"Πάντα ο αποχωρισμός θα είναι δύσκολος...."

Το λιβάδι ήταν καταπράσινο και γεμάτο, πανέμορφα μικρά λευκά  λουλουδια.  Ο Ίαν κράτησε το χερι της Λιζ και την ανέβασε ακόμα πιο ψηλά.

"Λυπάμαι για την συμπεριφορά του Κρίστιαν μπαμπά..." Αποκρίθηκε λυπημένη και ο Ίαν άφησε το βλέμμα του να χαθεί στην μαγευτική θέα.

"Τον καταλαβαίνω, δεν τον κατηγορώ. Ούτε εκείνον ούτε εσένα μικρή μου ... Όταν έρθει η ώρα θα δεις πως όλα θα φτιάξουν..."

"Χάρηκα που αποφάσισες να με βγάλεις έξω πριν το δείπνο αλλά... Μπαμπά;" Η Λιζ τον έπιασε απαλά και τον γύρισε προς το μέρος της. "Γιατί πάντα φεύγεις;" Ο Ίαν χάιδεψε τα μακριά μαλλιά της και έπειτα ξεκουρασε  το χέρι του στον ώμο της .

"Γιατί πρέπει... Είσαι αρκετά ώριμο παιδί και το ξέρω καλά. Δεν ήρθε όμως ακόμα η ώρα για αυτή τη συζήτηση Ελίζα. Σας λατρεύω, είστε όλη η ζωή μου και γι αυτό φεύγω... Ελπίζω σύντομα να καταφέρω..." Εκείνη τον διέκοψε και κάθισε κάτω

"Αν δεν σε ήξερα θα έλεγα πως είσαι κανένας αρχιμαφιοζος που φοβάται για την ζωή μας μπαμπά!!" Ο Ίαν σαστισε . Κάθισε δίπλα της και έπειτα γέλασε ήρεμος.

"Κι αν Είμαι;" Ρώτησε και η Λιζ γουρλωσε τα μάτια.

"Τότε θα μπορέσω να δώσω εξήγηση στον τρελό μου εαυτό! Θα φταίει το αίμα! " χαριτολογησε και αμέσως σοβαρεψε , μόλις ανέλυσε στο μυαλό της όλα τα χρόνια και τις αναμνήσεις που είχε από τον πατέρα της ένιωσε ένα τσίμπημα στη καρδιά. Σίγουρα ήταν ικανός, την δίδαξε αρκετά και της έμαθε να υπερασπίζεται από μικρή τον εαυτό της. Αλλά μαφιοζος; Σκέφτηκε και τον κοίταξε

"Αυτό είναι έτσι; Γι αυτό δεν είσαι δίπλα μας ! " Ο ενθουσιασμός που είδε στα μάτια της τον τρομοκράτησε.

"Είσαι με τα καλά σου Ελίζα;Θα το πεις και πουθενά και θα γίνουμε ρεζίλι! Απλά όταν γνώρισα την μαμα δούλευα ήδη εκτός πόλης. Δεν θέλαμε να χάσω τη δουλειά μου και αυτό είναι όλο..."

"Έχεις καταλάβει ότι μιλάς σε ένα 17χρονο κομμάτι του εαυτού σου έτσι; Σαφώς πιο αναπτυγμένο και πιο εξελιγμένο!"

Ο Ίαν γέλασε με την ωριμότητα της. Από μικρή ξεχώριζε. Πάντα ο Κρίστιαν την πείραζε κι εκείνη με τα λόγια και μόνο τον έκανε να ζητάει συγνωμη. Η Λιζ ήταν ιδιαίτερο παιδί και φυσικά πανέξυπνο.

"Λοιπόν, φτάνει η κουβέντα! Σήκω να μου δείξεις όσα σου έμαθα! Η μήπως τα ξέχασες;;" Εκείνη γέλασε και σηκώθηκε.

"Μπορείς να με διαχειριστείς; Γιατί όσο έλειπες έκανα μόνη μου προπόνηση!"

"Για να σε δω μικρή!!"

