P.o.v Acallia

Ik sta op en loop mijn kamer uit, ik luister of er al iemand wakker is maar dat is niet zo dus loop ik stilletjes naar de woonkamer. Ik pak een glas en vul het met water uit de kraan, ik drink het glas leeg en opeens valt me op dat er een papiertje voor de deur ligt. Ik raap het op en vouw het open zodat ik kan zien wat er op staat:

Beste leden van het Moon Howler's pack,

Bij deze willen we jullie verzoeken om precies om half 10 deze morgen aanwezig te zijn in de grote zaal met jullie gehele pack. Als jullie er niet zijn zullen jullie niet worden overgeplaatst, de mensen die niet zijn overgeplaatst zullen alvast de simulatie onder ogen moeten komen. Jullie zullen worden opgevangen door mevrouw Westlake, zij zal jullie overplaatsen.

Nog een fijne dag en veel suc6...

Ik kijk naar het blaadje en dan naar de klok, "Fuck!" zeg ik als ik zie dat we nog een uur hebben; ik ren naar de kamers van de meiden en schud ze wakker. Snel trekken we onze uniformen aan en doen onze haren in een hoge staart, snel pak ik mijn tas in terwijl de meiden die klaar zijn de jongens gaan halen. Na een paar minuten zijn ze terug met de jongens die al helemaal klaar zijn en ons mee helpen met inpakken; ik hang mijn tas over mijn schouder en wacht tot de rest klaar is. Precies om 25 over gaan we naar beneden en ik ben super nerveus, ik tril helemaal en bijt de hele tijd op mijn lip tot ik bloed proef. Als we beneden aan komen lopen we meteen naar een oudere vrouw met het naamplaatje: Rosé Westlake. "Moon Howler's?" vraagt ze ongeïnteresseerd en we knikken, "Volg me." zegt mevrouw Westlake en we lopen achter haar aan naar een grote kamer met allemaal soort van ziekenhuis bedden. Ik tril helemaal omdat ik doodsbang ben voor ziekenhuizen; we worden naar een bed gebracht en opeens komen er mensen met spuiten aanlopen waardoor ik zo erg schrik dat ik uit het bed spring en in een hoek ga staan. "Mag ik haar even kalmeren." vraagt River en een man knikt, River komt naar me toe en ik kijk hem angstig aan terwijl de rest al hun prik krijgt en begint te slapen. "Ik ik ben banggg." piep ik en River knikt; hij pakt mijn hand vast en trekt me mee naar zijn bed, hij gaat op het randje liggen zodat ik erbij kan. Ik ga voorzichtig naast hem liggen en leg mijn hoofd op zijn borstkas, "Het is hetzelfde als samen slapen. Als je wakker wordt ben ik bij je." fluistert hij waarna hij een kus op mijn lippen drukt. Ik voel hoe de naald in mijn arm gaat en de vloeistof in mijn arm wordt gespoten, ik voel me meteen slap en suf maar ik kan nog net zien hoe ook River in slaap valt. 

