WILL YOU BE HIS BABY MAKER IS ALREADY PUBLISHED UNDER LIB/PHR. 

BOOK 1 of 3 worth :  P109.50

You can grab your copies now. Available at Precious Pages Stores  nationwide. 

-

-FLIGHT-

XANDREI POV

"I thought magba-back out ka kagabi." napalingon ako kay Miyu. Nasa plane pa din kami. Hindi nya ako kinausap sa ilang oras na byahe namin. Hindi ko rin naman sya gustong makausap kaya ,ok lang. Now she's talking to me. Hindi ako sumagot. Tumingin lang ako sa labas ng bintana. Wala naman akong ibang nakikita kundi ulap. 

Kung di ko binilisan ang pagmamaneho kagabi, baka naiwanan na ako ng eroplano. Hayst. Pinipilit ko ang sarili ko na matulog pero hindi ko naman magawa.

"bakit ba tayo biglang umalis?" tanong nya ulit.

"alam mo ang sagot jan." sya naman ang natahimik.

After a minute nagsalit sya ulit.

"sana hinintay na lang natin sya pumunta ng Pilipinas."

"matatagalan pa kung hihintayin natin yon."

"hindi naman natin alam kung kakausapin nga tayo ni Daddy pag andun na tayo."

Yes,pupunta kami don dahil gusto ko ng makausap si Mr.Tamaki. Ayoko ng patagalin ang issue na 'to.

"bakit naman hindi?" 

"he's always busy. . ."

"lahat ng tao nagpapahinga, imposible namang magtrabaho sya buong araw di ba?"

"Bakit nagmamadali kang makausap si Daddy?"

"bakit parang ayaw mo kong makausap sya?" nagdududang sabi ko.

"k fine! Kausapin mo sya pero hindi ako magpapakita sa kanya."

"what?!"

"pwede mo naman sya puntahan ng di ako kasama. Di ko nga gustong sumama syo papuntang Canada."

"mukhang ikaw 'tong may balak mag-backout,eh. Di ba against ka din naman sa kasal?"

"ilang beses ko bang sasabihin sayo na 'oo'?" she rolled her eyes. "ayoko lang makita ulit ang Daddy. We might end up clashing AGAIN." my emphasis talaga yung pagkakasabi nya ng 'again'.

I sighed. "so wala ka naman palang maitutulong saken."

"bakit ba atat na atat kang makawala sa arrangement?"

- dahil ayokong magpakasal sayo. I'm about to marry the girl a chose to be with forever pero bigla ka na lang dumating tapos sayo pala ako dapat ikasal. Kung di to matatapos ng maaga, malabong magpakasal pa kaming dalawa. . . Gusto kong sabihin yon sa kanya pero di ko tinuloy. Iba na lang ang sinabi ko.

"I don't want to marry you. Period."

"tss. The feeling is mutual." umikot na naman ang mata nya. Napailing na lang ako. 

Kung sya ang makakatuluyan ko at magsasama kami sa isang bahay, baka sumabog yung bahay. =__=

Kidding asside, hindi ko alam kung gaano kami katagal don. Haist. Sana di lumagpas ng one week . On the way pa nga lang kami pero gusto ko na umuwi.

I recall what happened last night. My conversation with Heira and Cyfer. Hindi ako pinigilan ni Heira at hindi din sya nagpumilit sumama. Kung pwede nga lang na sya ang kasama ko instead of Miyu. She cried and I hate myself. 

Yung tiwala nya lang saken ,ayokong masira yon. Lalo namang ayokong mawala yung pagmamahal nya.

She believes in me too. Kaya hangga't may maiisip ako na paraan, gagawin ko na. Di bale nang desperado, ayoko lang mawala sya saken.

I remember this kind of feeling. Being desperate bnd being impulsive. Ganto din namana ko ng ilabas ni papa ang will nya . I end up finding a girl who will fit as my baby maker. Yung crazy suggestions ni Xandra. Nung una ayaw ko pa pero sa huli,yun din naman yung nangyari. Masaya na sana ako kung di lumabas ang addendum.

*sigh again*

Wala akong idea kung anong kakalabasan ng pagpunta namin ng Canada.

Sabi kasi ni Riyu, lawyer ni Mr.Tamaki, nasa Canada ito para sa pagbubukas ng bagong branch ng company nito. 1week daw ito do'n. 

