Chapter thirty-three: Family reunion

"These are the checks. Spend the money wisely." 

Inabot saamin ang cheque at tinapik. 

"Your one month break starts now, and Riley" baling ni Hendrix sa kanya. "You have to start training Kaelyn." 

"You guys may leave, and always be careful." 

Umalis na kami sa companya, at dumiretso sa bahay. 

Pagdating na pagdating namin sa bahay, agad akong umakyat sa kwarto. My thoughts are everywhere, and I am almost to crying. 

I locked the door and my knees became weak, causing me to sit on the floor. Bigla nalang umagos ang ang mga luha ko. 

"Ravenna I wish you were here." Bulong ko sa sarili ko. Sinabunutan ko sarili ko out of frustration. 

"Ikaw ang pinagkakapitan ko ng lakas noon Ravenna. Ikaw lang ang nagbibigay saakin ng payo noon." Inilabas ko yung cellphone ko at tinignan ang picture naming tatlo ni Hailey at Ravenna. 

'You should never do anything against your will. Live your life, no regrets.' 

Bigla kong naalala yung sinabi niya, I regret everything Ravenna. Every single shit that I've don after you killed Avalon. 

Naalimpugatan ako nang may kumatok sa pinto, tumayo ako sa pagkakasandal ko sa pinto at pinunasan lahat ng luha ko tsaka inayos ang buhok. 

Pagkabukas ko ng pinto bumungad si Hailey, at Maeve. 

"Oh Honey." Naawang saad ni Hailey at lumapit saakin. Niyakap ako nung dalawa at doon ulit bumuhos lahat ng luha ko. 

"You can't keep doing this to yourself Kaede. Wag mo nang isipin si Ravenna, she'll come around." Sabi ni Hailey at tinapik ang likod ko. 

"You have us, we are always here for you." Maeve. 

Ilang minuto pa kaming nagyayakapan at humiwalay din ako. 

"Bakit ba kayo nandito?" Tanong ko habang tinatali ang buhok ko. 

"Your tia is here." 

"ANO?!" Napasigaw ako. 

Tumakbo ako papunta sa cr para maghilamos. This can't be happening. 

"Kaede, bilisan mo. Nagrereklamo na yun!" Sigaw ni Hailey. 

Nagpalit ako ng yellow dress at tsaka bumaba. 

"Tia!" I awkwardly said and approach her hug. 

"Que estas haciendo aqui?" Tanong ko, habang pinagmamasdan siya. 

Nakaformal din kasi siya. 

 
"Querida, esta casa es solo una rebaja." 

"Love, anong pinaguusapan niyo?" Bulong ni Ryota saakin at hinawakan ang kamay ko. 

"Love?" Di makapaniwalang usal ni Tia. 

"Se ve barato." Sabi niya habang iniikutan si Ryota. 

"Tch." I scoffed. 

This bitch really called Ryota cheap. I want to slap her but I just need to stay calm. 

"This is your life now Kaede? You should've just live with us in spain or atleast in the mansion with your sibling." 

Yung kapatid na tinutukoy niya ay yung anak ni papa sa ibang babae.

Mayaman ang pamilya ni daddy, but my mom choose to not depend on them kahit sakanya naiwan ang anak niya. 

"What are you doing here?" Nagpipigil inis na tanong ko. 

"Our plane landed earlier from spain, and I would like to invite you for dinner later. And you can bring your..." Tumigil siya, siguro iniisip ang sasabihin. "Friends." 

"7pm sharp. Don't be late, and please wear formal." She made an exit. 

I sighed and sat down the couch. 

"You heard her, 'don't be late and please wear formal'" Pangagaya ko sa kanya. 

Natawa naman yung lima saakin. 

"Dude we can probably pull off a formal attire." Sabi ni Calyx. 

"We look expensive when we fix ourselves, we can be face of the night at that dinner." Singhal ni Cassian. 

Umakyat na ako ng kwarto ko at naligo. 

'You will not get anything in life with acting!' 

'You should just be a doctor! Why can't you be like your cousins, they already have a clear path.'

'Wala kang kwentang anak! Wala kang silbi!'

Unti unting bumalik ang mga ala-alang mayroon na nakabaon na sa utak ko. My dad became my first trauma, and I would never regret the decision that I said 'fuck you and your decisions.' 

"Love are you ready?" Bumukas ang pinto at bumungad saakin ang pinaka gwapo lalaki sa buong balat ng lupa. He was wearing a gray dress shirt, a blazer, and slacks. 

"You look beautiful." Sabi niya at hinalikan ako sa noo. 

"Thank you, Love." 

"Naka-ready na ba ang lahat?" 6:00 na pala. 30 minute drive pa naman papunta doon sa mansion, at ayaw ng pamilya na yun ang late. 

"Yes, kaya tara na." 

"We'll take the van, including you Maeve. Baka ma-hot seat ako ng relatives ko dahil nakadress ka tapos nakamotor." Sabi ko at iniabot kay Calyx yung susi. Siya daw magdra-drive ngayon. 

Pagkasakay namin sa kotse, deretso andar na kami. 

Ako ang parang waze ni Calyx, tago kasi yung lugar ng mansion. 

"Turn right on that corner" 

"Are you sure? Parang gubat ata to eh." Naguguluhang tanong niya. 

"Just trust me, I've been there." 

"Sure ka ba, Kaede? This is just a straight road with high trees." Tanong din ni hailey. 

Umiling nalang ako. 

"Tuloy tuloy lang yan, we'll arrive in 20 minutes." Sabi ko at pinagmasdan ang mga puno. 

It started to rain, para akong nasa movie habang pinagmamasdan ang mga patak ng ulan.

"Wow." Sabi ni Maeve. 

I look out in the window again and there it was. The mansion, where all of my trauma was created. 

Tumigil ang van sa gate, at may lumapit ang mga guards. 

"Who are you?" Tanong nito. 

"I- uhm." Di makasagot si Calyx dahil sa takot. 

Inilagay ko ang shades ko at ibinaba ang binatana. 

"Calyx, don't get intimidated by them they practically got no power." Mataray kong sabi. 

"Ms. Lei. Open the gate, we got Ms. Kaede Lei Alastair. Good. Welcome back Miss." 

Tumango nalang ako at ibinaba ang bintana. 

"Damn, the amount of authority that you have." Sabi ni Ryota at natawa naman ako. 

Pagkalabas namin ng kotse dumiretso kamisa pintuan, pagkatapak namin sa pateo bumukas na ang malaking pintuan. 

"Kaede, glad you could make it." Bumeso saakin yung pinsan ko at hinila ako papunta sa living room. 

This was the place where I learned how to cuss. Kasi dito ko laging naririnig magmurahan ang mga magulang ko. You could say that we are a toxic family, a complicated one. 

"Akyat muna ako para maglibot." Paalam ko kala Hailey. 

I opened the door of my old room, and it's dusty. Halatang walang nagalaw o walang nadagdag. 

I run my hands through the wallpaper of my walls. Pinunit ko yun at ayon, nakita ang tunay na dingding. It was blood stains. 

That memory was my mom was protecting me from my dad, and dad slapped my mom hard and it led to the point where she spitted blood and smeared it on the walls. 

Dapat ako nalang ang sinampal mo papa, hindi yung si mama pa ang nagdadala ng sakit. 

Arranged marriage kasi sila at pumayag naman si mama doon. 

"I figured you'd be here. How's my daughter?"