Samen met Ashton loop ik weer terug naar binnen, waar de andere ongeduldig op ons zitten te wachten. "Zeg Mich, waarom duurde dat zo lang?" vraagt Noa, zodra de jongens weg zijn gegaan. Omdat zij naar de studio moesten gaan wegens een nieuw nummer, dat ze gingen uitbrengen. "Ik euhm... Ik en Ashton..." stotter ik en kleur rood. "Ja? Jij en Ashton?" vraagt ze opdringerig. "Ashton en ik, wij-." "Jullie hebben iets?" vraagt Noa, die door ramt met vragen stellen. "Ja, we hebben verkering." zeg ik snel en loop nog roder aan. "YES!" gilt Noa en begint door de woonkamer heen te springen. Van schaamte verlaat ik de kamer en loop naar mijn slaapkamer. Waarom heb ik het haar nou vertelt? Ik laat me op mijn bed ploffen en staar naar het plafond. Dit heb ik vroeger gewoon niet kunnen dromen! "Mi, gaat het goed?" hoor ik Laura vragen, die haar hoofd om de hoek van de deur steekt. "Ja, het gaat goed." zeg ik snel, maar mijn rode hoofd verraad me. Ugh! Alles, maar ook echt alles verraad me. "Er is iets tussen Ashton en jou." zegt ze en er ontstaat een mega glimlach op mijn mond. "Ga je dit ook aan je ouders vertellen?" vraagt ze nieuwsgierig. "Ik weet nog niet, maar laat me maar even alleen. Ik moet even bij komen." zeg ik en haal mijn schouders op. Ze knikt en verlaat snel weer de kamer. Ik laat me achterover vallen op bed en denk aan Ashton. Ik mis hem nu al! Maar hoe moet dat dalijk over een maand, als ik dan weer terug moet naar Nederland? Hoe moet dat dan? Ik kan vragen of ik dan bij hem kan blijven? Hebben ze dit ook met hum manager besproken? Met al die vragen in mijn hoofd val ik in een onrustige diepe slaap.

Sorry, voor dit korte hoofdstukje. Maar ik ben nu een beetje inspiratieloos, hopelijk heb ik morgen meer ideeën. Alvast bedankt, dat jullie dit boek waarderen. Het is voor het eerst dat ik dit het beste boek vind, wat ik ooit heb geschreven hier op Wattpad.

Groetjes,
Rosanne_0509_