Sorry na lang kung maiistorbo ko sya pero kailangan ko talaga syang makausap. Eto namang si Miyu parang wala akong balak tulungan. =__=

Bahala na nga. It's too late for regrets, wala din naman akong mapapala kung magsisi ako ngayon.

But I still hope for change of plans.

I closed my eyes and take a nap.

I think of her, Heira. . .

-babe, konting tiis pa. . .after this, we will be happy. . .makakabawi din ako. . .

XANDRA POV

Waaaa! Naloloka na ko . Ang dami kong trabaho. Ang dami kong inaalala. Ang dami kong problema. Magbigti na lang kaya ako?

Joke! ^__^v 

Sayang naman beauty ko kung lubid lang ang makikinabang. -3-

Pero ayoko na talaga dito sa office. T.T

Teka, sino ba pwedeng tawagan? hmmm. . .

Si Lil sis kaya? Aish. Pumasok yun,eh. Wala akong kasama gumala.

Gala pa nais ko e grabe nga yung trabahong nakatambak sa harap ko ngayon. Shemaaay~

*faints*

Djk. =__= OA na ko masyado. Hindi na benta.

Saan na kaya sila lil bro? Pft. Hindi ko naman pwede tawagan yun dahil off ang phone nun,sure ako.

Ewan ko ba sa kapatid kong yon. Ang sarap batuhin ng yelong tig-te-tres. =__=

Anong pumasok sa kukote non at bigla na lang umalis? Tapos kagabi kung di ko pa pinilit, hindi talaga sya uuwi at magpapaalam kay Heira. Abnormal lang.

Ano nga ulit yung rason nya?

Ayaw nyang magkita sila Heira at yung. . .Miyu na yon?

Nakanamaneh! =__= ang babaw ng dahilan nya! E dati nga nag-g-gf yun ng sabay-sabay eh, tatlo-tatlo pa nga dati. *sigh* oo na. Sige na . Iba kasi yung dati sa ngayon. Dati , pandisplay nya lang ang mga babae. Ngayon, he want to settle down. He finally found the right one for him. 

Wait. Si Heira nga ba ang para sa kanya?

*sigh again*

Sabagay, hindi naman nagbibiro ang kapatid ko ng sabihin nyang magpapakasal sila ni Heira. Nakakagulat pa nga yun kasi takot na takot kaya sya magpakasal. Ang sabi pa nga nya saken dati , masok nang maging single parent sya kesa magpakasal. Nagbago lang yun nung dumating si Heira.Another thing, I like Heira for my Lil bro. Botong boto ako sa kanya.

E ngayon. . .may sumingit. Kainis yung ganon no? Panira ng moment?

Para yung feeling na kumakanta mo ng solo tapos biglang may sasabay sayo. Ay nakakabwisit yon sobra! =__= 

Pero gaano pa kababaw ang rason ni Xan sa pagalis nya, parang nase-sense kong may iba pang dahilan. Na-se-sense talaga? Ahahaha . Parang aso lang. Aww! Aww! HAHAHA.
Tama na nga to. Corny na,eh! Mamaya maumay si author, di na ko bigyan ng POV in the future. Huhuhu.

*knock knock* yan! Ganyan! Ganyan yung mga panira moment. Yung feel na feel ko ang POV ko tas biglang may kakatok. Bastusin. =__=

"sino yan?"

"ma'am, handa na po ang meeting. Kayo na lang po ang hinihintay."

Ay boset! >__< nakalimutan kong may meeting nga pala ngayon!

Huhu! Ba-bye POV. Author, next time dapat moment ko ulit ah. (Oo na,tama na yan . Magtrabaho ka muna. -author here.) 

HEIRA POV

"Heira, may gagawin ka ba mamaya pag-uwi mo?" tanong saken ni Rhea.

"uhm,wala naman. Bakit?"

"yayayain ka sana naming magbonding. I mean shopping o kaya sleepover sa bahay namin." sabi naman ni Anne.

"shopping? Wala akong pera."

"We'll treat you."

"aww. Ayoko. Nakakahiya. . ."

"tss. Friends naman tayo,eh!"

"e . . .yaw ko magpalibre."

"sige, wag na lang shopping. Foodtrip nalang tayo mamaya."

