Een klein dorp, genaamd Moondale, bezit een oude legende over het volk dat daar vroeger leefde. Ze noemden zichzelf dienaars van de maan oftewel de Maanslaven. Ze leefden in de bossen die zich in Moondale bevonden en aten wilde dieren die daar leefden. Er gingen geruchten over de Maanslaven. Ze zouden in ruil voor de offers aan de Maan een geschenk te hebben gekregen om van gedaante te kunnen veranderen. De maan liet de maanslaven veranderen in wolven tijdens de volle maan. Overdag waren ze mensen en tijdens de volle maan veranderden ze in wolven. Grote wolven.
Jaren gingen voorbij en de Maanslaven leerden zichzelf hoe ze hun wolf onder controle moesten houden, zodat ze konden transformeren wanneer ze dat wilden. Ze bestudeerden de magie en werden er goed in. De Maanslaven werden een sterk volk, maar op een dag verdwenen ze allemaal.
De mensen buiten Moondale hielden zich altijd gedeisd tegenover de Maanslaven vanwege de geruchten die ze hoorden. Er verdwenen mensen en die kwamen nooit meer terug. Dus toen de mensen er achter kwamen dat de Maanslaven verdwenen waren bouwden ze een nieuw dorp in Moondale. Ze brandde alle hutten af en zorgden dat er in het dal niks meer van de Maanslaven te vinden was. Maar in het bos, nee, daar kwamen ze liever niet. Het bos bleef een mysterieuze plek.
Een klein deel van het bos hadden de mensen overgenomen, maar verder durfden ze niet.
De Maanslaven waren nooit meer teruggekeerd en niemand had ze gezien. Verdwenen, alsof ze nooit bestonden.
Er waren ook nooit wolven gezien. Men zei dat je het geluid van een huilende wolf soms nog kunt horen tijdens volle maan.

Het was maar een legende. Toch?