Ik ben wakker maar kan mijn ogen niet open krijgen, ik luister naar de stemmen die heel ver weg lijken en hoor dan een deur open gaan. Iemand komt naast me op een stoel zitten en pakt mijn hand, "Wordt alstublieft wakker want je moet echt het nieuwe huis zien en we gaan morgen beginnen met de trainingen." zegt River. "Prima, probeer me wel bij te houden." mompel ik net zoals ik een paar dagen terug had gedaan voor onze eerst kus; ik open mijn ogen voorzichtig en knipper tegen het felle licht van de lamp. "Ik zei toch dat ik er zou zijn als je waker zou worden." lacht hij en ik ga moeizaam rechtop zitten, "Je bent echt heel lief." mompel ik en ik zie heel even dat zijn wangen rood worden maar dat is al snel over. Ik wil opstaan maar ik laat me meteen weer op het bed vallen, "Gaat het goed?" vraagt River meteen bezorgd en ik knik "Beetje duizelig." zeg ik en hij knikt. "Ze hebben jouw eerst een prik gegeven zodat je rustiger zou worden en dan die waarvan je ging slapen maar volgens hebben ze je iets te veel gegeven." zegt hij. Ik ga in kleermakerszit tegenover River zitten en kijk hem lachend aan, "Ik voel me al stukken beter." zeg ik terwijl ik luister of de meiden hierheen komen wat gelukkig niet zo is. "Hoelang heb ik geslapen?" vraag ik ongemakkelijk en River krabt op zijn achterhoofd, "Ik gok zo'n kleine 3 uur." mompelt hij en ik knik terwijl ik hem aankijk. "Maar nu we even rust hebben..." zeg ik en hij kijkt me met grote ogen aan, "Wil je een film kijken." vraag ik en hij knikt. Hij tilt me op en gaat dan zelf liggen, daarna legt hij me op zijn borst neer en pakt de afstandsbediening uit de la om de tv aan te zetten. "Wat wil je kijken?" vraagt hij en ik haal mijn schouders op, "Geen idee. Ik ga denk ik meer naar jouw kijken." lach ik en hij schud zijn hoofd. "Ik zet wel Narnia aan." zegt hij en ik knik. Ik sluit mijn ogen en luister naar zijn ademhaling en hartslag die heel rustgevend zijn, zolang ik zijn ademhaling en hartslag hoor bestaat hij nog en is hij bij mij. Als ik na een half uur mijn ogen open en River aankijk heb ik alle rust en tijd om zijn gezicht te bekijken, hij heel donker bruin haar en donker bruine ogen, zijn gezicht is gewoon perfect en ik zou zo nog wel even kunnen door gaan. Hij draai zijn hoofd zodat hij me kan aan kijken en ik voel iets binnenin me, het zou verlangen kunnen zijn of geluk. Ik glimlach en hij glimlacht terug waardoor ik bijna smelt; hij is gewoon perfect, misschien zelf te perfect en dan slaat de twijfel weer toe. 

Wat nou als hij stiekem ook net alsof doet... Of ik zit al in de simulatie en dit alles is een droom... Of hij houdt gewoon niet van me en doet alsof...  Hij heeft nooit gezegd dat hij van me houdt...

Hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan, "Alles goed mafkees?" vraagt hij en ik knik maar van binnen voel ik me er heel erg rot over om tegen hem te liegen. Ik schud de gedachten weg en nestel me dichter tegen hem aan, ik hoor de meiden in de andere kamer en wil dolgraag naar ze toe maar als ik probeer rechtop te zitten val ik meteen weer terug. Mijn hoofd voelt licht aan en ik voel me een beetje misselijk, "Weet je zeker dat alles goed gaat?" vraagt hij en ik knik zelfverzekerd ook al voel ik me helemaal niet zo. River staat op en legt me onder de dekens neer zodat ik kan gaan slapen want mijn hoofd lijkt nu echt te exploderen, "River?" vraag ik als hij weg wilt gaan en hij draai zich meteen om "Huhm?" vraagt hij. Ik moet nu zeggen wat ik wilde zeggen anders ben ik zwak en dat wil ik niet; "Wil je bij me blijven tot ik slaap?" vraag ik en hij knikt "Voor jouw doe ik alles." zegt hij. Hij gaat naast me liggen en trekt me dicht tegen zich aan, ik sluit mijn ogen en val langzaam in slaap terwijl ik naar Rivers rustige hartslag luister en kalmeer.

P.o.v River

Ik sta op en loop mijn kamer uit, ik luister of er al iemand wakker is maar dat is niet zo dus loop ik stilletjes naar de woonkamer. Ik wil eigenlijk naar de meiden toe gaan als mijn blik op een papiertje valt en ik vouw het open zodat ik kan zien wat er op staat:

Beste leden van het Moon Howler's pack,

Bij deze willen we jullie verzoeken om precies om half 10 deze morgen aanwezig te zijn in de grote zaal met jullie gehele pack. Als jullie er niet zijn zullen jullie niet worden overgeplaatst, de mensen die niet zijn overgeplaatst zullen alvast de simulatie onder ogen moeten komen. Jullie zullen worden opgevangen door mevrouw Westlake, zij zal jullie overplaatsen.

