Guess it's true
I'm not good at a one night stand
But I still need love 'cause I'm just a man
These nights never seem to go to plan
I don't want you to leave
Will you hold my hand

Why am I so emotional
No it's not a good look, gain some self control
Deep down I know this never works
But you could lay with me
So it doesn't hurt

"Έτσι κι έγινε... ο άγγελος αφέθηκε και έχασε τα φτερά του ..."

Ένα ελαφρύ τρέμουλο απλώθηκε από τα πόδια της μέχρι τις άκρες των δαχτύλων της. Ο Λιαμ  αισθάνθηκε αμέσως την ταραχή στο κορμί της. Ήταν έτοιμη για εκείνον και το ήξερε μέσα του.

"Μην τρέμεις..." της είπε και άφησε τα χέρια του να κατηφορισουν, έμπλεξε τα δάχτυλα  του στα δικά της και τα σήκωσε. Τα εναποθεσε πάνω στο στήθος του, ακριβώς στο σημείο της καρδιάς  κοιτάζοντας την συνεχώς στα μάτια.  "Δεν σου πήρα  δώρο για αύριο...Μόνο αυτό το άχρηστο πράγμα που χτυπάει εκεί μεσα έχω. Αν το θέλεις στο χαρίζω..." Ένιωσε τους ρυθμικους χτύπους της καρδιάς του πάνω στην παλάμη της και έμεινε να κοιτάζει τα ενωμένα τους δάχτυλα...

"Φίλα με ..." Είπε τραβώντας την προσοχή της. Ύψωσε το βλέμμα της κοιτάζοντας τον γεμάτη λαχτάρα. Ήθελε να ρουφήξει την εικόνα του. Θα έφευγε. Θα τον άφηνε για δεύτερη φορά μόνο και θα έφευγε... Ήταν κάτι πάνω από τις δυνάμεις της. Της ζητούσε να παραδώσει την ψυχή της στο διάολο και δεν το άντεχε ...Δεν άντεχε να βιώσει το απόλυτο και να βρεθεί μετά να πέφτει στο κενό...

Τράβηξε απότομα το χέρι της και έκανε ένα βήμα πίσω.Ετρεξε γρήγορα προς τα έξω αδιαφορώντας για τα πράγματα της . Ο Λιαμ βρέθηκε πίσω της με 2 δευτερόλεπτα διαφορά.

"Όχι!" Είπε και την άρπαξε από τη μέση. Την σήκωσε και την κράτησε. Πέρασε τον δρόμο με ευκολία καταλήγοντας στην πόρτα του σπιτιού του όπου και την κατέβασε..  Για εκείνον ήταν σαν   πούπουλο. Συνθλιψε τα χείλη του στα δικά της χωρίς να την αφήσει λεπτό από το κράτημα του... Ρουφουσε την ανάσα της σε κάθε ευκαιρία. Την πίεζε και την ξαναπιεζε στο κορμί του ώσπου εκείνη προσπάθησε να απελευθερωθεί

"Αφού κι εσύ το θες ρε πουστη!!"Φώναξε κοπανωντας τα χέρια της πάνω στη πόρτα και η Λιζ πάτησε τα κλάματα. Έκλαιγε σιωπηλά... Έβλεπε από τα μισανοιχτα χείλη της , την κραυγή που πάσχιζε να κρατηθεί αλλά η ένταση ήταν τόσο ισχυρή ανάμεσα τους που δεν την απελευθέρωσε . Ήταν συγκλονισμένος από τις αντιδράσεις της. Τόσο απρόβλεπτες και τόσο εθιστικές... Έπρεπε να παίξει σωστά τα χαρτιά για να κερδίσει. Κράτησε τα χέρια της και τα τοποθέτησε  στο πρόσωπο του.  Έπειτα  άπλωσε τα δάχτυλα της πάνω του.

