"Προσπάθησα μάτια μου ... Προσπάθησα... Δεν έχω όμως επιλογές..."

"Τι με κοιτάζεις έτσι γαμω το στανιό μου; Ντύσου!!!" Ο Λιαμ άναψε ένα τσιγάρο έχοντας μια άγνωστη, περίεργη  αίσθηση αηδίας και αγριοκοιταξε την Ροουζ η οποία τον κοίταζε εκνευρισμένη. Στις τόσες φορές που ήρθαν σε επαφή ποτέ του δεν την πονεσε. Κι όμως... Αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά. Έμοιαζε εχθρικός. Νευριασμένος. Έπιανε τα μαλλιά της αδιαφορώντας για τον πόνο που τις προκαλούσε και τα τραβούσε δυνατά. Της συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν η μεγαλύτερη πουτανα. Της άφησε μια τρομαγμένη αίσθηση. Βρώμικη. Έσκυψε το κεφάλι και συνέχισε να ντύνεται.

"Θα πάμε μαζί στο πάρτυ των παιδιών;"Τον ρώτησε κι εκείνος άρχισε να γελάει.

"Είσαι σοβαρή ; Πάνε μόνη σου. Νομίζω έχω ξεκαθαρίσει τη θέση μου ..."

"Αμάν ρε Λιαμ ! Δηλαδή ώρες ώρες δεν σε καταλαβαίνω!!"

"Δεν χρειάζεται. Αν τελείωσες μπες στο αμάξι να σε αφήσω σπίτι σου και να φύγω..." Η Ροουζ ξεφυσηξε ηττημένη. Υπάκουσε στις εντολές του και μπήκε στο όχημα. Ο Λιαμ τράβηξε μια γερή τζούρα  από το τσιγάρο και το πέταξε στο χώμα. Άρχισε να κλωτσάει τα φυτά περπατώντας και μπήκε κι εκείνος μέσα.

"Αφού είχες τα νεύρα σου γιατί μου ζήτησες να βρεθούμε μου λες ;" Σηκωσε το φρύδι της και περίμενε μια απάντηση που δεν ήρθε ποτέ. Ο Λιαμ έκανε δεξιά και χωρίς να την κοιτάζει εσφιξε το τιμόνι.

"Κατέβα!"

"Είσαι τρελός ; Θα περπατήσω δέκα λεπτά ενώ μπορείς να με αφήσεις όπως πάντα  στο..."

"ΕΙΠΑ ΚΑΤΈΒΑ!!!" Φώναξε και η Ροουζ  βγήκε απο το αυτοκίνητο και κοπάνησε την πόρτα πίσω της.

Μόλις απομακρύνθηκε ο Λιαμ άρχισε να χτυπιέται μέσα στο αυτο αυτοκίνητο. Βάρεσε μια μπουνιά τον καθρέφτη κι εκείνος έφυγε από τη θέση του. Ούρλιαξε και σταμάτησε. Έγειρε προς τα πίσω και έκλεισε τα μάτια  σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ηρεμήσει τον τραυματισμένο του ψυχισμό. 

Έβγαινε εκτός ελέγχου. Έχανε χωρίς κάποιο προφανή λόγο τον εαυτό του.
Πέντε λεπτά αργότερα άνοιξε το μάτια του και κάρφωσε το ψυχρό πλέον βλέμμα του στο δρόμο. Έβαλε μπρος και ξεκίνησε για το κλαμπ...

Την ίδια ώρα ...

"Δεν καταλαβαίνω για ποιον διαολεμενο λόγο με σέρνεις έξω από το σπίτι τέτοια ώρα!! Γελάς και σαν την ηλίθια απο την ώρα που ήρθες σπίτι!!! Τι έχεις πάθει;" Το φωτεινό της πρόσωπο δεν είχε ακόμα εξήγηση στην Λιζ. Προτίμησε να της αποκαλύψει όσα έγιναν ανάμεσα σε εκείνη και στον Κρίστιαν στο πάρτυ. Εκείνο το φιλί που της έδωσε ήρθε μαζί με την αλήθεια που έκρυβε ο ένας προς τον άλλο. Σαν αποτέλεσμα είχε την υπόσχεση του Κρίστιαν προς το μέρος της πως δεν θα την πληγώσει...

Μόλις έφτασαν έξω από το μπαρ ή Χανα την σταμάτησε.

"Περίμενε λιγάκι...." είπε η Χανα και η Λιζ σταμάτησε 

"Τι έπαθες πάλι;"

"Εμ ... Θέλω να σου πω κάτι πριν φρικάρεις..."

"Χανα με τρομάζεις!"

