Laura komt dood moe bij me aan en vliegensvlug gooi ik de emmer over haar hoofd. "Hey, die was voor jou bedoeld!" gilt ze en ik schiet in de lach. "Nee hoor voor jou! Ik heb al aan 1 nat pak genoeg!" lach ik en grijns breed. Ze zucht en duwt me dan in het gras, waardoor ze meteen in de lach schiet. "Ben ik zo sterk dan?" vraagt ze lachend. "Nee, want dan kan ik de emmer die jij achter je houdt omhoog schoppen." lach ik en met een flinke schop, schop ik de emmer omhoog en het ijskoude water beland over haar heen. Maar helaas krijg ik de emmer vol op mijn hoofd en ik hoor Noa en Angel keihard lachen. Ugh! Als Ashton dit had gezien, had hij me zeker ook uitgelachen. Ik duw de emmer van mijn hoofd en zie Laura drijfnat voor me staan. "Ik heb aan 2 natte pakken genoeg!" zegt ze dan en loopt drijfnat terug naar het huis. Waarschijnlijk om zich af te drogen en andere kleren aan te trekken. Ik loop verder naar achteren en ga op het bankje zitten, die in de tuin staat. Voor de zoveelste keer begin ik weer te dagdromen.

#Herinnering

Samen met Ashton kom ik aan bij het zwembad en Ashton koopt 2 kaartjes voor 1 uurtje zwemmen. "Waarom maar 1 uurtje?" vraag ik, als we naar de kleed hokjes lopen. "Omdat dat lang genoeg is, het is al zo duur." zegt Ashton met een zucht. Ik grinnik en kies een hokje uit, waar ik mijn jurk uit trek. Toch wel handig, dat ik mijn rits telkens vergeet! Whaha! Ik ben wel zo stom geweest om mijn borstel niet mee te nemen en een tas. "Ash, mag ik mijn spullen bij jou in de tas stoppen?" vraag ik, terwijl ik het hokje weer open maak en er uit loop. "Ja natuurlijk, Chelle." beantwoord hij mijn vraag en ik stop de spullen bij hem in zijn tas. Dan lopen we samen naar het buiten zwembad, waar we ons plekje claimen op een grasveld. Het is aardig rustig, want veel mensen blijven nu liever thuis. Maar er zijn hier een daar wel veel kinderen, die aan het zwemmen zijn. "Hey Michel, alles goed?" hoor ik iemand vragen en ik draai me om en zie mijn beste vriendin: Sydney samen met Sally voor me staan. "Hey meiden, ja alles is goed. Maar ik hoorde mijn ouders net iets over verhuizen praten." vertel ik en ze kijken me niet begrijpend aan. "Boeit ons dat?" vraagt Sally, de bitch in ons vriendinnengroepje. "Ja, misschien verhuis ik wel naar de andere kant van de wereld." zeg ik en Sally kijkt me boos aan. "Niet zo boos meid, het was maar een grapje." zeg ik, maar Sally loopt boos weg en trekt Sydney mee. Ugh, dan niet! Ik draai me naar Ash, die met een jongen staat te praten. Verbaasd kijk ik naar de jongen, die me niet eens door heeft dat ik er sta. Wie is dat dan?!

"Euhm- Ash, wie is hij?" vraag ik en meng me in het gesprek, van hem en de jongen. "Mich, dit is een kennis van me." zegt hij Ashton, die weer verder praat met de jongen. "Maar we gingen toch samen zwemmen?" vraag ik een beetje verdrietig. "Ja, maar heb heel even geduld kleintje." zegt hij en de jongen grijnst. Ugh! Ik mag hem nu al niet. "Ik ga naar de glijbaan, zie je dalijk daar." zeg ik en loop sip en alleen naar de glijbaan. Ik voel hoe Ash en de kennis van hem me na kijken, maar ik negeer het en loop door.

Ik kom aan bij de glijbaan en loop de trap op. "Hey Shelle." hoor ik een paar kinderen zeggen, die me op school pesten. Waarom, dat weet ik niet zo goed. "Wat moet je van me?" vraag ik bod en loop stug door, maar Dominic en Zac pakken me vast. Ze duwen me tegen de muur en schelden mijn huid vol. Ik probeer los te komen, maar ze zijn veel te sterk voor me. Omdat ze veel ouder zijn dan mij en dat maakt het juist lastig. O boy! Wat moet ik nou doen? Ik ben alleen en heb Ashton niet in de buurt. "Je gaat eens goed luisteren, Shelle." sist Zac in mijn oor. Een paar andere kinderen die achter me liepen, hoor ik schreeuwen en hoor ze terug rennen naar beneden. "Waarom moeten jullie twee mij perse hebben? Waarom pesten jullie me überhaupt?" vraag ik. "Jij bent een makkelijke prooi. We vinden het gewoon leuk, om meisjes zoals jij te pesten." vertelt Dominic. "Klootzakken! Dit zet ik jullie betaald." sis ik boos en stomp in de maag van Dominic, die ineen krimpt. Zac pakt me beter vast en draait me om, tegen de muur. Nu sta ik met mijn gezicht tegen de muur. "Dit zet ik jou betaald, kleine etter! Zomaar mijn broertje e-

#Einde herinnering

"Michelle, de jongens zijn er!" hoor ik Noa zeggen en meteen ontwaak ik uit mijn gedachten. Ik spring blij op en ren meteen naar het huis, waar ik in de armen van Ashton val. Man! Ik heb hem gemist! Ook al heb ik hem gisteren nog gezien en gesproken.