"Άγγιξε με ...Νιώσε με... Χόρτασε με ...φίλα  με... Χαστουκισε με...Δεν θα φύγω Ελίζα... Ούτε κι εσύ...." Ξάφνου της ξέφυγε μια μικρή κραυγή. Ένας ήχος λύπης... "Ξέρω πως δεν είμαι καλός... Ίσως ειμαι ένας αλήτης και μισός. Ένας άχρηστος... Δεν σου αξίζω αλλά ξέρεις κάτι; Πεθαίνω να ζήσω μαζί σου αυτή τη στιγμή..." Η Λιζ δεν κατάφερε να κρατηθεί... Ο πόλεμος είχε τελειώσει και εκείνος κέρδισε... Ταξίδεψε με τα χέρια της από το πρόσωπο του , στο πίσω μέρος του κεφαλιού και δίχως να πει λέξη τον τράβηξε προς το μέρος της...Τον έφερε κοντά στα χείλη της και ένωσε την πυρακτωμενη της ματιά με τη δική του.

"Νικησες..." Ψέλλισε κι εκείνος ορμηξε λαίμαργα φιλώντας την ,  την έπιασε  από τα οπίσθιά και την σήκωσε.  Τυλιξε τα πόδια της γύρω του και εκείνος άνοιξε την πόρτα. Πρώτη φορά έμπαινε θηλυκό σε κάποιο από τα σπίτια του. Δεν τον ένοιαζε όμως ... Έπρεπε να κερδίσει ολοκληρωτικά...

Κλώτσησε την πόρτα της κρεβατοκάμαρας χωρίς να σπάσει το φιλί και την ξάπλωσε στο κρεβάτι. Η Λιζ , βίωνε για πρώτη φορά κάθε κίνηση. Κάθε άγγιγμα... Το κορμί της ούρλιαζε το όνομα του. Την κέρδισε.

Έβγαλε την μπλούζα της και πριν σκύψει πάνω της την θαύμασε... Τα δάκρυα είχαν στεγνώσει. Ήξερε πως από μέσα της μπορεί ακόμα να έκλαιγε για την χαμένη μάχη αλλά όπως του ειπε , εκείνος νίκησε...

Έβγαλε την μπλούζα του και έσκυψε πάνω της. Το στήθος της είχε ακριβώς το μέγεθος που γούσταρε στις γυναίκες. Ούτε μεγάλο ούτε μικρό. Ήταν τέλειο. Δεν εστίασε όμως εκεί.. Άρχισε να ρουφάει επίμονα τον λαιμό της και ακούγοντας την να αναστενάζει γέμιζε ολόκληρος. Το είπε και το έκανε... Πριν καν μπει μέσα της , πριν καν  διαλύσει την ψυχή της, άφησε τα σημάδια του στο κορμί της.

"Φοβάμαι..." την άκουσε να ψιθυρίζει καθώς αφαιρούσε τα ρούχα της ένα προς ένα και γέλασε ήρεμος...

"Δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι στα χέρια μου μάτια μου ..." Δάγκωσε αμέσως τη γλώσσα του. -Μάτια μου ;;; Σκέφτηκε και χαστουκισε τον εαυτό του. Άνοιξε τα γυμνά της μπούτια και άρχισε να φιλάει το δέρμα της αφήνοντας υγρά μονοπάτια. Μόλις έφτασε στην περιοχή της πέρασε την γλώσσα του πάνω από τα χείλη του αιδοίου της.

"Λιαμ ..." Μουρμουρησε εκείνη ανασαινοντας πλέον πιο γρήγορα

"Σςςςςς ... Απλά νιώσε..." της είπε και την έγλυψε ξανά. Μόλις γεύτηκε τα πρώτα της υγρά ικανοποιημένος ανέβηκε προς τα πάνω... Δάγκωσε τις ρωγες της και συνέχισε μέχρι το αυτί της ... "Το πρώτο πράγμα που θα μπει εκεί μέσα θέλω να είμαι εγώ... " της είπε εννοώντας πως δεν θα της βάλει δάχτυλο αλλά εκείνη δεν το κατάλαβε μέχρι που ένιωσε το μόριο του να κάνει μικρές κυκλικές κινήσεις στα χείλη του αιδοίου της...

