We komen aan bij mijn huis en stiekem gluur ik naar binnen. Ik zie mijn ouders in de woonkamer zitten en ik trek aan de bel. "Wil je dalijk mijn kamer zien?" vraag ik grinnikend en meteen knikt hij wilt met zijn hoofd. Ik bel nog eens aan en meteen zwaait de deur open. "Lieverd! Je bent terug!" zegt mijn vader blij. "Wie staat er voor de deur?" hoor ik mijn moeder vragen. "Hoi mam!" gil ik hyper. Meteen hoor ik mijn moeder naar de gang rennen. Ik word stevig omhelst en grinnik om de hyperactiviteit van mijn moeder. Dat heb ik van haar geërfd!

"Nee maar! Wie heb je bij?" vraagt mijn moeder dan, zodra ze Ashton ziet staan. Hij staat er wat ongemakkelijk bij en ik laat mijn moeder snel los en loop terug naar hem. Ik sla mijn arm om hem heen en laat dan mijn kettinkje zien. "Dit is mijn vriendje." zeg ik trots en begin te stralen. Hun ogen worden groot en meteen springen ze boven op me. "Gefeliciteerd schat! En 1 met je verjaardag en 2 met je echte liefde! Heb je al eens ruzie gehad met hem?" vraagt mijn moeder en ik zucht. "Ja, dus dat betekend dat hij mijn ware liefde is. Althans dat zeg jij altijd mam." grinnik ik, waarop ze ook grinnikt. "Kom, Ash! Dan laat ik jou mijn kamer zien." zeg ik in zijn taal en trek hem mee naar boven.

"Whaha, jij hebt alleen maar posters van mij aan je muur hangen!" lacht Ash en ik grinnik om mezelf. "I know!" lach ik en hij trekt me mee naar beneden. "Ik wil wat even aan jou ouders vragen." zegt hij en er komt een grijns op zijn gezicht. "Vader en moeder van Michelle, mag Michelle komen wonen?" vraagt Ashton dan ineens. Mijn mond valt open en ik weet niet zo goed wat ik er aan kan toevoegen. "Ja, dat mag. Maar vind Michelle dat goed?" vraagt mijn pa en ik knik enthousiast met mijn hoofd.

"Lieverd, kijk uit! Dalijk vliegt jou hoofd van je nek." lacht Ash en meteen schiet ik in de lach. "Ik wil heel graag bij jou komen wonen Ash!" zeg ik hyper en stuiter al binnen de kortste keren op en neer. "Kom dan gaan we naar de andere terug." stelt Ash voor en ik neem afscheid van mijn ouders. "Pap, mam, ik kom zekers wel eens op visite." zeg ik, als ik hun verdrietige gezichten zie. "Maar natuurlijk, als je later kinderen hebt dan mogen die ook altijd komen logeren." zegt mijn moeder op een grappige toon. "Tuurlijk, doei pap en mam!" zeg ik nog eens en loop dan samen met Ash het huis uit.

"Jongens, wij hebben groot maar dan ook echt groot nieuws!" zeg ik en meteen kijkt iedereen ons aan. "Michelle, komt bij mij in huis wonen." zegt Ashton dan en iedereen begint te juichen en te joelen. Ik grinnik om hun gedrag en Ashton tilt mij opeens op. "Ash! Niet doen!" gil ik en meteen sta ik weer veilig op de grond. Dan opeens zie ik Thomas en Darwin staan toe kijken. Meteen ren ik op Thomas af en omhels hem. "Thomas, ik moet zeggen..." begin ik gelijk, maar hou me dan even stil. "Ik heb het gehoord. Je gaat met je liefje mee, je verlaat zeker nu de band." zegt Thomas teleur gesteld. Ik knik en een traan verlaat mijn ooghoek. Dat zou wel moeten! Thomas wrijft rondjes op mijn rug en langzaam kom ik weer bij. "Dankjewel Thomas, voor de leuke tijd met de band." zeg ik en knuffel Darwin ook nog even. Dan neem ik afscheid van hun en loop terug naar de boys.

"Waar gaan we trouwens wonen?" vraag ik aan Ashton, als we even later weer in het busje zitten. "Overal en nergens, je mag mee op tour met ons." zegt Ashton hyper en steekt mij meteen aan. "YES!" schreeuw ik blij en maak een klein kort vreugde dansje. Ik hoor iedereen grinniken, maar dan voel ik me moe worden. Met mijn hoofd rust ik tegen Ashtons borst aan en nestel me goed tegen hem aan. Wat heb ik toch een mooi leven, wouw! Mijn ogen worden zwaarder en zwaarder, en dan val ik echt in slaap.