Οι φωνές και τα γέλια τους ακουγοντουσαν σε όλο το λιβάδι. Για τον Ίαν αυτό σήμαινε ευτυχία...Για την Ελίζα από την άλλη ηταν ένας σιωπηλός αποχωρισμός πριν εκείνος φύγει ξανά...

1 εβδομάδα αργότερα

"Σήκωσε το γαμωτο !!!" Μονολόγησε η Καταλινα και ξεφυσηξε . Πρωτη φορά ο Ίαν δεν σήκωνε αμέσως το κινητό του.

"Δεν το σηκώνει;Μήπως βρε κορίτσι μου υπερβάλλουμε; Δεν τον είδαμε και με τα μάτια μας ... Ίσως καλύτερα να ρωτήσεις τον ίδιο τι είναι αυτά..."

"Κανείς θαρρείς και ζεις σε άλλο κόσμο Εμ ! Τι μπορεί να είναι δύο λευκά χάπια μέσα σε ένα σακουλάκι κρυμμένο κάτω από το στρώμα;;;" Η Καταλινα ήταν έξαλλη. 

"Εγώ λέω να τα δώσω πρώτα στον Πίτερ να τα ελέγξει...Βασικά Δεν γαμιεται;" Αποκρίθηκε και έπιασε το πρώτο χάπι και το έβαλε στο στόμα της

"ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΗ;;;;" Ουρλιαξε η Καταλινα και πήγε κοντά της ."ΦΤΥΣΤΟ!!!ΦΤΥΣΤΟ ΕΜ!!"

"Τώρα είναι αργά...." της είπε και γέλασε. "Χαλάρωσε λίγο...Για να τα παίρνει ο μικρός δεν θα είναι τόσο επιβλαβή. Θα δούμε πάνω μου τις παρενέργειες και έπειτα βλέπουμε..."

"Για το Θεό! Στο ορκίζομαι θα σε σκοτώσω αλήθεια!!!"

30 λεπτά αργότερα

"ΚΑΤΈΒΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΑΠΕ ΤΏΡΑ!!!" Φώναξε δυνατά η Καταλινα και η Εμιλυ άρχισε να γελάει σαν υστερική.

"Τι αμαρτίες πληρώνω θεέ μου ..." μονολόγησε και ξαφνικά το κινητό της χτύπησε .

"Επιτέλους!!!"

"Τι έγινε; Ξέχασα το κινητό στο γραφείο! ΚΑΤΑΛΙΝΑ ΤΙ ΦΑΣΑΡΊΑ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΉ;; την ρώτησε έντρομος ο Ίαν και η Καταλινα έπιασε την Εμιλυ από το μπράτσο και την κατέβασε από το καναπέ

"Τίποτα, απλά η Εμιλυ δοκίμασε κάτι χάπια που βρήκα στο δωμάτιο του Κρίστιαν σήμερα και δεν έχει στανατησει να τραγουδάει και να χοροπηδάει!!!!!" Είπε γεμάτη ειρωνεία "Ίαν;;; Ίαν;;;;" Ρώτησε δευτερολπετα αργότερα όταν συνειδητοποίησε πως επικρατεί σιγή από την άλλη πλευρά της γραμμής.

"ΊΑΝ ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΓΑΜΩΤΟ !!!'

"ΧΆΠΙΑ;;;;; ΕΙΠΕΣ ΧΆΠΙΑ;;;;" Τον άκουσε να λέει οργισμένο . Η Εμιλυ γελούσε μόνη της και η κατάσταση θύμιζε τρελοκομείο.

"Κάτσε φρόνιμη μέχρι να έρθω!" Της είπε και πήγε στη κουζίνα...

"ΚΑΤΑΛΙΝΑ ΣΕ ΡΩΤΆΩ!"

"Ναι Ίαν, βρήκα κάτι χάπια...Η Εμιλυ θεώρησε σωστό να δει τι είναι και πήρε ένα από αυτά... Ειλικρινά θα τρελαθώ... "

"Ηρέμησε... Ηρέμησε και κάτι θα σκεφτώ... "

"Πρέπει να είναι κάποιου είδους ανεβαστικο χάπι αν κρίνω από την Εμιλυ.  Τι διάολο θα κάνω μαζί της μου λες ; Πόση ώρα θα είναι σε αυτή τη κατάσταση;Σε λίγο σχολανε τα παιδιά ..."

