"Chelle, doe dat nooit meer!" zegt Ashton geschrokken en komt langzaam weer bij, van de schrik. "Sorry, maar ik moest je terug pakken!" lach ik en Ash pakt snel het masker van me af. Hij werpt hem onder het bed en ik kijk hem raar aan. "Waarom gooi je hem terug onder het bed, daar vond ik hem juist?" vraag ik en hij schudt zijn hoofd. "Jongens, wie zijn deze meiden?" vraagt Matt. "We kennen hun al een poosje." zegt Michael. "En ik ken haar sinds haar geboorte." vertelt Ashton vrolijk en knuffelt me zowat dood. "Leuk! Maar ik heb jullie even nodig jongens. Ik heb nieuws voor jullie." zegt Matt en de jongens lopen met hem mee, ons boven achter latend.

"Goed meiden, wat gaan we doen?" vraagt Noa en ik meteen schiet er al een leuk idee bij mij binnen. "Kom, we gaan hun afluisteren?" vraag ik grinnikend. "Mi! Nee, dat doen we niet! Dat is gemeen, misschien is het wel persoonlijk!" zegt Angel, maar Noa, Laura en ik luisteren niet naar haar en rennen al de trap af naar beneden.

Noa, Laura en ik leggen onze oor tegen de deur aan en luisteren zo goed mogelijk mee. "Jongens, jullie mogen hier geen meiden in huis hebben! Dat weten jullie donders goed!" horen we Matt streng zeggen. "Ja, maar Matt. Michelle is een oude buurmeisje. Dat mag toch wel?" hoor ik Ashton vragen. "Nee, ik wil nu dat jullie hun buiten zetten." horen we Matt, de jongens commanderen. Ik wenk Noa en Laura mee en samen met hun loop ik weer terug naar boven, waar Angel op het bed zit te wachten. "En? Zijn jullie wat wijzer geworden, luistervinkjes?" vraagt Angel hard en meteen maken we met z'n drieën een ssst! geluid. Ze slaat haar hand voor haar mond en we gaan ook op het bed zitten.

"We moeten ons verstoppen in de kasten van de jongens." fluister ik en iedereen knikt. "Hoezo dat dan?" vraagt Angel hard. Ik zucht en nogmaals maak ik een ssst! geluid. "Sorry." zegt ze en ik geef het teken dat ze naar de kamer moeten van de andere jongens. Ik verstop me in de kast van Ashton en houd me doodstil.

Buiten de kamer hoor ik de jongens op de gang lopen. Ships! Heb ik de deur van de kamer wel dicht gedaan? Ik kijk door het kiertje en zie dat die niet dicht is. O boy! Mij gaan ze denk ik gelijk vinden. "Jongens, Ash jou kamer deur staat open." hoor ik Luke zeggen. "Ze zullen zich wel in mijn kamer bevinden.' hoor ik Ashton zeggen. Heel even is het stil, maar dan hoor ik gemompel. "Ze zijn hier niet, hoe kan dat nou?" hoor ik Calum zeggen. "Zoek overal! Onder het bed, in de kast en in de kamers van de andere." hoor ik Michael zeggen. O boy! Sowieso vinden ze mij als eerst. De kastdeuren worden open getrokken, terwijl ik mezelf tussen de kleren verstop. "Jongens, ik heb Angel gevonden. Ze stond voor mijn kamerdeur." hoor ik Michael zeggen.

Voorzichtig gluur ik tussen de kleren de kast uit en zie Michael Angel vast houden. Ik verlies mijn evenwicht en ik val uit de kast. "Owh, Michelle heb ik ook gevonden." zegt Ashton en helpt me overeind. "Leuk spelletje hé, jongens?" vraag ik grijnzend. "Nee!" antwoorden Ashton en Michael boos. "Owh, s-s-sor-sorry." stotter ik en wurm me los uit Ashtons greep. Ik pak Angel van Michael af en loop dan de kamer uit. "Meiden, we moeten gaan!" gil ik door het hele huis. Laura en Noa staan binnen no-time voor mijn neus. "Yes! We gaan mee!" zeggen ze en we verlaten het huis. Idioten, ze luisteren naar hun manager en niet naar ons! Beter gezegd, wij moeten gewoon oprotten uit hun huis. Niet te geloven!

"Mi, waar gaan we naartoe?" vraagt Angel, die ik bij haar hand mee sleur. "We gaan naar het strand." antwoord ik op haar vraag en we lopen verder naar het strand. "Maar wat gaan we daar doen?" vraagt Noa nu en ik zucht. "Stop alsjeblieft met vragen stellen. We gaan gewoon even onze hoofd leeg gooien." antwoord ik en ik hoor hun grinniken. "Je bedoeld waarschijnlijk onze hoofd leeg maken." zegt Laura lachend. Ik ben zwaar teleurgesteld in Ashton!