Chapter thirty-eight: Operation find her

"Are you sure that they didn't hurt you?" Kinuha niya ang kamay ko at inalalayan paupo sa sofa. 

Umiling ako, "I can take care of myself hubby." malaming na sabi ko. 

Bigla naman namula si Ryota at naging kamatis na ang itsura. Lumapit ako sa kanya and pinched his cheeks. 

"Hubby, why are you red? Don't you like my new endearment?"

"I-i like it, no. Love it." 

He was leaning in for a kiss but I covered his lips with my pointer finger.

"Bawal na kiss unti we get married." Pangaasar ko. He pouted even more at lumungkot pa yung mukha. 

"Bakit po?" Pagpapacute niya. 

"Marry me first." Pakikipagtalo ko. 

Bigla niya akong inalis sa pagkakaupo ko sa hita niya at may tinawagan sa cellphone. 

"Yes, attorney. Can I get married now? Like asap? Later 6pm--"

Tinakpan ko ang bibig niya at inagaw ang cellphone. 

"False alarm attorney." sabi ko bago ibaba ang tawag. 

"Tama na asaran Mr. and Mrs. Raichu. Let's get back to our plan." Biglang sumulpot si Cassian sa likod namin at pumagitna saming dalawa. 

"Bwiset ka Priam." Sabi ko. 

"Maeve! Hailey! Calyx! Kaelyn! Riley!" Sigaw ni Cassian. 

Oo, kumpleto kami ngayon sa bahay. 

Nakumpleto na kami kaya umayos na ako ng upo. 

"Operation find Ravenna is finally on again." Sabi ni Riley at binuklat ang laptop niya. 

"We have nothing as of the moment." Sabi ni Maeve. 

"We know that she's in Japan, I saw her instagram story 2 weeks ago. And I reverse searched the picture and I found that she's somewhere in Japan." 

"How are you so sure?"Tanong ni Riley. 

"She's in a bar."Paninimula ni Cassian. 

"As usual." Comento ni Hailey. 

"That bar has a lot of branches all over Japan. Osaka, Tokyo, Sapporo, Kyoto, Nagoya, and
Hiroshima."

"That is a lot of places." Sabi ni Ryota habang nagse-search sa cellphone niya. 

"I'm thinking, next 2 months we will leave our country and explore Japan." Nagtype si Cassian sa sariling laptop.

Kala mo naman talaga sobrang professional.

"And we should split up? Para mas mabilis natin siya mahanap." Suhestyon ni Calyx.

"No." tutol ko kaagad. "We should still stick together. Kapag magkahiwalay tayong walo, they will easily execute us one by one."

"I agree." Sabi ni Riley at isinenyas na magpatuloy sa pagsasalita.

"We should always expect the worse." Sabi ni Hailey at umayos sa pagkakaupo niya sa tabi ni Calyx. "Wag nating mamaliitin ang mga makakalaban natin, Japan is really known for their good agents."

"You could say that, pero I don't believe in agents. Sa movies lang naman ata nagpapakita ang mga so called agents na yan." Sabi ni Maeve.

"Where exactly are we going here?" Singit ni Maeve.

Walang ganang tumingin kaming lahat sa kanya, bago umiling.

Sign of disappointment.

"You're working for the most badass corporation, yet you still don't know what is the purpose of this." Pambabara ni Riley. Nilingon ako ni Kaelyn na tila nagsusumbong gamit ang mga mata niya, pero sala akong magagawa kaya napailing nalang din ako.

"We are deducting some clues or anything that could help us in finding your ate, Kaelyn." Sagot ni Cassian.

Aww, kuya ang labas ni Cassian ah.

"Why do we need to leave 2 months from now, when we can just simply  fly to Japan and start?"

Kaelyn, yung mga tanong mo. Ginigigil mo ako.

Napahawak nalang si Cassian sa sentido.

Sina Hailey at Calyx naman ay bahagyang natawa.

Ryota and Riley chose to stay silent, use your common sense, Kaelyn. Gosh!

May naisipan akong paraan kung pano ko ieexplain ang dahilan kung bakit namin kailangan umalis ng matagal pang panahon.

"Tumayo ka Kaelyn." Utos ko.

Agad naman siyang sumunod at sinundan ako sa pwesto ko.

Nasaamin ang tingin ng lahat, pero mukhang alam na nila gagawin ko dahil tumatawa na ang
anim.

Inakbayan ko si Kaelyn.

"Ganto kasi yan," sabi ko. "wait, ano yon?" inginuso ko ang kabilang direksyon para mapatingin siya doon.

Mabilis ang kilos ko at sinikmuraan siya, dahilan para mapatumba siya sa sahig at mapadaing sa sakit.

"Kaya natin kailangan umalis ng dalawang buwan pa ang spare time,  because you need training." Umupo na ako ulit sa tabi ni Ryota.

"Please stop the nonsense and let's get back to where we were." pormal na sabi ni Riley.

"If you guys still have second thoughts on Riley being in Japan. You guys can call her on my phone, I have an app that shows where the caller is from, but uts not specific. It only shows the country."  Sabi ni Maeve at inilabas ang phone niya.

Kinuha yun ni Riley at nagdial ng number, assuming that it's Ravenna's.

Inilapag ni Riley ang telepono at inilagay sa speaker.

Nagriring lang ito.

Nakatatlo pang ring bago may sumagot.

Nagtaka kami sa narinig dahil parang naghahabol ng hininga ng nandoon, si Ravenna ba yon?

[Who are you?] Tama, si Ravenna nga. Sobrang lamig ng tono niya, daig pa mabuhusan ng yelo.

"It's me." Si Riley ang sumagot.

[Didn't I blocked you, what the fuck? What the hell do you want from me? Shit!]

Parang ang daming humahabol sa kanya, may kalaban ba siya?

Nilingon ko si Cassian, at nakikinig lang siya. But I can tell that he's worried.

"Ikaw ba ang babaeng nasa ball?" Tanong ni Riley, she's probably finding a topuc na hindi magiging suspicious pagdating sa mga tanong na ibabagsak niya.

May narinig kaming kasa ng baril sa kabilang linya. Ano ba kasi talaga ang ginagawa nito?

Pero part of me is satisfied kasi kahit papaano ay may somewhat communication kami. Kahit marinig ko lang boses niya sapat na.

But doesn't exclude the fact that she's in danger right now.

[Hendrix! 7 o'clock!] Sigaw ng isang lalaki sa linya.

Narinig namin ang bagsak ng telepono.

"Should we end it?" I mouthed.

Umiling si Riley.

They're all so invested on hearing from Ravenna. Ganon siya kahalaga saamin.

We heard gun shots, and the thud of every body that is falling.

[You're bleeding!] Sigaw nanaman ng kasama niya. [Damn it! I'm fine.]

Narinig namin ang pagkuha ng cellphone sa lapag, [What the heck would I do to a ball?] sagot ni Ravenna na parang walang nangyaring mspanganib sa buhay niya.

"I-i uhm..." Wala nang maisip si Riley na tanong.

I heard Ravenna's sigh, [If you're just gonna waste my fucking time, everytime.  Just simple don't call me. I don't wanna hear any other shits from you ever again.]

At doon natapos ang tawag.

"She's really changed." Sabi ni Cassian.

"I never thought that my baby would change that fast."

Wala kaming masabi kay Cassian. Kapag ito naglasing ulit wala nang makakapigil sa kanya.

"I'm sorry baby if I didn't fought for our love."