Ik hoor de deur open gaan van de kamer en ik hou mijn adem in. De pop! Het is hier! Het komt mij pakken! Ik- "BOE!" hoor ik de stem van Ashton roepen en ik voel iemand op het bed vallen. Ik gil op mijn aller hardst en de deken wordt meteen naar beneden getrokken. "Sorry, gaat het?" vraagt Ash bezorgd, als hij de tranen over wangen ziet rollen. Ik schud mijn hoofd en kruip van hem weg, terwijl ik de deken voor mijn gezicht houdt. "Het spijt me, ik wou je niet van streek maken." hoor ik hem zeggen, maar dan komen Laura en Calum binnen rennen. Ik gil weer en ik verstop mijn gezicht in de deken. "Wat is hier aan de hand?" hoor ik Laura lachend vragen. "Ik liet Michelle schrikken." hoor ik Ashton lachen en langzaam haal ik de deken voor mijn gezicht weg. Wat een klootzak! Hiervoor gaat hij boeten.

Ik voel me niet meer bang en terwijl Ashton aan het vertellen is, laat ik me uit het bed glijden en kruip er onder. Hihi! Nu gaat hij zich zeker rot schrikken. Onder het bed vind ik een masker van een of ander monster. Hihi! Dit word lachen. Ik doe het masker op en kruip zo zachtjes mogelijk naar voren, naar de voeten van Ashton. "Waar is Michelle ineens?" hoor ik Calum vragen en in zijn stem ontdek ik een beetje angst. "Die ligt hier waarschijnlijk onder de dekens." hoor ik Ashton zeggen en ik hoor hoe hij de dekens op de grond gooit. Hihi! En toen was ik er niet meer. "Fuck! Waar is ze?!" hoor ik Ashton vloeken en ik hoor paniek in zijn stem.

Dan sla ik toe en pak zijn enkels beet. "AAAH! JONGENS! HELP! ER ZIT IETS ONDER HET BED!" krijst Ashton en wilt weg lopen, maar ik hou hem beet. Hij valt op de grond en meteen laat ik hem los. Ik zie hoe hij weg kruipt van het bed en ik zie dat hij me ziet. Natuurlijk herkent hij me nu niet! Whaha! Ik ga stuk om hem! "Jongens, wat- wat- wat is da-dat?" hoor ik Ash aan Laura en Calum vragen, die zich ook dood schrokken toen Ash opeens krijste. "W-w-weet ik nie-niet!" hoor ik Calum zeggen met kapot veel in angst in zijn stem. Whahaha!!! Ik heb Calum ook mooi laten schrikken!

"Wat is hier gaande?" hoor ik Michael vragen, die zijn hoofd om de hoek steekt van de deur. "Er z-zit iets on-onder het b-b-bed!" stottert Ashton en ik zie naast hem Laura keihard lachen. Zodra de jongens even niet meer op mij letten, leg ik mijn vinger op mijn mond om aan te geven dat Lau stil moet zijn. Meteen houdt ze op, maar moet wel moeite doen om haar lach in te houden. Zij had mij dus al herkent! "Zou ik dan even kijken?" hoor ik Michael lachend vragen. Volgens mij gelooft hij hun niet, whaha! Ik kruip snel naar achteren, maar natuurlijk wel geluidloos. Langzaam verdwijn ik in het donker onder het bed. Ik zie Michael onder het bed kijken en per ongeluk prik ik zijn oog. "AUW!" schreeuwt hij uit en slaat zijn hand voor zijn oog. Whaha! Nu zou hij ook kapot bang zijn! Ik grinnik in mezelf en trek snel mijn hand terug.