Aww. Foodtrip? Mamaya? Naalala ko si Cyfer. Nagpapalibre ngapala yun sa The Nena's . Hindi pala ako pwede mamaya. T.T 

"sorry,Anne. . .Rhei, may gagawin pala ako mamaya. . ."

"ganun ba."

"e di bukas na lang!"

"sige, para makapagpaalam din ako. Ay teka, ba't nyo nga ba ako niyayayang umalis?"

"uhmm. . ."

"ahh. . .kasi. . ."

Parehas di nakasagot ang magbestfriend. 

"uy bakit nga?"

"basta." sagot ni Rhei. 

"malalaman mo din yon."sagot naman ni Anne. Nakangiti sila parang may something. . .nevermind. Baka guni-guni ko lang. I smiled at them. 

"tara,sabay-sabay na tayo bumaba." breaktime na kasi namin.

"sige." magkasabay na sagot ng mga ito.

"buti good mood ka na ngayon?" puna ni Rhea. Napalingon naman ako sa kanya.

"ah. Oo naman. Syempre dapat laging positive di ba?" ^__^

"weird mo din e no?Kahapon lang umiiyak ka tapos ngayon abot hanggang noo ang ngiti mo." siniko ni Anne si Rhea.

"hays, wag mo na ngang ipaalala yun sa kanya. Good mood na nga,eh."

"sorry naman!"

Nagtatalakan yung mag-bff , ako naman patawa-tawa lang. Nakakatawa kaya silang dalawa magsagutan. Hahaha.

Pasakay na kami ng elevator ng makita ko si Cyfer na papunta ng fire exit. Pupunta siguro sa rooftop. Fave place nya yun,eh.

So,ayun. Breaktime - lecture - lunchtime - lecture - dismissal. Ang bilis ng araw ko. Parang walang nangyari. Oh well, hindi ko lang siguro napapansin.

Sa main gate ko na hinintay si Cyfer. Hindi naman ako nainip sa paghihintay sa kanya. Nakita ko syang naglalakad kasama nya si Xandie. Nagsasagutan yung dalawa. Hahaha. E di ba nga parang aso't-pusa din yang magkapatid na yan? XD

"hi,ate Heira!"

"Hi,Xandie." ^__^

"sabay-sabay na tayo umuwi."

"hindi pwede. May pupuntahan pa kami."

Natigilan si Xandie sa sinabi ni Cyfer. Maski ako napatingin sa kanya.

"may date kayong dalawa?!" Xandie exclaimed.

"NO!"

"HINDI!" magkasabay ang sigaw namin ni Cyfer.

"hindi date yun. Ano lang, uhmm. . .ililibre ko kasi sya ng pagkain."

"ahh. Akala ko may date kayo,eh. Hahaha. Joke lang. Sumbong ko rana kayo kay kuya. Ay wait, sabi mo ililibre mo si Sungit,ate? Wag na! Ako na lang ilibre mo."

"Shut up,brat." =__=

"hindi nga ako brat!"

Kanina si Rhea at Anne ang nagtatalo. Ngayon, si Xandie at Cyfer. Tsktsk. Kailan ba magkakaroon ng world peace? =__=

"ate Heira,libre mo din ako, puhleeease! " */\* 

"ahm. . .hehe sige."

-THE NENA'S-

"dito kayo kumakain?" bulalas ni Xandie.

"yup." sagot ko naman. Si Cy kasi ang nag-order. Ayun oh, nakapila. Pinagpapantasyahan ng mga tindera at ilang costumer. Hanep talaga ang appeal ng batong 'to. =_=

"seriously?" inikot ni Xandie ang mata nya. "anong lugar ba 'to,ate?"

"THE NENA'S. Kailan lang kami nagpunta dito."

"waaa! Dapat pala sumasabay ako sa inyo pauwi para ilibre naman ako nang masungit na nilalang na yun." nginuso nya si Cy na nagoorder pa din. Natawa na lang ako. Tinanggihan na kasi ni Cy yung libre ko. Sya na lang daw magbabayad. XD

"uhm,ate. . ."

"medyo bumait ata yung masungit na yan no? Di na sya kasing suplado tulad ng dati." napansin din pala ni Xandie yon.

"People change."

"hmm,ate. . ."

"ano po ulit?"

"nagpaalam ba si Kuya sayo bago sya umalis?"

Napaangat ako ng ulo.

