d e r t i g

Zenuwachtig loop ik het café binnen. Het was een week geleden dat ik je die tekening gaf. Ik kijk rond maar zie je nergens staan. Aan een van de werknemers vraag ik waar jij bent. Zijn antwoord gaat als een scherp mes recht door mijn hart.

Je was ontslagen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top