Nog een fijne dag en veel suc6...

Ik kijk naar het blaadje en dan naar de klok, ik heb nog zeker 2 uur maar ga alvast de jongens wekken. Snel trekken we onze uniformen aan en doen onze haren (een keer met je hand er door en dan wat haarlak erin), snel pakken we onze tassen in. Na een paar minuten komen Maliha en Lyssa aangerend en zijn we net klaar dus gaan gelijk met ze mee. De meiden zijn verre van klaar en we helpen ze met alle plezier mee om in te pakken; Acallia hangt haar tas over haar schouder en wacht tot de rest klaar is. Precies om 25 over gaan we naar beneden en Acallia is super nerveus, ze trilt helemaal en bijt de hele tijd op haar lip. Als we beneden aan komen lopen we meteen naar een oudere vrouw met het naamplaatje: Rosé Westlake. "Moon Howler's?" vraagt ze ongeïnteresseerd en we knikken, "Volg me." zegt mevrouw Westlake en we lopen achter haar aan naar een grote kamer met allemaal soort van ziekenhuis bedden. Acallia trilt helemaal en ik hou haar goed in te gaten; we worden naar een bed gebracht en opeens komen er mensen met spuiten aanlopen waardoor ze zo erg schrikt dat ze uit het bed spring en in een hoek gaat staan. "Mag ik haar even kalmeren." vraag ik en een man knikt, ik loop naar haar toe en ze kijkt me angstig aan terwijl de rest al hun prik krijgt en begint te slapen. "Ik ik ben banggg." piept ze en ik knik; ik pak haar hand en trek haar mee naar mijn bed, ik ga op het randje liggen zodat ze erbij kan. Ze gaat voorzichtig naast me liggen en legt haar hoofd op mijn borstkas, "Het is hetzelfde als samen slapen. Als je wakker wordt ben ik bij je." fluister ik waarna ik een kus op haar lippen druk. Ik voel hoe de naald in mijn lichaam gaat en de vloeistof in mijn arm wordt gespoten, ik voel me meteen slap en suf maar ik kan nog net zien hoe ook Acallia in slaap valt na haar 2de prik.

Ik ben al even wakker en wil naar Acallia maar de dokters zeiden dat ik eigenlijk niet naar haar toe mag maar van de meiden mag het wel. Ik open haar deur en ga de kamer in, ik ga naast haar zitten op een stoel en pak haar hand vast; "Wordt alstublieft wakker want je moet echt het nieuwe huis zien en we gaan morgen beginnen met de trainingen." zeg ik. "Prima, probeer me wel bij te houden." mompelt ze net zoals ze een paar dagen terug had gedaan voor onze eerst kus; ze opent haar ogen voorzichtig en knippert tegen het felle licht van de lamp. "Ik zei toch dat ik er zou zijn als je waker zou worden." lach ik en ze gaat moeizaam rechtop zitten, "Je bent echt heel lief." mompelt ze en ik voel mijn wangen rood worden maar dat is al snel over. Ze wilt opstaan maar laat zich meteen weer op het bed vallen, "Gaat het goed?" vraag ik meteen bezorgd en ze knikt "Beetje duizelig." zegt ze en ik knik. "Ze hebben jouw eerst een prik gegeven zodat je rustiger zou worden en dan die waarvan je ging slapen maar volgens hebben ze je iets te veel gegeven." zeg ik. Ze gaat in kleermakers tegenover me zitten en kijkt me lachend aan, "Ik voel me al stukken beter." zegt ze en ik lach omdat ze me geconsenteerd aan kijkt . "Hoelang heb ik geslapen?" vraagt ze ongemakkelijk en ik krab op mijn achterhoofd, "Ik gok zo'n kleine 3 uur." mompel ik en ze knikt terwijl ze me aankijk. "Maar nu we even rust hebben..." zegt ze en ik kijk haar met grote ogen aan, "Wil je een film kijken." vraagt ze en ik knik terwijl ik me mentaal voor mijn hoofd sla (wat denk ik wel niet). Ik til haar op en ga dan zelf liggen, daarna leg ik haar op mijn borst neer en pak de afstandsbediening uit de la om de tv aan te zetten. "Wat wil je kijken?" vraag ik en ze haalt haar schouders op, "Geen idee. Ik ga denk ik meer naar jouw kijken." lacht ze en ik schud mijn hoofd. "Ik zet wel Narnia aan." zeg ik en ze knikt. Ze sluit haar ogen en kijk rustig naar de film terwijl ze rustig ademhaalt. Als ze na een half uur haar ogen opent en me aankijk heeft ze alle rust en tijd om mijn gezicht te bekijken, maar ik merk het en kijk haar gewoon aan maar ze heeft niks door. Ik draai mijn hoofd zodat ik haar kan aan kijken en ik voel iets binnenin me, het zou verlangen kunnen zijn of geluk. Ze glimlacht en ik glimlach terug waardoor ik bijna smelt; ze is gewoon perfect, ze schattig, lief en altijd vrolijk.