"gusto ko lang malaman kung nagpaalam sya sayo. . .e kasi naman,sobrang biglaan ng pagalis nya. Kung di pa sinabi ni ate saken kaninang umaga, di ko malalamang nagpunta pala sya Canada."

"nagpaalam naman sya saken kagabi. . ."

"umuwi sya kagabi?!" tumango ako.

"waaaa! Ang daya nun,ah! Dapat nagpaalam din sya saken. Nakakatampo naman. . ."

"nagmamadali din kasi sya umalis kagabi. Sandali lang kaming nagusap."

"ganun ba,ate? Sobrang busy talaga ni Kuya ngayon,no? Tsktsk. Buti na lang bunso ako at babae pa. Ang hirap ata maging tulad ni Kuya."

*sigh* buti pa si Xandie naiintindihan nya agad ang kuya nya.

"babalik din naman agad yun si Kuya. Mag-fe-feb na kaya."

Oo nga pala. Ilang araw na lang february na. . .

"syempre, imposibleng magtagal sya dun dahil magvavalentines day,eh. Hahaha. Di ba ,ate? Uuy, share mo saken yung gift mo kay Kuya ha." (~.^)

Natawa ako at tumango-tango. Masexcited pa sa taken tong si Xandie, hahaha. Hindi pa naman february. XD

Then biglang dumating si Cy at nilapag ang tray sa mesa.

"ba't ang tagal mo?" tanong ko.

"tss. In-interogate pa ko ng tindera." =__=

"hahahahahahaha. In-interogate? Hahahahaha. Mukha ka daw bang kriminal? Hahahahaha." makatawa si Xandie wagas. Hindi ko din tuloy napigilang tumawa.

"shut up,brat." =___= po po po poker face na naman sya. XD hahaha.

So,ayun. Kumain kami. Nag-aasaran yung dalawa. Nakakatawa sila. Na-enjoy naman namin yung pagkain. Si Xandie nagrerequest pa nga na pag kumain daw kami ulit dito, isama namin sya. Si Cy medyo banas sa kapatid nya. Ay di lang pala medyo, banas na banas na pala sya. Hahahaha. Hindi lang sila nakakatawa pakinggan , nakakatuwa din sila tignan.

Bigla ko tuloy naisip, paano kaya kung may kapatid ako? Ganto din kaya kami kakulit?

Haist. Ano ba 'tong iniisip ko. Hahaha. Imposible naman na magkaroon ako ng kapatid.

Hanggang sa nakauwi na kami.

"hays. Busog na busog ako. Parang di ko na kailangan kumain ng dinner. Diretso tulog na ko. Nightie ,ate Heira. Nightie, sungit!"

"tss. Nightie? Di pa naman gabi. OA."

"o e ano? Panira ka talaga."

dumiretso na si Xandie sa kwarto niya, naiwan kami ni Cyfer sa sala.

"ikaw? Di ka pa ba magpapahinga?" tanong ko sa kanya.

"5:30 palang naman. Ang aga pa. Abnormal lang yun si brat. Aga matulog. Ikaw? Di ka pa pupunta sa kwarto mo?"

"eto na nga,eh. . ." binitbit ko ulit ang bag ko at tumalikod na. Nagsalita ulit si Cy.

"you can fool them but not me. . ." natigilan ako sa paghakbang.

" pwede ka din namang makalusot saken pero hinding-hindi mo maloloko ang sarili mo. . ." parang binuhusan ako ng isang drum na yelo.Nanlamig ang buong katawan ko sa sinabi nya. So. . .he knew what I really feel at this moment? Am that obvious o sobrang observant lang ni Cyfer?

"go to your room and cry , pero sana pagtapos nun, hindi ka na magpapanggap pang muli na masaya ka kapag may tao sa paligid mo. Be honest not only to other people but also to yourself. Hindi naman mahirap gawin yon di ba?" hindi ako kumibo. Embarassed and at the same time, guilty ako dahil tama lahat ng sinabi ni Cy.

Hindi ako nagsalita pa ulit. Ilang mabibigat na hakbang ang ginawa bago ako nakarating sa kwarto ko. 

Ni-lock ko ang pinto,tinanggal ko ang mga sapatos ko,nilapag ang gamit ko sa side table at pabagsak na humiga sa kama.

Nag-iisa na naman ako. Tama si Cy. . .di ko kayang magsinungaling sa sarili ko. Kahit anong ngiti at tawa ko, napapalitan yon ng lungkot at sakit kapag nag-iisa na lang ako. 