"Wat is dat hier, met al dat geschreeuw?" hoor ik de stem van Luke vragen. "Er z-z-zit een m-mon-monst-monster on-onder het b-b-b-bed!" stottert Ashton bang. "En het heeft mij in mijn oog geprikt!" schreeuwt Michael en ik zie hoe Laura haar handen voor haar mond slaat. Waarschijnlijk, wilt ze het liefst uitproesten van het lachen hihi! "Lau, gaat het wel?" vraagt Luke, die het ook ziet. Ze knikt als antwoord. Whaha! Ze durft nu niet te praten! "Waar is Chelle eigenlijk?" vraagt Luke dan en iedereen haalt zijn schouders op. "Ugh! Goed, we kunnen haar beter zoeken dan dat we het monster aandacht geven." stelt Luke voor en zucht. De jongens verlaten de kamer, maar Laura blijft staan. Calum ziet het en komt terug. "Hey Lau, waarom blijf je nou nog staan?" vraagt Cal en Laura zegt niks. Ik hoor hem zuchten en ik kruip een stukje naar voren. Hierdoor komt mijn masker weer te voorschijn en Lau ziet me weer. Dan trekt Calum haar hand voor haar mond weg en ze proest het uit.

"Ze is nergens te bekennen!" hoor ik Luke, Michael en Ashton zeggen. Ik kruip snel weer het duister in en volg hun met mijn ogen wat ze doen. "Waarom lacht Laura?" vraagt Luke aan Calum. Hij haalt zijn schouders op en dan zie ik dat ze weer naar het bed kijken. "Hee-heeft het mon- mons- monster haar d-dan nie-niet op-" "GAST KAPPEN NOU MET DAT GESTOTTER!!!!" gilt Luke en komt naar het bed toe lopen. Ik kruip naar voren en begin een eng geluid te maken. Meteen stopt Luke met lopen en ik zie dat er een rilling over zijn rug loopt. Hahaha! Nu is hij ook bang! "Lau, kan je nou eens ophouden met dat gelach!" zegt Michael en Calum slaat zijn hand voor haar mond. "Dank je, Cal." zegt Michael opgelucht. Luke komt met kleine stapjes dichterbij, terwijl ik nog steeds het enge geluid maak. Hij gaat trillend op zijn buik liggen en kijkt onder het bed, recht in mijn ogen.

Voor een lange tijd staart hij me aan en ik stop met geluid maken. Ik knipper met mijn ogen en zie dat er angst in Lukes ogen staan. Dan kruip ik snel weer naar achteren en maak me klein als een bolletje. Fijn, nu ben ik bang dat hij me herkent. Dalijk verpest hij het, door te zeggen dat ik het ben! "Jongens?" vraagt Luke, die onder het bed vandaan komt. Ik zie hem opstaan en terug lopen naar de jongens. Hij zegt iets, maar ik kan het niet horen. O boy! Daar heb je het al!

Dan hoor ik de jongens grinniken en ik zie de jongens naar het bed toe lopen. Ik schrik me dood en stoot keihard mijn hoofd tegen de onder kant van het bed. In plaats van au te zeggen, maak ik een woest eng geluid en meteen zie ik de jongens verstijven van angst. Ik grinnik in mezelf en wrijf pijnlijk over mijn hoofd. Dat was heel stom wat ik deed! Ik had me kunnen verraadden! "Monster, kom onder het bed vandaan. Als je me versta." hoor ik Ashton bang zeggen. Whaha! Het heeft gewerkt! Ik kruip voorzichtig naar Ashtons kant toe en trek hem dan snel onder uit. Meteen schiet ik weer terug onder het bed en hoor Ashton vloeken. Hihi! Dit vind ik nou een leuk spelletje!

Ik kruip nu snel naar de kant waar Michael en Luke staan en ook hun trek ik vliegens vlug onderuit. Snel kruip ik weer terug en bekijk mijn eindresultaat. Ik knik goedkeurend met mijn hoofd en langzaam staan de jongens weer op. "Gast, moeten we het monster niet beter weg jagen?" vraagt Ashton bang en ik hoor de andere mee instemmen. Whaha! Mij krijgen ze echt niet weg! "Wacht, ik weet iets beters!" hoor ik dan Michael zeggen. Ik hoor hoe ze op het bed gaan zitten en hoor hun fluisteren. Ships! Ik kan niet mee luisteren, das nou jammer!