"Βασικά ξέρεις κάτι; Περίμενε να μπω λίγο μέσα να φωνάξω έξω τον αδερφό σου !!" Η Χανα έτρεξε προς τα μέσα και την άφησε ολομόναχη να αναρωτιέται τι διάολο συμβαίνει. Δεν είχε τα κότσια να της ανακοινώσει μόνη της πως παρά τις προειδοποιήσεις εκείνη ενέδωσε...

Εκνευρισμένη μετά από 3 λεπτά πλησίασε προς την είσοδο του μπαρ

"Αυτή είναι η αδερφή του !!!" Άκουσε ξαφνικά μια φωνή και γύρισε στο πλάι. Είδε δύο άντρες πιο μεγάλους από εκείνη να πλησιάζουν γρήγορα. Πριν προλάβει να αντιδράσει έτρεξαν προς το μέρος της και ο ένας την έπιασε από το χέρι. Στην κίνηση τράβηξε απότομα το χέρι της και έκανε ένα βήμα πίσω

"Μην φοβάσαι κούκλα!! Μια ερώτηση θέλουμε να σου κάνουμε!!" Είπε ο ένας και πήγε από πίσω της ενώ ο άλλος στάθηκε μπροστά της.

"Ποιοι διάολο είστε;" Είπε και πήγε να φύγει

"Πιαστην ρε !!!" Φώναξε ο Ντερεκ και ο Μπεν ορμηξε . Η Λιζ αντέδρασε αμέσως. Τον κλώτσησε και έσκυψε για να αποφύγει το πιάσιμο του Ντερεκ. Η καρδιά της άρχισε να κοπανιεται στο στήθος. Είχε εκπαιδευτεί από τον Ίαν αλλά πρώτη φορά χρειάστηκε θέσει σε λειτουργία τις γνώσεις της. Δυστυχώς όμως για εκείνη δεν ήταν αρκετό. Ο Ντερεκ την γύρισε απότομα  και την χτύπησε στο πρόσωπο με τη γροθιά του . Η Λιζ έπεσε στο έδαφος. Η τσιριδα από τα φρένα και ο εκκωφαντικός ήχος τους έκαναν να γυρίσουν. Ο Λιαμ τράβηξε το χειρόφρενο και αν αστραπή βγήκε από το αυτοκίνητο τρέχοντας προς το μέρος τους. Άρπαξε τον Ντερεκ και τον έδωσε μπουνιά. Πριν πιάσει τον Μπεν η πόρτα από το μπαρ άνοιξε . Ο Κρίστιαν και η Χανα αντίκρισαν έντρομοι το θέαμα.

"Τι διάολο;;"Φώναξε ο Κρίστιαν και κυνήγησε τον Μπεν ο οποίος μόλις τον είδε άρχισε να τρέχει. Η Χανα πανικόβλητη κοίταξε την Λιζ και έπειτα τον Λιαμ  ο οποίος δίνοντας  στον Ντερεκ μια κλωτσιά στο πρόσωπο τον άφησε λιπόθυμο. Ένιωθε ανήμπορα τα πόδια της. Δεν κατάφερε καν να φτάσει στην Λιζ αλλά ο Λιαμ το έκανε.

Πήγε γρήγορα κοντά της, γονάτισε  και την σήκωσε αγκαλιά. Το φρύδι της είχε σκιστει και το μάγουλο της ήταν κατακόκκινο από το χτύπημα. Έδειχνε ζαλισμένη...

"Θα τους σκοτώσω..." Ψέλλισε και την έσφιξε. Γύρισε προς την Χανα η οποία ξεκίνησε να κλαίει σιγάνα ρίχνοντας το φταίξιμο στον εαυτό της που την άφησε μόνη.

"Πες τον ότι θα την πάω σπίτι μου. Ελάτε από εκει!" Αποκρίθηκε έξαλλος και την οδήγησε στο αυτοκίνητο. Την άφησε απαλά στο κάθισμα του συνοδηγού και μπήκε μέσα. Τα νεύρα του δεν είχαν  όριο. Πάτησε το γκάζι στο τέρμα βρίζοντας ασταμάτητα.

Τρία λεπτά αργότερα πάρκαρε έξω από το σπίτι. Η Λιζ δεν έβγαλε λέξη. Δεν ήταν μόνο η εικόνα του αλλά και αύρα που εξέπεμπε. Τον έβλεπε και τον αισθανόταν έξω φρενών.

Βγήκε και εκείνη άνοιξε την πόρτα. Έκανε να βγει μονη της και την αγριοκοιταξε.

"Είναι εντάξει Λιαμ .... ειμαι καλά..." Είπε αδύναμα αλλά εκείνος την αγνόησε . Έσκυψε και την σήκωσε αγκαλιά. Το κινητό του άρχισε να χτυπάει ανεξέλεγκτα μέχρι να μπουνε στο σπίτι. Σίγουρος πως ήταν ο αδερφός της δεν έδωσε σημασία. Την ξάπλωσε στο καναπέ και πήγε στη κουζίνα. Όταν επέστρεψε κρατούσε ένα μαύρο βαλιτσάκι και μια σακούλα γεμάτη πάγο.