Ik kijk haar met een opgetrokken wenkbrauw aan omdat ik zie dat ze ergens over na denkt, "Alles goed mafkees?" vraag ik en ze knikt maar van binnen voel ik dat ze tegen me liegt en het heel slecht met haar gaat. Ik schud de gedachten weg en ze nestelt zich dichter tegen me aan, ik hoor de meiden in de andere kamer en Acallia probeert rechtop te zitten maar valt meteen weer terug. "Weet je zeker dat alles goed gaat?" vraag ik en ze knikt zelfverzekerd, ik weet dat ze zich misselijk voelt en hoofdpijn heeft dus let ik goed op haar en laat haar maar weer slapen. Ik sta op en leg haar onder de dekens zodat ze kan gaan slapen want ze is echt heel erg ziek, "River?" vraagt ze als ik weg wil gaan en ik draai me meteen om "Huhm?" vraagt hij. "Wil je bij me blijven tot ik slaap?" vraagt ze onzeker en ik knik "Voor jouw doe ik alles." zeg ik en dat meen ik echt met heel mijn hart. Ik ga naast haar liggen en trek haar dicht tegen me aan, ze sluit haar ogen en val langzaam in slaap. 

Ik sta voorzichtig op en loop stilletjes haar kamer/appartement uit, de meiden zitten beneden en kijken me afwachtend aan "Wat zei ze?" vraagt Lyssa "Ze is misselijk en duizelig." zeg ik en ze knikken. Ik ga bij Zayn en Isaac zitten die bezig zijn met een potje Mario Kart, ik kijk naar de fel gekleurde auto's die over de baan racen en luister naar het gekibbel van de twee heren. Mijn gedachten zijn de hele tijd bij Acallia en ik kan er niks taan doen, ze is mijn mate en ik hoor er voor haar te zijn. Ik sta op en de jongens merken het niet eens, ons nieuwe onderkomen is trouwens schitterend en mega groot.

Foto's van de benedenverdieping:

Keuken

Game-kamer

Woonkamer

 Foto's van de slaapvertrekken:

Slaapkamer Girls

Slaapkamer Boys

Badkamer

Woonkamertje

Keuken

Ik ga haar kamer in waar ik haar dubbel-geklapt zie liggen met haar armen om haar middel geslagen en ze kreunt van de pijn. Ik ga snel naast haar zitten en wrijf over haar rug zodat ze hopelijk iets kalmeert. Ze legt haar hoofd op mijn schoot en blijft dubbel-geklapt liggen terwijl ik met mijn hand door haar haren wrijf. "Het doet zo veel pijn." fluistert ze en ik druk een kus op haar voorhoofd, "Ik blijf bij je." zeg ik terwijl ik de haren uit haar bezweten gezicht haal. Ze ademt zwaar en heeft het super warm, ik trek haar dichter tegen me aan en houd haar stevig vast. Ik wil zeggen dat ik van haar hou maar ze krimpt verder in elkaar en ik bedenk dat dit misschien niet het goede moment is. Ik leg haar onder de lakens en ga naast haar liggen terwijl ze langzaam in slaap valt, ik probeer de slaap te vatten en uiteindelijk lukt het me ook.