"Ο δρόμος θα είναι δύσβατος και το μονοπάτι που επέλεξες δύσκολο..."

2 χρόνια αργότερα

Ο δυνατός ήχος που ακούστηκε από τον κάτω όροφο την έκανε να πεταχτεί έντρομη από το κρεβάτι. Σηκώθηκε αμέσως και έβαλε την λευκή μεταξωτή της ρόμπα. Πήρε το όπλο που είχε πάντα ο Ιαν μέσα στο πρώτο συρτάρι και βγήκε στο διάδρομο. Ταν μια συνηθισμένη μέρα για εκείνη. Εκείνος θα γύριζε σίγουρα αργά αφού είχε πάει για την καθιερωμένη επίβλεψη. Τα τελευταία δυο χρονιά οι αλλαγές στην ζωή τους ήταν συνταρακτικές. Τον πρώτο καιρό αδυνατούσε να πιστέψει πως εκείνη τη μοιραία μέρα όπλισε το χέρι της και σκότωσε την Κλαρισα. Είχε καταφέρει όμως να σταθεί στα ποδιά της και να γίνει πιο δυνατή από ποτέ.

Το σπίτι τους ήταν μακριά από όλους και από όλα. Έκτος από μερικούς φρουρούς έξω δεν υπήρχε κανένας άλλος. Η Καταλινα του απαγόρεψε να προσλάβει κάποιο υπηρετικό προσωπικό όπως ήθελε αφού θεωρούσε απαίσιο να κάνει για σένα κάποιος κάτι που μπορείς και μόνος. Είχε αναλάβει εξολοκλήρου τη φροντίδα του σπιτιού και παράλληλα είχε ασχοληθεί και με ανώνυμες δωρεές σε κακοποιημένες γυναίκες που αδυνατούσαν να σταθούν στα ποδιά τους. Μέσα στο περιβάλλον του Ιαν ήταν αγαπητή σε όλους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μαζί με την Εμιλυ έβγαινε έξω και έβλεπε μια διαφορετική οπτική της ζωής. Για την Καταλινα ήταν η μοναδική της στενή φίλη και ίσως και η μονή που χρειαζόταν πραγματικά.

Στον τομέα του ο Ιαν από την άλλη σταμάτησε κάθε είδος δουλεμπορίου και όλα τα κλαμπ είχαν γίνει νόμιμα. Επικεντρώθηκε στις δοσοληψίες με τα ναρκωτικά και τα όπλα. Ο Νταμιεν αν και εξέφρασε αρχικά τις αντιρρήσεις του συμμορφώθηκε με τους καινούριους κανόνες.

Μεταξύ τους είχαν χτίσει μια πολύ ισχυρή σχέση. Θα μπορούσες να διακρίνεις το νοητό τείχος που υπήρχε γύρω τους όταν ήταν κοντά ο ένας με τον άλλο. Ταν απροσπέλαστοι. Η σχέση τους είχε περάσει σε άλλο επίπεδο. Στην αρχή όλοι τον κατηγορούσαν πως μπήκε κάτω από τα φουστάνια μιας γυναικάς άλλα μόλις την γνώριζαν όχι μόνο καταλάβαιναν με τι άνθρωπο έχουν να κάνουν του έδιναν και συγχαρητήρια για την επιλογή. Η γνώμη της και ο τρόπος που την εξέφραζε για διάφορα ζητήματα ήταν γεμάτη με επιχειρήματα και άξιες. Ταν για τον υπόκοσμο η πρώτη κυρία.

Η Εμιλυ από την άλλη έφτιαξε την ζωή της κλείνοντας μια για πάντα το κομμάτι του Ιαν . Ποτέ εξάλλου δεν θα έμπαινε ανάμεσα στον αληθινό ερωτά. Στην ολοκλήρωση και τον συναισθηματικό δεσμό που είχε με την Καταλινα εξ αρχής. Πάντα μέσα σε όλα φυσικά , είχε μάθει αρκετά πράγματα στην Καταλινα και φυσικά ήταν τρελαμένη με την αυτοάμυνα, Όσο και να φώναζε ο Ιαν πως δεν θα την χρειαστεί ποτέ ξανά η Εμιλυ επέμενε πως μια γυναικά πρέπει να ξέρει να φροντίζει τον εαυτό της μονή της.

Βγήκε στο διάδρομο. Ακόμα ένα δυνατός ήχος ακούστηκε και όπλισε. Ποτέ δεν ήξερε τι μπορεί να συμβεί και ήταν πάντα σε ετοιμότητα. Έκτος αυτού ο Ιαν κάθε φορά που γύριζε σπίτι δεν έκανε φασαρία. Ανέβαινε στο δωμάτιο και ξάπλωνε πλάι της. Κατέβηκε αργά αργά τα σκαλοπάτια και το βλέμμα της ήταν κολλημένο στο απόλυτο σκοτάδι που κυριαρχούσε στο τέλος της σκάλας.

