Za propozycję dziękuję ShadowFall3. Rozpoczynamy pierwszą recenzję.

Brunatną Skórę poznajemy w ,,Ciszy przed burzą" jako córkę Złotego Kwiatu i Tygrysiego Pazura. Jej bratem jest Jeżynowy Pazur (wtedy jeszcze Jeżynek). Wiele razy jest podkreślane przez Ogniste Serce, że Jeżynek i Brunatka to kocięta Tygrusiego Pazura. Brunatka cierpi z tego powodu mniej niż jej brat. W końcu w ,,Niebezpiecznej ścieżce" Brunatka staje się Brunatną Łapą, a jej mentoremjest Paprociowe Futro. Jest dręczona przez starszych, zwłasza przez Małe Ucho z powodu jej dziedzictwa. Przed bitwą z Klanem Krwi ucieka do Klanu Cienia, by dołączyć do Klanu Tygrysa. W bitwie razem z innymi uczniami, zabija Gnata. Po kilku miesiącach (w książce ,,Północ") Brunatna Skóra jest jednym z kotów wybranych do misji odnalezienia miejsca, gdzie tonie słońce. Podczas walki ze szczurami zostaje poważnie ranna. Pomaga jej Północ, a później Plemie Płynącej Wody. Pomaga klanom znaleźć miejsce na nowy dom.

(Specjalnie pominęłam sporą część tej historii, aby nie spojlerować tym, którzy nie czytali książki)

W mojej ocenie Brunatna Skóra jest dość... Nie lojana. Rozumiem, że mogło ją dotknąć to, co mówili starsi, ale nie była sama. Miała swojego mentora, który nie patrzył na nią jak na wroga, miała brata, który cierpiał tak jak ona, miała matkę i Ogniste Serce. Ale ona wolała iść za ojcem do Klanu Cienia.

Brunatna Skóra jest za to przepiękną kotką. Chciałabym mieć taką w domu. Jej sierść jest szylkretowa a oczy zielone.

Oceny postaci:

Chatakter: 5/10
Wygląd: 9/10