"Mi, wakker worden!" hoor ik Angel in mijn oor schreeuwen. "Wie, wat, waar, hoe?" Vraag ik gelijk verward en kijk geschrokken om me heen. "Owh Angel." zeg ik dan als ik haar zie staan. "Kom je eten? Het is al 10:15uur." vraagt ze en trekt me letterlijk uit bed. "Er ligt al een jurk voor je klaar." zegt ze en verlaat snel de kamer. Ik zucht diep en kleed me maar om in de jurk. Het is een rode jurk, dat tot mijn knieën komt. Ik pak mijn telefoon en kijk of ik iets heb gemist. Niks, helemaal niks! Niks van mijn ouders , niks van Thomas. Raar! Ik loop de kamer uit en ga naar beneden, waar ik naar de keuken toe loop. "Morgen Chelle, lekker gedroomd over Ashton?" vraagt Laura lachend. Ik kan er niet om lachen en kijk haar geïrriteerd aan. "Wat zijn we weer grappig!" zeg ik chagrijnig en ga aan tafel zitten. We beginnen meteen te eten, zonder nog iets zeggen tussendoor.

~~~

Even later zitten we met zijn allen in de tuin. Angel en Noa zitten met elkaar te kletsen over, weet ik veel. Dat boeit mij niet! Ik kijk voor me uit en zie op straat een paar kinderen samen spelen. Meteen komt er een herinnering bij mij boven drijven.

#Herinnering

"Tikkie, jij bent hem!" gil ik en tik hem, maar ren dan meteen van hem weg. "O gaan we tikkertje spelen?" vraagt hij en schiet in de lach. "JA!" gil ik, want ik sta al ruim 2.5 meter van hem vandaan. "Ik ga je pakken, kleine!" gilt hij en meteen ren ik rondjes om hem heen. Ik weet dat ik behoorlijk snel kan zijn, want mijn droom is het liefst een beroemde hardloper worden. Dat weet Ash trouwen ook, maar hij probeert me over te halen die droom niet te volgen en iets in de muziek te doen. Maar dat wil ik juist niet, ach dat is nog zo ver weg. "Tikkie, jij bent hem!" hoor ik opeens Ash zeggen en voel hem prikken in mijn zij. Meteen grinnik ik, omdat dat kietelde en ik laat me op de grond zakken. "Kietelt dat?" vraagt hij grinnikend en komt naar me toe gelopen. Ik knik en wil opstaan, maar dan begint hij me te prikken in mijn zijen. HELP! "Ash, nie-niet doe-doen!" lach ik en probeer hem van me af te duwen. "Wat nou, kleine! Ik doe het toch!" lacht hij en begint sneller te prikken. "MAMMIE! PAPPIE! HELP, ASHTON PRIKT ME DOOD!!!" schreeuw ik lacherig en meteen zie ik mijn ouders naar buiten stormen. Ash stopt meteen, maar prikt me nog een laatste keer in mijn zij. "Kappen!" gil ik en ik zie mijn ouders lachend hoofd schuddend terug naar binnen lopen. "Kappen, doe je in het bos." zegt Ash plagerig. "Stoppen dan." zeg ik grinnikend. "Stoppen doe je voor een roodstoplicht." lacht hij en ik denk nog even goed na. "Op houden." zeg ik en ben benieuwd wat hij gaat zeggen. "Op houden, doe je als je naar de wc toe moet lopen of rennen." lacht hij en ik schud mijn hoofd. "Laat maar dan, ik weet niks meer." zucht ik en sta op. "Tikkie, jij bent hem. Pak me dan als je kan, je kan me toch niet pakken!" zeg ik snel en ren naar de achterkant van de tuin.

In 4minuten sta ik achter in de tuin en Ash komt naar me toe gerent. Natuurlijk duurt het bij hem wat langer, omdat hij niet zo snel is als mij. Ik ga in het gras zitten en laat me dan achter overvallen, terwijl ik lig te wachten op Ashton...

#Einde herinnering

Opeens voel ik ijskoud water over me heen komen en verbaasd kijk ik op. Ik zie een lachende Laura staan en schud lachend mijn hoofd. "Is het weer goed?" vraagt ze lief. "Natuurlijk, ik kan niet langen boos blijven." lach ik en ren dan gelijk de tuin verder in, als ik een 2de emmer in haar andere hand zie. "Hier komen! Ik krijg je wel!" gilt Laura lachend, maar zoals verwacht ben ik natuurlijk gelijk al achter in de tuin. Ik ga in het gras zitten en wacht rustig af en er ontstaat een glimlach op mijn gezicht.