Ο έντονος βήχας έφερε τον τρόμο μέσα της. Πέταξε αμέσως το όπλο . Δεν χρειάστηκε τίποτα περισσότερο για να αναγνωρίσει πως ήταν ο Ιαν. Έτρεξε και άναψε το φως. Έμεινε παγωμένη ...

Πεσμένος στο πάτωμα με δυο σπασμένα βάζα δεξιά και αριστερά βαριανάσαινε... Σήκωνε το κεφάλι του μόνο για να βήξει... Πρώτη φορά στα δυο χρονιά τον έβλεπε σε μια τέτοια κατάσταση. Ξερε πολύ καλά τις αντοχές του στο αλκοόλ και ποτέ δεν μεθούσε. Αν και τον τελευταίο μηνά γύριζε πιο αργά από άλλες φορές σπίτι η Καταλινα προσπαθούσε να μην σκέφτεται αρνητικά.

«Αγάπη μου είσαι καλά;» Τον ρώτησε κι εκείνος άνοιξε τα μάτια και κοίταξε το κενό στο ταβάνι. Τον πλησίασε για να ελέγξει μονή της την κατάσταση του άλλα κάτι στον αέρα της γύρισε το μάτι. Η Μυρωδιά του φτηνού γυναικείου αρώματος που ήταν κολλημένη πάνω του την ξάφνιασε. Βούρκωσε άλλα συνέχισε ακάθεκτη την πορεία της. Γονάτισε μπροστά του και άπλωσε το χέρι της προς το μέρος του. Το μάτι της έπεσε πάνω στο κόκκινο σημάδι που είχε στον ώμο . Το λευκό του μπλουζάκι ήταν εμφανώς τραβηγμένο και η Καταλινα κοκκίνισε. Όχι φυσικά από ντροπή άλλα από θυμό. Ήταν σίγουρη πως αν δεν πετούσε το όπλο στον επάνω διάδρομο θα του το είχε κολλήσει ήδη στο μέτωπο. Σηκώθηκε όρθια άλλα εκείνος της έπιασε το πόδι.

«Πάρε το βρωμοχερο σου από πάνω μου τώρα !» Είπε και το τράβηξε.

«Καταλινα... ζαλίζομαι...» Της είπε και έβηξε. Γύρισε και τον κοίταξε. Ο Λαιμός του είχε μαύρα σημάδια... Ένα μηνά πριν είχε λάβει μια φωτογραφία άλλα την αγνόησε. Τον έδειχνε καθισμένο στην πολυθρόνα του γραφείου με την καινούρια κοπέλα που ήρθε στο κλαμπ στα ποδιά του. Πίστεψε μετά από συζήτηση που είχε με την Εμιλυ πως ήταν ψεύτικη. Βλέποντας τον όμως σε αυτή τη κατάσταση τρελάθηκε. Τον τελευταίο μηνά διάφορα σκηνικά την είχαν κάνει μπαρούτι. Οσο και να παρέβλεπε την κατάσταση που επικρατούσε στο κλαμπ τα γεγονότα μίλησαν από μονά τους.

«Έτσι όπως τα έκανες βγαλτα πέρα μόνος σου! Θα τα πούμε το πρωί...» Ανέβηκε την σκάλα και τον παράτησε κυριολεκτικά κάτω. Δεν θα ανεχόταν την προδοσία και την απιστία για κανένα λόγο. Υπήρχαν στιγμές που μάλωναν φυσικά σαν ζευγάρι όπως όλος ο κόσμος άλλα ποτέ δεν άφηναν τίποτα στη μέση. Μέχρι το βράδυ έπεφταν αγαπημένοι στο κρεβάτι. Ηξερε πως βαθειά μέσα του πιεζόταν αφού έκαναν ελεύθερο ερωτά τον τελευταίο χρόνο και δεν μπορούσαν να κάνουν παιδί. Ο γιατρός είπε πως οι πιθανότητες ήταν λίγες έως μηδαμινές. Όλο το αναπαραγωγικό σύστημα της είχε υποστεί μεγάλη ζημιά τα τελευταία χρονιά με τους βιασμούς και το κερασάκι στην τούρτα ήταν η αποβολή της σε προχωρημένη εγκυμοσύνη από τον Γουες. Προσπαθούσε να μένει ήρεμη άλλα πάντα έκαιγε η φλόγα της αμφισβήτησης μέσα της. Παρολες τις φορές που της είχε πει ότι δεν τον νοιάζει και να μην έκαναν παιδί πάντα αναρωτιόταν αν το εννοούσε.