Ο Λιαμ όπλισε τον εαυτό του με την εμπειρία που είχε και την κοίταξε.. Είχε κλείσει τα μάτια της αλλά πάραυτα ήταν πανέμορφη. Τα μάγουλα της είχαν βαφτεί σε ένα σκούρο ροζ χρώμα ενώ τα χείλη της είχαν πρηστει από τα φιλιά του. Λάτρεψε για ένα δευτερόλεπτο την εικόνα της... το σεξ ήταν σεξ... Δεν του άρεσε να φιλάει... Είχε να φιλήσει γυναίκα από τα 19 κατά την διάρκεια της πράξης. Από τότε που άρχισε να τις βλέπει όλες σαν παιχνίδι... Με την Λιζ του έβγαινε... Δεν ήταν μυστικό πως του άρεσαν οι παρθένες στην Νέα Υόρκη αλλά ποτέ δε πρόσεχε ... Πότε δεν άφηνε περιθώρια . Έβαζε ένα δάχτυλο έμπαινε μέσα τους και μόλις έπαιρνε το πολυπόθητο αποτέλεσμα γινόταν καπνός. Έπειθε τον εαυτό του πως ότι κάνει γίνεται για να την καταστρέψει πιο πολύ... Αν εκείνη εισέπραττε συναίσθημα θα ήταν καταστροφικό για τα σχέδια του. Έτσι και έκανε...

"Μακάρι να έβλεπες μέσα από τα μάτια μου ..." της είπε σιγάνα "Φίλα με μωρό μου ... Φίλα με και νιώσε με ..." Ένωσε τα χείλη τους και ώθησε ελαφρά τον κορμό του προς τα μέσα της . Ήταν αρκετά περίεργο και για τον ίδιο.

Άκουσε την σπασμένη της φωνή να βγάζει περίεργους θορύβους πάνω στα χείλη του και την φίλησε πιο έντονα. Μόλις έβαλε μέσα της το κεφάλι από το μόριο του εκείνη έσπασε το φιλί και λαχανιασμένη άφησε ένα δυνατό βουητό...

"Θα περάσει...." της είπε και χωρίς να έχει άλλες αντοχές, γεμάτος εξταση από την στιγμή βυθίστηκε μέσα της ολόκληρος σπάζοντας κάθε φραγμό που τους χώριζε από την απόλυτη ολοκλήρωση...

Η Λίζ ούρλιαξε. Εμπηξε τα νύχια της στο δέρμα της πλάτης του και εν αγνοία της του χάρισε κι εκείνη τα σημάδια της ... Εκείνος έσφιξε τα δόντια στο πόνο και δάγκωσε τα χείλη  της. Ανασηκωθηκε και έβγαλε από μέσα της το μόριο του τόσο όσο χρειαζόταν για να το δει βαμμένο στο κόκκινο και το εισχωρησε μέσα της ξανά. Δεν χρησιμοποίησε προφυλακτικό . Ήθελε να το ζήσει στο έπακρο πάρα την επικινδυνότητα...
Εστίασε στο πρόσωπο της. Οι λεπτές γραμμές που δημιουργούσε στο δέρμα  γύρω από τα μάτια της από τον πόνο τον εξιταραν ενώ σε συνδυασμό με το τρεμουλιασμα του κορμιού της έφταναν τον ανδρισμό του στα ύψη.

"Αγκάλιασε με ...." Δήλωσε κάπως επιτακτικά και ο Λιαμ γέλασε.  Βγηκε απο μεσα της και την γύρισε απαλά στο πλάι.  Ξάπλωσε  πίσω της και την αγκάλιασε. Κουρνιασε το κεφάλι του στο λαιμό της και λίγο πριν μπει μέσα της , έβαλε το χέρι του στο αριστερό της στήθος.

"Συγνωμη που σε πόνεσα...και που θα το κάνω ξανα..." Ψιθύρισε και εισχωρησε το μόριο του μέσα της για να μην προλάβει να του δώσει απάντηση.

Της έκανε ότι ακριβώς της υποσχέθηκε. Έρωτα... Ούτε σεξ. Ούτε παιχνίδια...

Η στάση που επέλεξε ήταν ιδανική. Ένιωθε όλο το κορμί της. Ανάσες. Τρέμουλο. Βογγητά. Αναστεναγμους... Ένιωθε την ίδια την καρδιά της να κοπανιεται μέσα στο στήθος καθώς έμπαινε και έβγαινε. Τελικά τα  κατάφερε... Πήρε τα πάντα μέσα σε μια στιγμή.