"bwisit naman tong mga luhang 'to eh! Tumigil ka na nga,Heira! Mukha ka ng tanga!" pero hindi ko mapatahan ang sarili ko. Nababaliw na siguro ako dahil kinakausap ko ang sarili ko ngayon. Ano bang problema? Ano bang nangyayari? Bakit pakiramdam ko ang dami kong dapat malaman. . .

XANDREI POV

"WHAAAAT?!" magkasabay pa kaming nagsalita ni Miyu.

Nasa reception kami ng hotel at kukuha na sana ng tig-isang room ng sabihin naman ng receptionist na isa na lang ang available room. Madami daw dumating na tourist dahil may gaganapin daw na event malapit sa hotel na 'to.

Argghhhh!

"tara na!"hinila ko papuntang exit si Miyu.

"saan tayo pupunta?"

"maghahanap ng ibang hotel!"

"sira ka ba? Ang lamig lamig po sa labas oh!"

"e malay ko bang winter dito?!"

"e malay ko rin ba?!"

Nagsisigawan na kami at pinagtitinginan na kami ng mga taong dumadaan. Wala akong pake. As if naman naiintindihan nila kami. =__= 

"kung gusto mo, ikaw na lang ang lumabas at maghanap ng ibang hotel!"

"magpapaiwan ka dito?"

"oo! Hindi ko na kaya ang lamig no! Isa pa napagod ako sa byahe." she rolled her eyes at nilagay ang isang kamay sa bewang.

Tss. Eto na naman kaming dalawa.

Nung lumapit ako sa guard at tinanong kung saan ang pinakamalapit na hotel, medyo malayo pa daw. Shit naman. City 'to tapos magkakalayo ang mga hotel. =__=

Si Miyu at ako sa isang kwarto? Hindi kaya magiba yung kwarto saming dalawa? Baka nga di lang kwarto ,eh. Baka buong hotel magiba. =___=

"o ano? Tatanga na lang tayo dito? Nangangalay na ko,eh."

Kung di lang babae 'to baka binitin ko na si Miyu patiwarik. Kabwisit.

"tara na nga!" bumalik ako sa reception area.

Maski naman ako pagod na. Saka sobrang lamig talaga sa labas. Bwisit naman kasi yan, di naman nag-update kung anong weather dito sa Canada. =_= 

After a decade,inabot na saken ang susi ng available room. Shetness. Ang babagal naman kumilos ng mga tao dito. =__= (yung totoo,di naman talaga mabagal , impatient lang talaga si Xandrei.)

"tara na!"

"e bat ka ba naninigaw?!"

Tinalikuran ko sya at nauna sa elevator. Bwisit na bwisit na talaga ako,eh. Kung alam ko lang na ganto ang mangyayari, di sana di ko na sya sinama. Badtrip talaga.

-

Pagdating namin sa kwarto, biglang binagsak ni Miyu ang mga gamit nya at tumakbo papuntang kama.

"dito ako matutulog,ah! Dun ka sa sofa."

=________=

So,ganun yon? Kung sino una makatuntong sa kama, sya ang hihiga don? Tss.

"bahala ka sa buhay mo." nilapag ko na din ang dala kong gamit. Ang lamig! Mabuksan nga ang heater. =__=

Hinanap ko kung nasaan ang heater then in-on ko . Hays. Grabe. Sobrang lamig talaga. Pag tingin ko sa kama, tulog na si Miyu. Yung pwesto nya nakadapa tapos naka-spread yung kamay at paa (parang letter X) talagang sinakop nya ang kama. 
=___=

So, sa sofa talaga na naman ako matutulog? Inis yan. 

No choice. Bukas talaga maghahanap ako ng ibang hotel.

Pero sa ngayon, gusto ko na talaga magpahinga. 15 hours din kaming nagbyahe.

Kailangan ko mag-ipon ng lakas. Baka sakaling makaharap ko kaagad ang ama ni Miyu bukas.

Binagsak ko ang katawan ko sa couch. Kahit di masyadong komportable, makakatulog din agad ako dahil sa sobrang pagod. Di na ko kakain, diretso pahinga na. Mukhang wala na din namang balak kumain si Miyu dahil natulag agad sya.

*sigh*

What a day.

To be CONTINUED. . .

KHIRA1112♥