"Χαλάρωσε. Πήγαινε την σπίτι και βρεξε το κεφάλι της ... Θα περάσει σε λίγη ώρα. Ίσως την ρίξει σε κατατονια. Ειδοποίησε τον Πίτερ να πάει σπίτι και μην πεις λέξη στον Κρίστιαν !"

"Πώς να μην του πω;;;"

"Δεν ξέρω... Κάνε τη χαζή,βρες μια δικαιολογία. Κάνε πως δεν κατάλαβες τι χάπια είναι...Μην τον ταράξεις.."

"Τι θα κάνουμε μου λες ; Δεν έχω καν ιδέα από που τα βρήκε. Δεν ξέρω κανέναν εδώ που να μοιάζει με εμπορος... Όλοι φαίνονται τόσο φυσιολογικοί..."

"Υποθέτω κάποιος σπρώχνει ναρκωτικά... Έχε μου εμπιστοσύνη. Θα στείλω έναν δικό μου στη πόλη να δει τι γίνεται..."

"Εσύ να έρθεις! Δεν θέλω κανέναν δικό σου άντρα να τριγυρίζει εδώ πέρα!!"

"Εγώ αν έρθω θα καρφωθω ! Πρέπει να στείλω κάποιον κοντα στην ηλικία τους . Έχω ακριβώς τον κατάλληλο άνθρωπο... Μην ανησυχείς για τίποτα Καταλινα . Ξέρω τι κάνω..."

"Φοβάμαι Ίαν... Αν εχει μπλέξει θα τρελαθώ..."

"Ηρέμησε ματάκια μου , θα την βρω την άκρη..."

"Εντάξει. Σε αφήνω να δω τι θα κάνω με την Εμιλυ..."

"Κάνε όπως είπαμε, πρέπει να πιει αρκετό νερό και πήγαινε την σπίτι... Θα σε πάρω να σε ενημερώσω για τα υπόλοιπα εντάξει; "

"Σ'αγαπάω..."

"Κι εγώ σ'αγαπάω ζωή μου..."

Η Καταλινα έκλεισε το τηλέφωνο και πήγε στο σαλόνι. Η θέα της Εμιλυ ήταν αποκαρδιωτική. Ξαπλωμένη στο καναπέ. Με τα πόδια πάνω μιλούσε μόνη της ...

"Εύχομαι να σε επηρέασαν, λόγο ηλικίας  τα χάπια ... Γιατί αν κάνει έτσι και ο Κρίστιαν , θα χαζέψω..." Μονολόγησε και πήγε κοντά της....

Με τα χίλια ζόρια την πήγε στο σπίτι της και ενημέρωσε για τα πάντα τον Πίτερ τηλεφωνικά.

Όταν επέστρεψε βρήκε ήδη την Λιζ σπίτι.

"Ο αδερφός σου ;" Την ρώτησε κι εκείνη ανασηκωσε τους ώμους

"Έμεινε πίσω με τον Τόνι.. πρώτη φορά θα είναι η τελευταία;"

"Κατάλαβα... "

"Μαμά, αύριο θα γίνει ένα πάρτυ. Είπαμε με τα κορίτσια να πάμε. Υποθέτω θα έρθει και ο Κρίστιαν ..."

"Να πας και μην τον χάσεις από τα μάτια σου !!!" Είπε δυνατά η Καταλινα και η Λιζ σοκαρισμένη την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω

"Είσαι καλά;" Ρώτησε και εκείνη αναστέναξε

"Μια χαρά αγάπη μου... Λιγάκι τσιτωμενη αλλά καλά... Μην αγχώνεσαι . Απλά εννοούσα να προσέχετε "

"Πάντα προσέχω μαμα ..."της είπε και έφυγε στο δωματιο  της ..

"Δεν είχα ποτέ αμφιβολία για σένα κοριτσάκι μου ... Πότε..."

Σας φιλώ... Από το επόμενο και μετά έρχεται στο φως το ΛΆΘΟΣ προσωποποιημένο....

❤❤❤❤