Αύξησε ρυθμό μόλις αισθάνθηκε πως ο πόνος  φεύγει. Για την Λιζ αυτό που ζούσε δεν είχε μέτρο σύγκρισης με τίποτα στη ζωή της. Ήταν εξωπραγματικά ονειρεμένο. Ένιωθε την καυτή του ανάσα στο λαιμό της... Τα δαγκώματα. Το διαχωρισμό των χειλιών του κάθε φορά που γελούσε. Αναστεναζε στο αυτί της και εκείνη χανόταν. Τα υγρά της τον τύλιξαν στη κάψα τους και το κορμί της άρχισε να παράγει σπασμούς στην περιοχή του κόλπου.

"Απόλαυσε το μωρό μου ...." της είπε

"Είναι...Είναι...." Η Λιζ δεν είχε καν λόγια για να περιγράψει την αίσθηση

"Μαγικό...." την συμπλήρωσε "Αφησε τον εαυτό στου ελεύθερο. Θέλω να με κάψεις..." Κάτι σε αυτή τη λέξη της ακούστηκε πρόστυχο αλλά συνάμα προκλητικό. Ο Λιαμ ανέβασε την ταχύτητα προσέχοντας όμως συνεχώς να μην ξεφύγει και την πονέσει. Ο ιδιος από την πλευρά του κρατιόταν με νύχια και με δόντια για να μην τελειώσει . Την αίσθηση της ολοκλήρωσης την είχε  από την ώρα που μπήκε μέσα της. Όπως ακριβώς της ζήτησε έτσι και έκανε. Ένιωσε το μόριο του να καίγεται και εκείνη αναστέναξε βαθειά.

"Καις ...." Σχολίασε και βγήκε από μέσα της. Την γύρισε ανάσκελα και την κοίταξε κατάματα. Ήταν κατακόκκινη. "Θέλω να σε κοιτάω στα μάτια..." αποκρίθηκε και βυθίστηκε ξανά μέσα της. Ρουφουσε την εικόνα της σπιθαμή προς σπιθαμή. Ξάφνου έσκυψε και την φίλησε. Το φιλί του ήταν διαφορετικό. Απαλό. Γλυκό. Άκρως ερωτικό και έβγαζε συναίσθημα. Πράγμα αρκετά σοκαριστικό. Μπέρδεψε μέσα σε μια στιγμή το ψέμα με την αλήθεια και αφέθηκε...

Σταμάτησε και έμεινε μέσα της ακίνητος . Το μόνο πράγμα που έκανε ήταν να απολαμβάνει αυτό το πρωτόγνωρο φιλί. Ήταν τόσο αργό που τον ερεθιζε ακόμα πιο πολύ. Έφτασε σε σημείο να μην  χρειάζεται   να κάνει κάποια ώθηση για να φτάσει στην κορύφωση. Η Λιζ ενιωσε την σύσπαση του μορίου του και αμέσως μετά αισθάνθηκε το κενό... Ο Λιαμ τραβήχτηκε στην ώρα του και τελείωσε πάνω στα χείλη του αιδοίου της αθόρυβα.

Δεν σταμάτησε. Δεν κουνήθηκε καν. Δεν ήθελε να το κάνει. Ότι κι αν ήταν,  αντέδρασε σαν εθισμένος. Ξάπλωσε στο πλάι και την γύρισε για να την έχει απέναντι του.

"Θέλω να μένεις..." Η Λιζ δεν ήξερε τι απάντηση να δώσει. Ένιωθε κατά ένα μέρος ντροπή αλλά από την άλλη δεν ήθελε ούτε η ίδια να φύγει... Σαν απάντηση προτίμησε την πράξη. Ξάπλωσε στο πλάι γυρίζοντας το κορμί της από την άλλη πλευρά και έπιασε το χέρι του. Το τύλιξε γύρω της και έμπλεξε τα δάχτυλα της στα δικά του. Ο Λιαμ έκλεισε τα βλέφαρα και κουρνιασε στο λαιμό της ...

"Ευχαριστώ...."Ήταν η τελευταία λέξη που ακούστηκε απο τον Λιαμ πριν τους πάρει ο ύπνος αγκαλιά...

Ενέδωσε. Όλα παίρνουν σχήμα και μορφή από δω και πέρα. Η εκδίκηση δυστυχώς έχει την μορφή του και οι πράξεις του θα το δείξουν ξεκάθαρα...