"Βάλτο στο φρύδι σου. Χρειάζεσαι ράμματα Λιζ..."Είπε και της έδωσε τη σακούλα. Καθισε διπλα της. Άνοιξε τη βαλίτσα και συνειδητοποίησε πως τα χέρια του έτρεμαν μόλις έπιασε τη βελόνα. Τόσα χρόνια δεν είχε πρόβλημα να το κάνει στον εαυτό του αλλά ξαφνικά φοβήθηκε.

"Γιατί τρέμεις;"Τον ρώτησε κι εκείνος άφησε κάτω τη βελόνα και έσκυψε το κεφάλι του προς τα μπροστά πιάνοντας το . Η Λιζ έπραξε όπως ένιωσε. Αφησε την σακουλα στο καναπέ. Ανασηκωθηκε και άπλωσε τα χέρια της αγκαλιάζοντας τον. Τράβηξε το κεφάλι του απαλά προς το μέρος της και το εναποθεσε στο στήθος της.

"Όλα είναι καλά...Ηρέμησε Σε παρακαλώ... Είμαι καλά..." του ψιθύρισε και αισθάνθηκε τα χέρια του να την τυλίγουν.  Την έσφιξε και ξέσπασε σε κλάματα. Το κεφάλι του ήταν έτοιμο να εκραγεί. Δεν άντεξε. Το σοκ που υπέστη εκείνη όταν τον είδε σε αυτή τη κατάσταση  ήταν αδιανόητο. Την έσφιγγε τόσο δυνατά που άρχισε να πονάει.

Η πόρτα του σπιτιού χτύπησε δυνατά.

"ΛΙΑΜ ΆΝΟΙΞΕ ΓΑΜΩΤΟ !!!!" Ακούστηκε η φωνή του Κρίστιαν κι εκείνος έβγαλε το κεφαλι του από θερμή της αγκαλιάς και την κοίταξε.

"Σήμερα θα μείνεις εδώ. Να το ξέρεις..." της είπε και σκούπισε τα μάτια του. Ένιωσε αδύναμος. Δεν σκεφτόταν καθαρά. Δεν ήξερε γιατί έβαλε τα κλάματα μπροστά της. Ο μόνος λόγος που τον οδηγούσε σε μια τέτοια κατάσταση ήταν ο χαμός της μάνας του και το αλκοόλ.

Σηκώθηκε και πήγε στην πόρτα. Την άνοιξε και ένας έξαλλος Κρίστιαν μπήκε μέσα σαν το σίφουνα. Η Χανα τον ακολούθησε.

"Είσαι καλά κοριτσάκι μου ;" Είπε και την αγκαλιάσε..." ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΑΜΗΣΩ!!! ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΥΑΛΥΣΩ!!!" Αναφώνησε αμέσως μετά και κοίταξε τον Λιαμ ο οποίος του έδωσε ένα θετικό νεύμα.

"Είμαι καλά Κρίστιαν ηρέμησε!!!' Αποκρίθηκε η Λιζ και εισέπραξε 3 άγρια βλέμματα προς το μέρος της.

"Καθίστε εδώ εσείς... Μην ανοίξετε σε κανένα έγινα κατανοητός;;;Κρίστιαν φεύγουμε!" Δήλωσε ο Λιαμ και η Λιζ σηκώθηκε έντρομη και έτρεξε κοντά του.

"Δεν έχεις να πας πουθενά γαμωτο σου !!!!" Φώναξε κι εκείνος την έπιασε από τη μέση και την γύρισε ξανά στο καναπέ.

"Μην κουνηθείς από αυτό το καναπέ έγινα κατανοητός;;;" Ο Κρίστιαν ένιωσε ένα τσίμπημα στο στήθος βλέποντας τον. Πότε δεν έδειχνε κάποιο συναίσθημα για την αδερφή του. Έμοιαζε πιο νευριασμένος και από τον ίδιο.

"Πρόσεχε την σε παρακαλώ..." Είπε στη Χανα και κοίταξε τον Λιαμ .

"Κρίστιαν μην κάνετε καμία τρέλα σε ικετεύω..."

"Χτύπησαν την αδερφή μου γαμωτο και θες να κάτσω άπραγος;;;"

"Έχει δίκιο" πετάχτηκε ο Λιαμ και απομακρύνθηκε από τη Λιζ. "Σε λίγο θα είμαστε πίσω. Πάμε!"

Βγήκαν από το σπίτι χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τα δύο κορίτσια αλληλοκοιταχθηκαν.  Είχαν να πουνε πολλά οι δύο τους...

Σας φιλώ...