Widzieliśmy się kilka razy, ale tym razem już nie odczuwam strachu. Czuję się tak, jakby odwiedzał mnie stary przyjaciel.

W tej ciemnej i brudnej przestrzeni światło pojawia się dopiero w momencie, kiedy Ty się pojawiasz.

Owszem - na początku mnie przerażałeś, ale teraz odpowiadanie na Twoje pytanie to dla mnie przyjemność.

Z każdym dniem nasza więź się pogłębia, chociaż oboje wiemy, że niedługo nadejdzie ten dzień.

Dzień, w którym stąd wyjdę, a Ty znowu będziesz musiał uciekać.

Moja miłość jest w ogniu, więc nie igraj ze mną, chłopcze*.

Nie praw mi komplementów, kiedy łzy lecą z Twoich ciemnych oczu, a dłonie drżą z bezsilności.

Podpal to wszystko, spłońmy razem w swoich objęciach. Niech nasze grzeszne dusze spotkają się w namiętnym tańcu.

Oboje wiemy, że tylko nasza wspólna śmierć nas uratuje. Obejmijmy się, spłońmy w naszej miłości.

Nie czekaj dłużej - niech iskra przejdzie między naszymi ustami i podpali cały nasz świat.

Niech nasze łzy staną się para, a ciała popiołem. Dusze złączą się w jedną w końcu czując spełnienie.

Nasza miłość jest ogniem, a zamknięcie jest tylko względne. W końcu wszystko spłonie. Nasze uczucie jest potęgą.

Moja miłość jest w ogniu, więc nie igraj ze mną, chłopcze*.

* - kiedy to pisałam miałam w głowie refren piosenki Blackpink Playing With Fire. Tłumaczy się trochę inaczej, ale gdyby ktoś miał się przyczepić to na wszelki wypadek piszę.

No... Bo lubię pisać na lekcjach :)

Natsuki