------------------------

"Oo may damit na ako susuotin. Ikaw ang mag hanap ng susuotin mong damit, huwag mo akong intindihin hinding hindi ako mawawalan ng damit," wika ni Red sa katawag niya habang nakapila silang dalawa ni Ella sa counter matapos mag-grocery.

Napalingon si Red nang kalabitin siya ni Ella at itinuro ang counter, indikasyon na sila na ang susunod kaya nagpaalam muna si Red sa katawag at iniligay ang cellphone niya sa sling bag at kukunin sana ang wallet niya pero ibang wallet ang nakita niyang nakalagay sa bag. Pag bukas niya ng wallet ay family picture kaagad ng mga Derioso ang bumungad pati na rin ang litrato niya.

"Okay ka lang, may dala ka bang cash?" Tanong ni Ella nang mapansin niyang natataranta na si Red.

"Ayos lang po," saad ni Red at nginitian ang nanay niya. "Nay. Ako na po ang bahala dito kung may gusto kang puntahan o bilhin, mauna ka na po dun, just text me nalang kung nasaan ka para mapuntahan kita pagkatapos kong maipalagay kay Michael at Scale yung groceries," dagdag pa ni Red kaya tumango naman si Ella at nag paalam na aalis na.

Nang masiguro niyang nakaalis na si Ella agad niyang kinausap ang cashier at kinondishon ito. "Excuse me, can you just send me the bill para sa mga groceries namin, wallet kasi ng... Asawa ko yung... Yung nadala ko and I don't know what the pin is kaya could you please send me the bill. Do you do some wire payments?" Red anxiously asked. Fortunately, the cashier nods and politely accepted her offer.

...

Gabi na nang umuwing isa si Red at sinalubong naman siya kaagad ni Isyddro.

"Gabi na, ngayon ka lang umuwi," simpleng tanong ni Isyddro na nakapagpalingon kay Red.

"May inasikaso lang po ako para sa event ng Lyxeeries bukas," malamig na sagot ni Red sa ginoo at akmang aakyat na sana ngunit may sinabi si Isyddro na nakapagpatigil sakanya.

"Narinig ko ang bangayan n'yo ni Ella kanina," saad ni Isyddro. "Hindi ko sinasadyang marinig yun. Hindi na sana ako makikinig sa usapan n'yo pero narinig ko ang isang pangalan kaya sinigurado ko na tama ang narinig ko."

Nanatiling diretsyo ang tingin ni Red at hindi nililingon si Isyddro. "Gagana pa ba ang isang alibi sayo?" Tanong ni Red sa ginoo pero tanging mahinahong tawa lang ang natanggap niya bilang sagot.

"Alam ko na ang totoo pero gusto kong marinig mula sayo mismo. Saka mo na sabihin saakin kung handa ka na," saad ni Isyddro kaya tumango si Red at nagpatuloy sa pag-akyat na siyang sinundan ng tingin ng ginoo.

-----------------------------------

Kinaumagahan, buong araw tahimik at hindi masyadong nagpapansinan si Red at Isyddro. The silence in the house was a living thing, a suffocating presence that pressed down on Red's chest. Each clink of a teacup, each rustle of a newspaper, felt like a hammer blow. Isyddro, usually a whirlwind of activity, moved with the measured grace of a predator stalking its prey. Red knew that every shared meal, every casual conversation, was a tightrope walk over a chasm of secrets. She was terrified that Isyddro would blurt out the truth, the truth that hung between them like a thundercloud, ready to unleash its fury. But Isyddro was patient, a master of the long game. He knew that the truth would come, and he was content to wait, a silent observer, until Red was ready to confess.

The day stretched on, a torturous exercise in avoidance. Red and Isyddro moved through their routines like ghosts, their eyes constantly meeting and then darting away, each searching for a flicker of understanding in the other's gaze. Every shared glance, every fleeting smile, was dissected, analyzed, and misinterpreted. They were both experts at reading each other, but the unspoken truth between them had created a wall of silence, making their usual fluency in communication a distant memory.

As twilight descended, casting long shadows across the house, a familiar car pulled up to the curb. Nemesis, Red's cousin, stepped out, her usual boisterous energy subdued by the palpable tension in the air. She greeted Red with a warm hug, her eyes flickering to Isyddro, who stood silently by the doorway, a shadow in the gathering darkness. "Ready for the Lyxeeries event?" Nemesis asked, her voice a welcome break in the oppressive silence, Red nodded.

...

The night escalated quickly. The Lyxeeries event was in full swing, a whirlwind of glittering gowns and hushed conversations. Red arrived, a vision in a crimson dress, Nemesis by her side.

The air crackled with anticipation as Blue, the enigmatic CEO of Lyxeeries, took the stage. A hush fell over the room as she revealed her identity, a bombshell that left everyone reeling. They had assumed she was a mere employee, a pawn in the grand scheme of things.

Red, caught in the whirlwind of emotions, felt a pang of surprise. Her sister had never mentioned this grand reveal. But then, as if a switch had been flipped, Red's eyes widened. She saw the shock on everyone's faces, the whispers of disbelief. Her sister, the enigmatic Zetian, was standing before them, her true identity finally unveiled.

Red couldn't hold back. She stood, a proud smile on her face, and clapped, her voice ringing out, "Who! Kapatid ko 'yan! Go, Zetian Mala Del Brenta!" The words echoed through the hall, silencing the murmuring crowd.

Then, as the realization dawned on her, Red's smile faltered. She had just revealed a secret that her sister had been carefully guarding. The weight of her actions settled upon her, leaving her breathless.

"Mala Del Brenta?" Bulong ng lahat.

"Czarina?" Bulong ng iba.

