Ik glij weg en kukel het water in, maar helaas voor mij eindigt dit fout. Mijn achterhoofd komt hard tegen de rand van het zwembad en meteen voel ik hoe iemand mij omhoog trekt. De tranen lopen over mijn wangen, zodra ik pijn voel. "Chelle, gaat het wel?" hoor ik Ashton bezorgt vragen. Ik schud mijn hoofd en voel mijn hoofd branden. Hoe had dit kunnen gebeuren? Als ik nou niet hyper was, was dit niet gebeurd! Ik staar naar de rand, waar ik met mijn hoofd tegen aankwam en zie dat er bloed zit. O boy! Ik heb een gat in mijn hoofd! "Lieverd, hoor je me wel?" hoor ik vaag iemand zeggen en ik merk dat mijn beeld waziger word. Wat gebeurd er? Waarom zie ik ineens wazig? "Luke, haal de andere jongens!" hoor ik hem nog zeggen, maar dan val ik weg in een zwart gat.

~~~

Ik open mijn ogen en een fel licht schijnt in mijn ogen. Meteen sluit ik mijn ogen en langzaam wennen mijn ogen aan het licht. Langzaam open ik mijn ogen en kijk dan om me heen. Ik zie dat ik me in een ziekenhuis bevindt en voorzichtig kijk ik naast me. Daar zie ik Ashton zitten, die mijn hand vast houdt. Hij fluistert wat, maar ik kan het niet helemaal verstaan. "Ashton?" vraag ik en meteen kijkt hij op. "Hey, je bent wakker." zegt hij enthousiast en trekt me meteen in een knuffel. "Zou ik de andere halen?" vraagt hij lachend en voor ik kan antwoorden stormt hij de kamer al uit.

Even later komt  hij terug met de rest achter zich aan. "Chelle, gaat het?" vraagt Noa bezorgt. Ik knik en ze knuffelt me. Al snel komen Angel en Laura er ook bij en word het een groepsknuffel. "Mi, de dokter is er." zegt Luke en ik laat mijn vriendinnen los. Ik richt mijn aandacht op de dokter die binnen komt lopen. "Ik heb goed nieuws, voor je. Je mag alweer naar huis, je hebt wel 10 hechtingen. Is er iemand, die haar hechtingen regelmatig kan controleren?" vraagt de dokter dan aan de andere van de groep. "Ja." zegt Ashton meteen en de dokter knikt. Hij wenst me nog veel beterschap en verlaat dan de kamer.

~~~

Even later thuis bij de jongens word ik meteen naar de woonkamer begeleid, door Ashton en Michael. "Ga maar zitten, schat." zegt Ashton en drukt een kus op mijn wang. "Dankje, Ash. Maar mag ik nog mijn cadeau open maken?" vraag ik en er komt een glimlach op zijn gezicht. "Maar natuurlijk mag je die open maken." glimlacht Ash en haalt het cadeau uit zijn broekzak. Waarschijnlijk had hij het in zijn broekzak gestopt. Hij duwt het vrolijk in mijn handen en meteen pak ik het uit.

Mijn ogen worden groot, als ik op een doosje stuit. Het zal toch geen ring zijn? Nee, daarvoor ziet het doosje er te groot uit. Ik maak het doosje langzaam open en merk op dat Ashton zenuwachtig begint te worden. Ugh! Hij is zo snel zenuwachtig vandaag. Wanneer het doosje open is, zie ik een kettinkje er in liggen met Ashtons naam er op. Wauw! "Dankjewel, schat!" zeg ik en val hem om zijn hals. Meteen kus ik hem, maar algauw trekt hij zich terug. "Mag ik hem bij je om doen?" vraagt hij hyper en bloost een beetje. Ik knik hevig met mijn hoofd en Ash doet de ketting om mijn nek. Dit is een geweldig moment!

~~~

"Wat gaan we doen?" vraagt Michael na een lange stilte. "Een film kijken?" vraagt Angel als antwoord op zijn vraag. "Ja!!!" hoor ik Laura gillen. Ik zucht en laat mijn hoofd tegen Ashtons borst rusten. "Welke film willen jullie kijken?" vraagt Angel en kijkt ons allemaal aan. "Annabelle!" gilt Luke en meteen zucht ik. Misschien iets te hard, want ik hoor de rest lachen. "Chelle, kan daar niet tegen!" schreeuwt Laura. "Dus niet lachen!" schreeuwt Noa. "Kom, dan gaan wij naar boven." zegt Ashton en ik knik. Volgens mij kan Ashton ook niet tegen die film.

We staan op en lopen de woonkamer uit. "Wij gaan op mijn kamer een andere film kijken." zegt Ashton grinnikend. Ik knik opgelucht en opeens hoor ik een enge lach uit de woonkamer komen. O my god! Ik moet zo snel mogelijk boven op zijn kamer komen! Meteen sprint ik naar boven en trillend open ik Ashtons kamerdeur. "Schat, rustig!" zegt Ashton opeens en ik schrik me dood, waardoor ik kort gil. "Ash!!!" zeur ik geïrriteerd en loop zijn kamer in. Ik plof op zijn bed en opeens hoor ik een deur kraken. Ik begin te trillen en wil mijn gezicht in Ashtons shirt verstoppen, maar dan ontdek ik dat hij niet meer naast me zit. Ik kijk bang de kamer rond, maar zie hem niet meer. Gelijk duik ik onder de dekens en begin haastig adem te halen en tranen lopen over mijn wangen. Ik ga zachtjes over naar snikken en dan barst ik in tranen uit. Asthon weg, enge geluiden in huis! Ik wil hier weg!