We lopen het strand op en meteen waait een zacht briesje onze haar naar acteren. "Mich, wees nou niet teleurgesteld in Ash. Misschien moest hij het doen om iets te verhinderen." zegt Noa, maar ik trek ik me er even niks van aan. "Laat mij maar even, kijk zelf maar hoe jullie lopen. Maar laat mij even met rust." zeg ik en loop naar de zee toe. Ik trek mijn schoenen uit en loop op mijn blote voeten door het water. Hoe had dit ooit kunnen gebeuren? Dalijk gaat onze relatie uit, maar dat wil ik niet. Ik wil al helemaal geen knipperlicht relatie!

Opeens word ik naar de zee kant geduwt en ik val onderste boven. Meteen kijk ik op en zie Asthon staan. "Pak me dan!" zegt hij en begint te lachen. Waar komt hij opeens vandaan? Ik kijk hem een ogenblik in zijn ogen aan, maar dan kan ik het niet laten om achter hem aan te rennen. Hij rent meteen van me weg en grist nog mijn schoenen mee. "Hey, dat zijn mijn schoenen!" roep ik hem nog na en ren dan achter hem aan.

Even later heb ik Ashton te pakken en pak mijn schoenen terug. "Is het weer goed tussen ons?" vraagt hij en ik zucht diep. "Ja, sorry voor mijn stomme gedrag. Ik-." "Sst, het is goed schat." zegt Ashton en drukt zijn lippen op die van mij. Ik geniet van de zoen en de zon gaat langzaam onder aan de horizon. Dit is het mooiste moment, wat mij ooit is overkomen!

1 week later...

De laatste week zit er op in Australië. We reizen met de jongens terug naar Nederland met het vliegtuig. Ik vind het heel spannend, omdat ik nog nooit heb gevlogen. "Hey, lieverd. Gaat het goed? Je ziet zo witjes." vraagt Ash aan me en ik schud met mijn hoofd. "Nee, ik heb vliegangst. Heb je een pilletje tegen vliegangst?" vraag ik en ga op de bank zitten. Hij knikt en loopt naar de keuken toe, waar hij een pilletje pakt en een glas water. Al snel zit hij weer naast me en geeft het spul aan mij. Ik neem het in, terwijl ik het in neem volgt Ashton me bij elke beweging.

"Kun je het zien?" vraag ik lachend, zodra ik het heb ingenomen. Hij loopt rood aan en knikt met zijn hoofd. Whaha! Lol! Ik schud lachend mijn hoofd en sta op. Ik wil naar de tuin lopen, maar Ash houdt me tegen. "Blijf maar binnen, lief. Je bent al bruin genoeg." grapt Ashton en ik schud lachend weer mijn hoofd. "Vooruit dan maar." zeg ik lachend en kijk wat de rest aan het doen is. "We gaan!" hoor ik Noa zeggen met haar harde stem. Ik grinnik om haar en spring op. Snel pak ik Ashton bij zijn hand vast en trek hem van de bank af. BONK! Oeps! Volgens mij heb ik hem van de bank afgetrokken, waardoor hij op de grond viel. "Dankjewel Mich!" hoor ik Ashton pijnlijk zeggen. "Sorry, Ash." verontschuldig ik me en help hem overeind. "Thanks!" bedankt hij me en trekt me dan mee naar buiten.

"Zozo! Dat duurde lang, kom stap snel in dan gaan we naar het vliegveld." zegt Luke met een luide stem en meteen stappen we allemaal in het busje. Ik hoor Luke nog iets zeggen, maar de slaap valt me gelijk aan. Binnen no-time ben ik verzonken in een droom.