"Buhay ang Czarina? Buhay ang kambal? Buhay sila? Buhay ang mga Prinsesa?" Mga bulong sa paligid.

Napatingin si Red kay Blue na ngayon ay puno ng takot at gulat na tumingin pabalik sakanya. Lalong nag damihan ang mga flashes at click ng mga camera nang naglakad si Blue
pababa sa stage at huminto sa harap ni Red na ngayon ay natutuwa sa ginawa niya. "Anong pumasok sa kokote mo at sinabi mo yun?" Madiin at pabulong na tanong ni Blue sa kapatid nya. Sasagot na sana si Red pero naputol ito nang biglaan syang hinawakan ni Blue ang braso at hinatak sya palabas.

...

"Zetian Mala Del Brenta, Zyanya Mala Del Brenta," wika ng lalaki at ininom ang natitirang whiskey sa baso niya.

Isang mahinang tawa ang narinig sa paligid ng isang silid, tawa ng isang sopistikadong lalaki. "See. Kahit nga kapatid niya ilalaglag niya sa kahit sino, ikaw pa kaya na hindi naman niya kaano-ano?" Saad ng lalaki sa babaeng katabi niya habang nanonood ng balita.

Nang hindi pa rin makapaniwala ang babae, tumayo na ang lalaki at umikot papunta sa likuran niya saka tinapik siya sa balikat. "Think wise, Lilith. Nagawa niya ngang traydurin ang kapatid niya... Ikaw pa kaya?" Bulong ng lalaki sa likuran niya na para bang demonyo.

-----------------------------------

Dali-daling tumakbo papasok ng mansyon si Red, nagbabakasakaling nandoon ang kapatid niya matapos siyang iwan nito sa ere.

"Ate? Ate! Nasaan ka?!" Natatarantang hiyaw ni Red, sinusubukang hanapin si Blue sa paligid. Binubuksan niya ang bawat silid at sinisilip ang bawat sulok, nagdarasal na sana makita niya ang kapatid.

"Ate Red... Ate- I mean ate Zyanya, wala sila dito," wika ni Hailey, sinusubukang pakalmahin ang natatarantang si Red.

"What do you mean..." Sagot ni Red, pinipilit ang sarili niyang huwag maniwala sa mga salitang lumalabas sa bibig ni Hailey. "Sila?" Tanong ulit ni Red at tumango si Hailey.

"Wala sila dito, si Tita Ella at Ate Blue, I mean Zetian," wika muli ni Hailey, sagot sa tanong ni Red.

"Si Nanay? Paanong wala dito si Nanay-" wika ni Red pero bigla siyang matigilan nang may pumasok sa isipan niya.

...

"Hindi, walang aamin," wika ni Ella habang patuloy sa pag-aayos ng pinamili nila.

"Nay hindi naman po pwedeng dalhin namin sa hukay ni ate 'to," pangangatwiran ni Red pero nilingon lang siya ni Ella na nakasalubong ang kilay at parang tinititigan siya hanggang sa kaluluwa.

"Pag sinabi kong walang aamin, wala! Naiintindihan mo ba ako Red?" Madiing saad ni Ella at nagpatuloy sa pag-aayos ng mga grocery.

"Planado na po ni ate ang lahat, ang sabi niya saakin sasabihin na niya sa lahat kung sino siya," pagpupumilit ni Red pero hindi siya pinapansin ni Ella. "Nay, hindi habang buhay matatago natin 'to.... Darating ang araw lalabas rin ang lahat kaya uunahan ko na," dagdag pa ni Red pero nagulat siya sa pag-dadabog ni Ella.

"Hayaan mo si Blue. Hayaan mo siyang umamin na siya ang may-ari ng Lyxeeries, huwag ka nang dumagdag pa. Nagkakaintindihan ba tayo Red Yssa Camorra?!" Paglilinaw pa ni Ella pero mas lalong naguluhan si Red.

"Yssa? Nay patay na po si-" sagot ni Red na kaagad pinutol ni Ella.

"Anak kita ikaw si Red at walang magbabago dun! Hindi ikaw si Zyanya. ANAK KITA!" Galit na wika ni Ella at padabog na iniwan sa ere si Red.

...

"Alam mo ba kung saan siya pumunta?" Natatarantang tanong ni Red pero umiling lang si Hailey. "Hahanapin ko sila," dagdag pa ni Red at dali-daling kinuha ang susi ng kotse niya. Sinubukan siyang habulin ni Isyddro para pigilan pero huli na ang lahat at nagpaharurot na ng sasakyan si Red palayo.

-----------------------------------

Sa isang bahay habang inaasikaso ng isang ginang ang asawa niya ay bigla nalang itong hindi mapakali at parang may gustong sabihin, napalingon ang ginang sa telebisyon kung saan pinapalabas ang isang nagbabagang balita kaya nilakasan niya ang volume.

"May-ari ng Lyxeeries nagpakita na. Red Camorra binunyag ang tunay na katauhan nilang magkapatid bilang sina Zetian at Zyanya Mala Del Brenta sa harap ng maraming tao na matagal nang pinaniniwalaang patay, patuloy paring hinihingan ng kumento ang panig nila para sa kaliwanagan ng sitwasyon."

Hindi mapakali ang ginoo nang marinig niya ang isang pamilyar na pangalan. "Z... Zy..." nahihirapan at pilit na wika ng ginoo.

"Naaalala mo sila? Kilala mo ba sila?" Natutuwang tanong ng ginang at tango lang ang ginawad na sagot ng ginoo, kahit halos wala nang boses na lumalabas sa lalamunan niya ay pinipilit niya paring magsalita at kahit halos hindi na niya maigalaw ang katawan ay nagawa niya paring ituro ang mukha ng dalaga sa telebisyon.

-♡-