Even later hoor ik hun van het bed gaan en ik hoor hun lopen. "Cal, let jij op je liefje?" vraagt hij Luke aan Calum en ik hoor hem grinniken. Ik kijk onder het bed vandaan om me heen en zie dat ze verspreid staan om het bed. Klote dit! En nu? Ik kruip naar de gesloten kant, waar het bed tegen de muur staat en hoor hun aftellen. "1, 2, 3, duiken!" hoor ik Luke zeggen en meteen voel ik iemand mijn voet vast grijpen. "Ik heb het monster!" gilt Ashton en ik schop met mijn vrije voet tegen zijn hand aan. Meteen laat hij los en ik kruip snel de duisternis in. "Shit! Ik heb het monster niet meer!" hoor ik Ashton zeggen. Ik hoor hun hoesten en iemand mompelt dat het hier behoorlijk stoffig is. Dan kruipen ze onder het bed vandaan en ik hoor hoe ze zich afkloppen. "Dat doen we nu?" vraagt Michael en ik grinnik, omdat ze niks meer weten. "Haal Noa en Angel er maar ook b-" "Wij hebben alles gevolgd hoor." hoor ik Noa zeggen. Whaha! Die hebben gezien, wat een angsthazen zij zijn! Haha!

"Zijn jullie nou echt zo bang, voor een door gedraaide Michelle?" vragen ze en ik zucht zachtjes. "Wat? Is het Michelle?" hoor ik Ashton met angst in zijn stem vragen. 'Yep!" lacht Laura en schiet weer in de lach. "Cal, laat haar haar mond eens houden?!" schreeuwt Luke, om boven Laura uit te komen. Ik hoor hoe iemand zijn hand voor Laura probeert te doen, maar er niet in slaagt. Langzaam kruip ik terug en zie hoe Ashton dit keer haar mond dicht probeert te houden, maar Laura slaat wild om zich heen. Hierdoor krijgt Ash, haar niet te pakken en laat het over aan Cal. Calum tilt haar met gemak op, zodat hij niet word geslagen. Ik hoor hoe hij haar op het bed legt, maar wat hij nu doet kan ik helaas niet zien. Jammer, het zag we wel komisch uit!

"Gast, het monster zit er weer?" zegt Ashton, die het masker weer ziet. O ja, tuurlijk! Ik was even vergeten dat ik een masker op heb. Ik zie Luke en Michael naar de zijkanten van het bed lopen. Snel kruip ik weg, maar dan springen ze weer onder het bed. In plaats van dat ze mij hebben, hebben ze elkaar! Whaha! Geniaal! "Luke, waarom heb je mij nou weer gepakt? Je moet het monster pakken!" zegt Michael en ik grinnik gevaarlijk. "Het monster, zit ons uit te lachen. Laat mij beter los en pak het monster beter!" zegt Luke tegen Michael. Ze laten mekaar los en kruipen verder onder het bed, terwijl ik weer in het donker hoekje zit. "Jongens, lukt het daar onder het bed van Ashton?" hoor ik ineens een onbekende stem vragen. Ik zie hoe de jongens meteen er weer onder vandaan kruipen en ik kruip snel weer terug, om te zien wie er is.

Mijn ogen worden groot als ik zie, dat hun manager: Matt Emsell in de deur opening staat. Zonder na te denken kruip ik onder het bed vandaan en Matt kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Daar ben je Mich." zegt Ashton blij en trekt me in een knuffel. Ik draai me om en meteen springt hij wel een meter de lucht in. "Jij bent het monster!" zegt Ashton en houdt zijn hand, op zijn borst. Ik doe het masker af en schiet in de lach. Had ik hem even mooi te pakken!