«Σταμάτα γαμώτο! Δεν είναι αυτό που νομίζεις... » Φώναξε εκείνος και η Καταλινα γύρισε νευριασμένη.

«Και τι διάολο είναι μου λες; Έρχεσαι σπίτι μεθυσμένος και βρωμάς ολόκληρος γυναικείο άρωμα.. έχεις κόκκινα σημάδια και τα χείλη σου ... Θεέ μου Ιαν! Τράβα δες τα σε ένα καθρέφτη... και τολμάς να μου λες πως δεν είναι αυτό που υποψιάζομαι; και τι υποψιάζομαι δηλαδή; Πως με απάτησες; Γιατί αν αυτό νομίζεις και δεν τρέφεις αυταπάτες πως είμαι ηλίθια καλά κάνεις! » Αγανακτισμένη ούρλιαζε μπροστά του. Θύμωνε τόσο με εκείνον όσο και με τον ίδιο της τον εαυτό.. Ίσως το γεγονός πως δεν μπορούσε να του χαρίσει ένα παιδί να έφτιαχνε τελικά μικρές ρωγμές σε αυτό το τόσο ισχυρό τείχος.

«Άκουσε με γαμώ!« Έβηξε δυνατά και προσπάθησε να σηκωθεί.

«Δεν έχω να ακούσω τίποτα... Ότι τι έχεις να μου πεις πες το μου αύριο που θα είσαι στα καλά σου. » Μπήκε στην κρεβατοκάμαρα και κοπάνησε την πόρτα πίσω της. Πλέον ήταν σίγουρη πως εκείνη η οχιά κατάφερε και τον τύλιξε. Κοίταξε το ρόλοι. Πήρε το τηλέφωνο στα χεριά και κάλεσε τον μόνο άνθρωπο που εμπιστευόταν με την ζωή της μετά τον Ιαν και δεν άλλο από την Εμιλυ....

Ένα μηνά πριν...

Ενθουσιασμένη κατέβηκε από το αυτοκίνητο και έριξε μια μάτια στην Εμιλυ που έβγαινε από την θέση του οδηγού. Μέτα από καιρό είχε αποφασίσει να βγει για ένα πότο και τι καλύτερο από ένα μέρος που όλοι την ήξεραν και την αγαπούσαν... Ο Μπράβος τις χαιρέτησε και οι δυο γυναίκες μπήκαν μέσα. Το μαύρο κολλητό της φόρεμα φανέρωνε υπέροχα τα προσόντα της και κάθε άντρας θα ζήλευε τον Ιαν που έχει μια γυναικά σαν κι εκείνη πλάι του . Είχε αρκετό κόσμο και πήγαν κατευθείαν στο μπαρ.

«Ωωωω οι δυο πιο όμορφες γυναίκες του σύμπαντος... Δεν είπες ότι θα ερχόσουν μωρό μου .» Είπε ο Μαξ ο οποίος ήρθε μαζί με την Εμιλυ  στην Αμερικη λίγους μήνες πριν και άρχισε να δουλεύει για τον Ιαν. Κανονικά ήταν μέσα στην ασφάλεια άλλα καμιά φορά για το κέφι δούλευε στο μπαρ.

«Ήθελα να σου κάνω έκπληξη αγάπη μου... ο Ιαν ;» Ρώτησε και ο Μαξ έδειξε με το κεφάλι του. Καθόταν στα VIP.

«Ποιες είναι όλες αυτές;» Ρώτησε η Καταλινα κι εκείνος έσπευσε να την καθησυχάσει αμέσως.

«Καινούριες είναι... δεν είναι τίποτα χαλάρωσε . Συμβαίνει συχνά.»

ότι και να της έλεγε όμως το βλέμμα της ήταν καρφωμένο στην πληθωρική κοκκινομάλλα που τον έτρωγε με τα μάτια της....

Παρόν

Έκλεισε το τηλέφωνο... ότι ήταν να ειπωθεί ειπώθηκε. Πέταξε τα ρούχα από πάνω της και πήγε στο μπάνιο. Είχε ανάγκη από το καυτό νερό... Είχε ανάγκη από ηρεμία... Μπήκε κάτω από το νερό Το άφησε να σβήσει την ένταση . Λίγα λεπτά αργότερα όμως η πόρτα άνοιξε...

ο Ιαν τράβηξε την κουρτίνα και την κοίταξε. Εκείνη απαξίωσε. Έβγαλε τα Ρούχα του και μπήκε μαζί της μέσα στο ντουζ.. Είχε με την σειρά του ανάγκη να την νιώσει.. είχε ανάγκη να ξεπλύνει την ντροπή πάνω από το κορμί του...

Σας φιλώ...